Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: Ο

[Λεξικό Κριαρά]

οκέλα η· νοκέλα.

Κτήριο διώροφο ή με περισσότερους ορόφους, με μία κεντρική αυλή γύρω από την οποία υπάρχουν δωμάτια συν. για εμπόρους και ταξιδιώτες:
- (Παϊσ., Ιστ. Σινά 2263 (έκδ. νωκέλλα))·
- (ως ξενώνας μονής):
  - (αυτ. 1214 (έκδ. νωκέλλαν)).

[<αραβ. wakâla (πβ. και γαλλ. okel, okela και okelle). Η λ. και ο τ. και σήμ. ιδιωμ.]

[Λεξικό Κριαρά]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

όκιο το [óko] Ο39 : (ναυτ.) τρύπα στο πλευρό του πλοίου από την οποία περνά η αλυσίδα της άγκυρας.
[ιταλ. occhio (αρχική σημ.: `μάτι΄)]

[Λεξικό Κριαρά]

οκκιάλια τα.

[<ιταλ. occhiali]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

οκλαδόν [oklaδón] επίρρ. : (γυμν.) στάση, καθώς και το αντίστοιχο παράγγελμα, κατά την οποία κάποιος κάθεται στο έδαφος με τα πόδια λυγισμένα και σταυρωμένα προς τα μέσα.
[λόγ. < ελνστ. ὀκλαδόν]

[Λεξικό Κριαρά]

[Λεξικό Κριαρά]

οκνεύω.

— Βλ. και οκνώ.

1) Αδρανώ, αμελώ:
- να πιστέψεις τους λόγους … και να μηδέν οκνέψεις (Δεφ., Λόγ. 14· Τριβ., Ρε 347).
2) Τεμπελιάζω:
- χρεωστώ εγώ να σε δουλεύω … και να μηδέν οκνεύω (Θρ. Κων/π. Βαρβ. 6).
3) (Μτβ.) καθυστερώ, αποφεύγω να κάνω κ.:
- πες μου το, μην τ’ οκνεύεις (Σκλέντζα, Ποιήμ. 1⁵²).

[<επίθ. οκνός + κατάλ. ‑εύω. Διάφ. τ. σήμ. ιδιωμ. Η λ. στο Βλάχ. και σήμ. λόγ. (Κριαρ.)]

[Λεξικό Κριαρά]

οκνηρεύω.

[μτγν. οκνηρεύω]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

οκνηρία η [okniría] Ο25 : έλλειψη ζωηρότητας και ενεργητικότητας· (πρβ. τεμπελιά).
[λόγ. < ελνστ. ὀκνηρία `δισταγμός΄ κατά τη σημ. του οκνηρός]

[Λεξικό Κριαρά]

οκνηρία η· οκνηριά.

1) Τεμπελιά:
- 'ξάφες την οκνηριάν και πιάσε το κονδύλι (Γεωργηλ., Θαν. 472).
2) Ανία:
- το … υπέρμετρον (ενν. της γραφής) … τους αναγιγνώσκοντας εις οκνηρίαν τους βάλλει (Σπαν. (Μαυρ.) P 475).

[μτγν. ουσ. οκνηρία. Ο τ. στο Βλάχ. Η λ. και σήμ.]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα