Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <^>

12.5. Καλύτερη προετοιμασία των επιμορφωτών

Συγκεκριμένες και ενδιαφέρουσες είναι οι προτάσεις σε σχέση με τις βελτιώσεις που είναι απαραίτητο να γίνουν στα πανεπιστημιακά προγράμματα επιμόρφωσης.

…επίσης, από την άλλη μεριά είχε, θα είχε μια σημασία νομίζω, όπως κάναμε για τη γλώσσα συγκεκριμένα πράγματα, να κάνουμε και για τα άλλα αντικείμενα. Δηλαδή δεν κάναμε καθόλου Ιστορία, σου λέω, δεν κάναμε καθόλου. Έχω την εντύπωση ότι θα ήτανε χρήσιμο.

Θα ήθελα πρακτικά να υπάρχει, να υπήρχε περισσότερη ώρα και σαφέστερο έτσι πλαίσιο σχετικά με το τι σημαίνει εκπαιδευτικό σενάριο, ποια είναι τα στάδια κατασκευής ενός εκπαιδευτικού σεναρίου, πώς ορίζουμε τους στόχους και τι προσδοκούμε μέσα από μια τέτοια διαδικασία και ποια είναι αυτά τα πράγματα που αλλάζουν σ' αυτή τη διαδικασία. Θα ήθελα να υπάρχουν προσομοιώσεις, θα ήθελα να υπάρχει παρακολούθηση παλαιότερων επιμορφωτών, να ξέρουμε τη δουλειά τους, εμ, θα ήθελα γενικότερα να μας είχαν δώσει περισσότερα σενάρια επιμορφωτών, να είχαμε δει περισσότερα πράγματα, για να καταλάβουμε τι ακριβώς έπρεπε να κάνουμε. Αυτό νομίζω δεν έγινε.

Επίσης θεωρώ ότι δεν ήταν πολύ καλά οργανωμένη η σχέση των αντικειμένων αυτών μεταξύ τους. Δηλαδή, επιλεχτήκαν κάποιοι άνθρωποι των οποίων τα αντικείμενα δεν αλληλοσυμπλήρωναν το ένα το άλλο, ήτανε λίγο άσχετα το ένα από το άλλο. Δηλαδή δεν υπήρχε κάποιος στόχος και ο οποίος προσπάθησε να υπηρετηθεί σωστά, ήτανε δηλαδή, βρέθηκαν δηλαδή κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι θεωρήθηκαν κάπως σχετικοί με το θέμα και προσπάθησαν να προσεγγίσουν το θέμα από διαφορετικές απόψεις αλλά χωρίς αυτό να μας βοηθήσει ιδιαίτερα. Κι επίσης σαφώς θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερη η περίοδος τηςεπονομαζόμενης μαθητείας σε προστατευόμενο περιβάλλον και σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Δηλαδή να κάναμε κάποιες τέτοιες προσπάθειες, παρουσία κάποιων καθηγητών ή παρουσία όλων μας. Δηλαδή να δοκιμαστούμε λίγο σ' αυτό. Και σε ένα μάθημα στην τάξη με μαθητές αλλά και σ' ένα μάθημα με επιμορφούμενους, ενός άλλου επιμορφωτή. Δηλαδή, να δούμε εκεί λίγο τα πράγματα. Αυτό δεν υπήρχε.

Ας πούμε θεωρώ ότι το μέρος της Πληροφορικής έπρεπε να γίνει πιο συστηματικό, πιο συγκεκριμένο και όχι τόσο μεγαλεπήβολο. Εννοώ ότι φάγαμε πολύ χρόνο ή μας δημιουργήθηκε πανικός για να μάθουμε κάποια εργαλεία, τα οποία δε μας χρησίμευσαν ποτέ. Αυτά τα εργαλεία τα μαθαίνεις, όταν σου χρησιμεύουνε, και τελοσπάντων δεν είχε κατανεμηθεί καθόλου ορθολογικά. Προφανώς επειδή έγινε επιλογή το ότι ξέρουμε εμείς και με βάση αυτό που ξέρουμε εμείς. Ναι, αλλά δεν τα φοράς καπέλο στον άλλο. Η λογική είναι πιο πολύ εκεί που του χρειάζεται του άλλου, όχι εκεί που ξέρεις εσύ.