• quality or state of being immaculate, immaculacy, purity (syn άσπιλο):
  • η σιγαλή κίνηση .. αποφεύγει κάθε ανωμαλία και κρατεί τη σκηνή στο ~ και στο υπερκόσμιο (Papantoniou)

[fr kath το άχραντον, substantiv. n of άχραντος; cf ἀχραντία 'purity' (Theod. Stud.)]

• Άσπιλος, αμόλυντος, ιερός:
  • άχραντε Θεοτόκε (Εις Θεοτ. 1)·
  • τα άχραντα μυστήρια (Ιστ. Βλαχ. 2286).

[αρχ. επίθ. άχραντος. Η λ. και σήμ.]

• ① unblemished, unsoiled, unsullied, immaculate, clean (syn ακηλίδωτος 1, άσπιλος 1, near-syn πεντακάθαρος):
  • ~ κρίνος, πάγος |
  • ~ λόγος |
  • άχραντη γαλήνη, γοητεία, ερημιά, σιωπή, χαρά |
  • ω! να μπορούσανε να ξαναγεννηθούνε .. μέσα σε όλη τους την άχραντη λευκότητα (Palam) |
  • σα να 'πεσε ένας σκούρος, μεγάλος λεκές στο άχραντο φόρεμα της βασίλισσας (Panagiotop) |
  • μας πρόσφεραν την άχραντη και καθάρια γεύση της ποίησης (id.) |
  • δεν είναι μόνο ωραίος ο γλάρος με κείνο τον άχραντο λευκό λαιμό και τη χιονάτη κοιλιά, μα κι ωραιοπαθής μαζί (Zappas) |
  • poem κι ήρθες τότε εσύ | γυμνή | άσπιλη σ' άχραντο φως | της μελλοθάνατης εσπέρας (DDimitriadis)

• ② not morally corrupted or defiled, immaculate, pure, chaste (syn αγνός 1, αμίαντος 2, αμόλυντος 2, άμωμος2, άσπιλος 3):
  • η άχραντη Παναγία |
  • άχραντη αγάπη, ζωή, ομορφιά, παρθενιά, ψυχή |
  • άχραντο κορίτσι |
  • άχραντο ιερό, πάθος, σύμβολο |
  • άχραντα μυστήρια Christ rel holy sacraments (syn κοινωνία, μετάληψη) |
  • να κοινωνήσω τ' άχραντο σώμα και αίμα σου, Xριστέ μου (Bastias) |
  • αφήνει το δήμιο να μπήξει τα καρφιά στ' άχραντα μέλη του (Moskovis) |
  • ο σύζυγος, που τη θέλει άχραντη, τη θέλει συγχρόνως και με κάποια θηλυκότητα στην έκφραση (Palaiologos) |
  • poem .. μαζί γειρτοί φιλούμε | τ' άχραντα ενός πόνου πόδια, σταυρωμένου, μυστικού (Palam)

[fr kath άχραντος ← postmed, MG ← PatrG, K (also pap), AG]

• ① obscene or salacious talk or language, obscenities (syn αισχρολογία, αχρειολογία, βωμολοχία):
  • όλο ~ |
  • έλεγε καμιά φορά και ~· καμάρωνε πως είχε πάει σε γυναίκες· διηγόταν λοιπόν τα καθέκαστα (Glezos)

• ② unseemly act or behavior, indecency, obscenity (syn ασχήμια 2b, ασχημοσύνη):
  • της έκανε ~

[substantiv. n pl of άχρειος (bes αχρείος)]

• shamelessly, disgracefully, indecently (near-syn αισχρά, άτιμα):
  • φέρθηκε ~ |
  • καταλάβαινε ξάστερα τι ~ τονέ γελούσε, σαν του γύρευε συγνώμη (Psichari)

[fr K (3rd c. BC) ἀχρεῖα, der of ἀχρεῖος]

• ① not required, unneeded, unnecessary, useless (syn άχρηστος, ant αναγκαίος2 1):
  • phr ~ |
  • αχρείαστα να 'ναι και τα γιατρικά σου |
  • τι να με κάνεις, καθώς κατάντησα; σου είμαι ~ |
  • πουλούσε τα πιο αχρείαστα πράματα για το φανταρόκοσμο (Myriv) |
  • ο φάρος φαίνεται από απόσταση 25 μιλίων, αλλά μόνο το καλοκαίρι, που είναι ~ |
  • τι να κάνουν τους θησαυρούς; ήταν τόσο αχρείαστοι στο δρόμο που διάλεξαν (Katseli)

• ② unused,unutilized, disused (syn αχρησίμευτος, αχρησιμοποίητος 1):
  • του 'στρωσαν να κοιμηθεί σ' ένα καμαράκι, που είχαν αχρείαστο στο μεσόσκαλο (Drosinis) |
  • έχει παρακμάσει στο νησί η μελισσοτροφία· και μένουν αχρείαστα τα τετραγωνικά αυτά κυψέλια (Floros) |
  • κάπου δέκα ανεμόμυλοι, αχρείαστοι σήμερα, ξεχαρβαλώνονται (id.) |
  • poem το μάτι μου είχε πάρει | στο ράφι απάνω, αχρείαστο και παραπεταμένο, | το ίδιο σου λυχνάρι (Myrtiotissa)

[fr postmed (Somavera) αχρείαστος 'not needful' ← MG *αχρείαστος, cpd w. *χρειαστός (: χρειάζομαι); cf ByzG (9th c.) αχρειάστως 'unnecessarily']

• using obscene language, talking bawdily, foul-mouthed, lewd (syn αισχρολόγος a, αχρειολόγος, αχρειόστομος, χυδαιόγλωσσος)

[cpd of αχρείος w. combin form -γλωσσος]

• ① use of obscene or salacious talk or language, use of obscenities (syn βωμολοχία, χυδαιολογία)

• ② obscene or salacious talk or language, obscenities (syn in άχρεια 1) [fr kath (neol:
  • Koumanoudis

[1761, 1889 etc]) αχρειολογίαι, der of kath αχρειολόγος]