Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <^>

3. Ο υπολογιστής ως μέσο πρακτικής γραμματισμού

Εισαγωγικού χαρακτήρα επισημάνσεις

Επισημάναμε ήδη στην εισαγωγή ότι ενδιέφερε ιδιαίτερα την παρούσα έρευνα η προσέγγιση των ΤΠΕ ως μέσων πρακτικής γραμματισμού, ως μέσων δηλαδή που χρησιμοποιούν τα παιδιά για να γράφουν, να διαβάζουν και να επικοινωνούν. Μια ομάδα ερωτήσεων στο ερωτηματολόγιο, στις συνεντεύξεις αλλά και ένα μέρος της έμφασης στη μελέτη των περιπτώσεων απέβλεπαν στη διερεύνηση αυτής ακριβώς της παραμέτρου. Θα δούμε στη συνέχεια τα αποτελέσματα αυτά, όπως προκύπτουν από τη συνολική επεξεργασία των δεδομένων.

Η πρώτη ερώτηση του ερωτηματολογίου (βλ. αμέσως παρακάτω), που αποσκοπεί στη διερεύνηση του τρόπου χρήσης των υπολογιστών ως μέσων πρακτικής γραμματισμού, είναι πολύ γενική και αποβλέπει σε μια γενικότερη καταγραφή.

Για ποιους λόγους και πόσο συχνά χρησιμοποιείς τον υπολογιστή εκτός σχολείου (στο σπίτι, σε φιλικά σπίτια, σε Ίντερνετ καφέ); (Σημείωσε με ένα √ τη συχνότητα χρήσης για καθεμία από τις παρακάτω επιλογές)

Θα μπορούσαμε να ομαδοποιήσουμε τα επιμέρους ερωτήματα (του ανωτέρω ερωτήματος) σε δύο γενικότερες κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία τοποθετούμε τις τρεις πρώτες και την προτελευταία ερώτηση. Οι ερωτήσεις αυτές επιχειρούν να ελέγξουν πρακτικές που είναι πιο κοντά στον γλωσσικό γραμματισμό και ιδιαίτερα στον σύγχρονα επιδιωκόμενο σχολικό γλωσσικό γραμματισμό (βλ. θεωρητικό μέρος).

Στη δεύτερη κατηγορία τοποθετούμε τις υπόλοιπες ερωτήσεις, με τις οποίες αποβλέπουμε να ελέγξουμε πρακτικές που δεν έχουν στενή συνάρτηση με το γλωσσικό γραμματισμό αλλά μάλλον με την τρέχουσα νεανική κουλτούρα. Έχουμε συζητήσει και αλλού -αλλά καλό είναι να επισημανθεί και εδώ- ότι η ταξινόμηση αυτή ενέχει κάποιο βαθμό υπεργενίκευσης, από τη στιγμή που τα όρια μεταξύ της ψυχαγωγίας και της μάθησης είναι εξαιρετικά ασαφή στα σύγχρονα ηλεκτρονικά περιβάλλοντα. Ως ενδεικτικό παράδειγμα θα μπορούσε να αναφερθεί το παίξιμο ηλεκτρονικών παιχνιδιών, και η ενδιαφέρουσα σχετική συζήτηση (Gee 2003, Beavis et al 2005).

Τα αποτελέσματα είναι μάλλον αναμενόμενα (βλ. πίνακας 3.1.) και συγκλίνουν με αυτά του ποιοτικού σκέλους της έρευνας. Τα παιδιά δηλώνουν ότι χρησιμοποιούν τις ΤΠΕ περισσότερο σε πρακτικές που ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία, χαρακτηρίζοντας μάλιστα αυτήν την ενασχόλησή τους χόμπι ή μέσο για χαλάρωση, και λιγότερο σε πρακτικές γραμματισμού που είναι πιο κοντά στη λογική του σχολείου και σε μια διευρυμένη λογική της γλωσσικής εκπαίδευσης. Θα προσεγγίσουμε στη συνέχεια αναλυτικότερα τα αποτελέσματα αυτά.

Ο υπολογιστής ως μέσο πρακτικής γραμματισμού συμβατού με το σχολικό γραμματισμό

Γραφή κειμένων στον υπολογιστή

Στον αμέσως παρακάτω συγκεντρωτικό πίνακα (3.1.) καταγράφεται η συχνότητα χρήσης του υπολογιστή και ως μέσου πρακτικής γραμματισμού της πρώτης κατηγορίας. Από την απάντηση είναι προφανές ότι, παρότι τα παιδιά χρησιμοποιούν τον υπολογιστή για να γράφουν, αυτή δεν φαίνεται να είναι και η πιο αγαπημένη τους απασχόληση. Ένα ποσοστό 31,7% δηλώνει ότι χρησιμοποιεί τον υπολογιστή ως μέσο παραγωγής λόγου συχνά και ένα μικρότερο ποσοστό (18,7%) ότι δεν τον χρησιμοποιεί ποτέ για κάτι τέτοιο. Το μεγαλύτερο ποσοστό (49,6%) δηλώνει ότι τον χρησιμοποιεί σπάνια για γράψιμο.

Από την ποιοτική ανάλυση διαπιστώνουμε ότι τα Προγράμματα Επεξεργασίας Κειμένου (ΠΕΚ) χρησιμοποιούνται σε ποικίλες εξωσχολικές περιστάσεις. Αναφέρουμε ενδεικτικές περιπτώσεις:

• αντιγραφή στίχων και σύνθεση τραγουδιών (ΜΠ 4), (ΣΥΝ 3) ή επεξεργασία στίχων και τραγουδιών (ΣΥΝ 5, 6, 20).
• παραγωγή χρηστικών κειμένων (ΜΠ 5), όπου το Word χρησιμοποιείται για τη δημιουργία εγγράφων που αφορούν το αθλητικό σωματείο που συμμετέχει το παιδί (π.χ. γνωστοποίηση εκδηλώσεων, αθλητικές ημερίδες, κοπή πίτας κ.ά.)· συγγραφή κειμένων για τους γονείς (ΣΥΝ 2: βοήθεια σε εργασία της μαμάς, ΣΥΝ 14: έγγραφα για τη δουλειά του πατέρα) ή ακόμη δημιουργία κειμένων για διδακτική ενίσχυση στα αδέρφια (ΣΥΝ 19: ασκήσεις αγγλικών και σχολικών μαθημάτων, π.χ. Γλώσσας, για την εξάσκηση του αδερφού)
• χρηστικά κείμενα με ημιεπίσημο χαρακτήρα, όπως η ανακοίνωση στην πόρτα της εισόδου « ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΑ ΦΥΛΛΑΔΙΑ» (ΜΠ 10).
• προσωπικό ημερολόγιο (ΜΠ 7), (ΣΥΝ 5).
• στο πλαίσιο ειδικότερων ενδιαφερόντων, όπως η ΜΠ 22, ο οποίος συνήθιζε από μικρός να συλλέγει πληροφορίες για κάποιο θέμα, συνήθως ιστορικού ή μυθολογικού περιεχομένου, και να γράφει κείμενα στο Word. Επίσης, στη ΣΥΝ 54 η μαθήτρια χρησιμοποιεί το Word, για τη συγγραφή στα αγγλικά ενός βιβλίου με σενάριο μυστηρίου, ενώ στη ΣΥΝ 60 η μαθήτρια γράφει στο Word προσωπικά κείμενα και τα αποθηκεύει, για να τα έχει σε αρχείο.

Παρατηρούνται, επίσης, περιπτώσεις στις οποίες τα ΠΕΚ χρησιμοποιούνται με πρωτοβουλία των ίδιων των παιδιών για τη βελτίωση των δεξιοτήτων τους, όπως: εξάσκηση στο γράψιμο με αντιγραφή κειμένων (ΣΥΝ 18, 38) ή στην ορθογραφία (ΣΥΝ 22 μαθητής ρωσικής καταγωγής που εξασκείται στην ορθογραφία με τη χρήση Word).

Μια σημαντική παράμετρος του ζητήματος της χρήσης των ΠΕΚ που εμφανίζεται στην έρευνα είναι η εξής: στην πλειονότητα των μαθητών/τριών φαίνεται ότι η χρήση των ΠΕΚ εξυπηρετεί τις ανάγκες του σχολείου. Στο σπίτι ή στο σχολείο γράφουν και επεξεργάζονται κείμενα που σχετίζονται πρωτίστως με σχολικές εργασίες (στο πλαίσιο της διδασκαλίας μαθημάτων ή προαιρετικών προγραμμάτων). Οι περισσότεροι μαθητές μάλιστα γνωρίζουν και εφαρμόζουν πολυτροπικές πρακτικές στην επεξεργασία κειμένων (ενσωμάτωση κυρίως εικόνων και λιγότερο σχεδιαγραμμάτων) είτε πολύ καλά είτε σε ικανοποιητικό επίπεδο. Παρατηρείται μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις η προτίμηση των ίδιων των μαθητών να χρησιμοποιούν ΠΕΚ παρά να παράγουν χειρόγραφες εργασίες, χωρίς να τους επιβάλλεται κάτι τέτοιο από τους καθηγητές του σχολείου.

Φύλο και Προγράμματα Επεξεργασίας Κειμένου (ΠΕΚ) από τα παιδιά

Τα ΠΕΚ απασχόλησαν από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 την έρευνα σε σχέση με την παραγωγή γραπτού λόγου. Μεγάλο βάρος δόθηκε, ιδιαίτερα στην αρχή, προκειμένου να επισημανθούν οι τυχόν ωφέλειες από την αξιοποίηση των ΠΕΚ στην παραγωγή γραπτού λόγου. Η ευρεία διάδοση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση έχει καθιερώσει τα ΠΕΚ ως το σημαντικότερο λογισμικό που χρησιμοποιείται στο σχολείο (Κουτσογιάννης 1998), η δε ευρεία κοινωνική τους χρήση ως το σημαντικότερο λογισμικό καθημερινής χρήσης. Επομένως, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να εστιάσουμε κάπως περισσότερο την προσοχή μας σε μεταβλητές που πιθανόν έχουν σχέση με την εξωσχολική χρήση των ΠΕΚ από τα παιδιά. Εστιάζουμε εδώ σε μία σημαντική μεταβλητή, το φύλο.

Από τον παρακάτω πίνακα (3.2.) είναι εμφανές ότι τα κορίτσια (63,2% συχνά, 48,3% σπάνια και 42,6% ποτέ) χρησιμοποιούν περισσότερο τον υπολογιστή ως μέσο παραγωγής γραπτού λόγου από ό,τι τα αγόρια (36,8% συχνά, 51,7% σπάνια και 57,4% ποτέ) και αυτή η διαφορά είναι στατιστικά σημαντική. Αξίζει να υπογραμμίσουμε τη διαπίστωση αυτή, γιατί η συνήθης τοποθέτηση στη βιβλιογραφία είναι ότι τα αγόρια χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο τις ΤΠΕ σε σχέση με τα κορίτσια, το γνωστό ως 'τεχνολογικό χάσμα των φύλων'. Εδώ διαπιστώνουμε ότι αυτή η γενική τοποθέτηση είναι λανθασμένη.

Και από τα ποιοτικά δεδομένα της έρευνας είναι εμφανές ότι τα κορίτσια χρησιμοποιούν περισσότερο τον υπολογιστή ως μέσο παραγωγής γραπτού λόγου σε σχέση με τα αγόρια. Γράφουν στα ΠΕΚ (π.χ. ΜΠ 14, 15), κρατούν ημερολόγιο (π.χ. ΜΠ 7) και γενικότερα χρησιμοποιούν τα ΠΕΚ για προσωπική εξωσχολική έκφραση. Για παράδειγμα, όπως έχει ήδη αναφερθεί, η μαθήτρια στη ΣΥΝ 54 χρησιμοποιεί το Word για τη συγγραφή ενός βιβλίου με σενάριο μυστηρίου στα αγγλικά, ενώ στη ΣΥΝ 60 η μαθήτρια γράφει στο Word προσωπικά κείμενα και τα αποθηκεύει, για να τα έχει σε αρχείο. Ακόμη, οι μαθήτριες στις ΣΥΝ 3 και 5 γράφουν ποιήματα (στη ΣΥΝ 5 μάλιστα γράφει στα αγγλικά), ενώ η μαθήτρια στη ΣΥΝ; 35 δηλώνει ότι έγραφε στο παρελθόν ιστορίες, για να περνά ευχάριστα το χρόνο της.

Γραφή παρουσιάσεων (PowerPoint) στον υπολογιστή

Όπως είναι αναμενόμενο, η γραφή παρουσιάσεων σε υπολογιστή πραγματοποιείται συχνά από ένα πολύ μικρό ποσοστό μαθητών (10,5%), σπάνια από ένα μεγαλύτερο (37,6%) και δεν αξιοποιεί ποτέ αυτού του είδους τις εφαρμογές το μεγαλύτερο ποσοστό (51,9%) (βλ. πίνακας 3.1.). Αξίζει να επισημανθεί εδώ ότι το ποσοστό των μαθητών που δεν συμπλήρωσαν την επιλογή αυτή είναι υψηλότερο από τις άλλες και αυτό οφείλεται πιθανότατα στο γεγονός ότι τα παιδιά είναι λιγότερο εξοικειωμένα ή δεν γνωρίζουν καν (το πιθανότερο) τη συγκεκριμένη πρακτική (δεν υπάρχει διαφορά σε σχέση με το φύλο).

Από τη διασταύρωση που έγινε, η πρακτική αυτή γραμματισμού δεν φαίνεται να έχει σχέση με άλλες κοινωνικές μεταβλητές, όπως η εργασία των γονιών ή η μόρφωσή τους. Έχει όμως σχέση με το είδος του σχολείου στο οποίο φοιτούν τα παιδιά. Φαίνεται δηλαδή ότι η πρακτική αυτή έχει μεγαλύτερη σχέση με την εκπαίδευση και ενισχύεται ή δεν ενισχύεται από ενδοσχολικές πρακτικές γραμματισμού.

Στον παρακάτω πίνακα (3.3.) είναι εμφανές ότι τα παιδιά που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία ασχολούνται περισσότερο στο σπίτι με τη συγγραφή κειμένων σε μορφή παρουσιάσεων (Power Point). Αντίθετα, το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών (57,4%) που φοιτούν στο δημόσιο σχολείο δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με τη γραφή παρουσιάσεων.

Ειδικότερα, στις συγκρίσεις σχετικά με τις τιμές 'συχνά' και 'σπάνια' το ιδιωτικό σχολείο υπερέχει (σε ποσοστά 18,6% και 52,4% αντίστοιχα και σε σύγκριση με αυτά του δημόσιου σχολείου που είναι 8,6% και 34%). Για την τιμή 'ποτέ' το δημόσιο σχολείο είναι μπροστά με ποσοστό 57,4% σε σχέση με το 29% του ιδιωτικού σχολείου. Πρόκειται για στατιστικά σημαντικές διαφορές.

Οι διαπιστώσεις αυτές επιβεβαιώνονται πλήρως και από την ποιοτική ανάλυση των δεδομένων. Εκεί γίνεται εμφανές ότι το Power Point συνδέεται αποκλειστικά με εξωσχολικές δραστηριότητες που έχουν σχέση με εργασίες που ανατίθενται από το σχολείο. Οι εργασίες αυτές που απαιτούν τη χρήση του λογισμικού αυτού (π.χ. παρουσίαση εργασίας στην τάξη) είναι πολύ περισσότερες στην περίπτωση των ιδιωτικών σχολείων σε σχέση με τα δημόσια. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι υπάρχουν περιπτώσεις μαθητών που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία και δημιουργούν πολυσύνθετες παρουσιάσεις για τις σχολικές εργασίες κάνοντας χρήση διαφόρων προγραμμάτων παρουσίασης (π.χ. ΣΥΝ 16: χρήση Power Point της Microsoft και Offerware της Micromedia).

Οι μελέτες περίπτωσης παιδιών που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία είναι μόνο 4 (ΜΠ 1, 9, 14, 23). Στα σχολεία αυτά διαπιστώθηκε ότι οι εκπαιδευτικοί παροτρύνουν, σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στα δημόσια, τα παιδιά να χρησιμοποιούν τις ΤΠΕ. Αναθέτουν στα παιδιά (με μεγαλύτερη συχνότητα) να αξιοποιούν το Power Point, για να παρουσιάσουν μια σχολική εργασία που τους ανατέθηκε. Μάλιστα, όπως φαίνεται από τη ΜΠ 9, κάποιοι μαθητές, όπως και το συγκεκριμένο παιδί, το πράττουν, γιατί με τον τρόπο αυτό εντυπωσιάζουν τους καθηγητές και βαθμολογούνται καλύτερα.

Αξιοποίηση του διαδικτύου

Από τον συγκεντρωτικό πίνακα (βλ. πίνακας 3.1.) φαίνεται ότι από τα μέσα πρακτικής γραμματισμού με ιδιαίτερο κύρος και αναγνώριση, αυτό που χρησιμοποιείται αρκετά από τους μαθητές είναι το διαδίκτυο. Ένα πολύ μικρό μόνο ποσοστό των παιδιών (8,3%) δεν αξιοποιεί ποτέ το διαδίκτυο. Αντίθετα, το 71,1% απαντάει ότι το χρησιμοποιεί συχνά και το 20,1% σπάνια. Με μια πρώτη ματιά φαίνεται ως μια εικόνα εξαιρετικά θετική, που από μόνη της, ωστόσο, δεν μπορεί να οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα. Το ζήτημα της αξιοποίησης του διαδικτύου θα το συζητήσουμε εκτενώς και σε ξεχωριστό κεφάλαιο στη συνέχεια, όπου θα εξετάσουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια το είδος των πρακτικών που έχουν σχέση με το διαδίκτυο και στις οποίες τα παιδιά συμμετέχουν.

Η χρήση του διαδικτύου στο σχολείο περιορίζεται κυρίως στην ελεύθερη πλοήγηση που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν οι μαθητές στο τέλος του μαθήματος της πληροφορικής. Αυτό είναι κάτι που επιβεβαιώθηκε από το σύνολο σχεδόν των μελετών περίπτωσης (π.χ. ΜΠ 11, 13). Οι καθηγητές κάποιες φορές αναθέτουν στους μαθητές εργασίες που απαιτούν αξιοποίηση του διαδικτύου, αλλά οι μαθητές περιορίζονται σε μία διαδικασία 'copy-paste' (=αντιγραφή - επικόλληση). Εκτός σχολείου, όλα σχεδόν τα παιδιά χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, ακόμη και όταν δεν διαθέτουν σύνδεση με αυτό στο σπίτι τους (το χρησιμοποιούν εκτός σπιτιού).

Χρήση του υπολογιστή ως γλωσσικού βοηθήματος - λεξικά

Το ερώτημα αυτό δόθηκε ενδεικτικά, προκειμένου να διαπιστωθεί σε ποια έκταση ο υπολογιστής έχει θέση στο γραφείο του μαθητή ως μέσο που μπορεί να προσφέρει εύχρηστα εργαλεία αναφοράς. Δεν κάναμε εδώ κάποια διάκριση ως προς το είδος του λεξικού, τη γλώσσα κλπ., γιατί μας ενδιέφερε απλώς η συγκεκριμένη πρακτική. Και εδώ οι απαντήσεις είναι μάλλον αναμενόμενες, αφού ένα μικρό σχετικά ποσοστό (18,5%) των παιδιών χρησιμοποιεί ηλεκτρονικά λεξικά. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το ποιοτικό σκέλος της έρευνας, όπου λίγα παιδιά χρησιμοποιούν σε καθημερινή βάση τα ηλεκτρονικά λεξικά. Αυτό συμβαίνει, παρότι υπάρχουν παιδιά που αναφέρουν ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί έδειξαν σελίδες με ηλεκτρονικά λεξικά, κυρίως για τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών (ΜΠ 6), και παρότι δηλώνουν ότι έχουν εγκαταστημένα λεξικά, κυρίως ελληνο-αγγλικά, στον υπολογιστή τους.

Η χρήση του υπολογιστή σε πρακτικές ψυχαγωγίας

Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια

Η αξιοποίηση των ΤΠΕ ως παιχνιδομηχανών αποτελεί μια αρκετά διαδεδομένη πρακτική, όπως φαίνεται από την απάντηση που δίνουν τα παιδιά στο εάν παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια (βλ. συγκεντρωτικό πίνακα 3.1.). Εκεί διαπιστώνουμε ότι το παίξιμο παιχνιδιών είναι η πιο αγαπημένη δραστηριότητα των παιδιών με τους υπολογιστές, αφού 5,8% μόνο από τα παιδιά δεν παίζουν ποτέ παιχνίδια, ενώ 23,4% παίζουν σπάνια και 70,8% πολύ συχνά.

Από το ποιοτικό σκέλος της έρευνας διαπιστώνεται ότι υπάρχουν παιδιά που ασχολούνται αρκετές ώρες σε καθημερινή βάση με το παίξιμο ηλεκτρονικών παιχνιδιών (π.χ. ΣΥΝ 1, 10, 12, 14, 25, 26, 45, 49, 56, 68· ΜΠ 8, 10, 13, 16 ). Διαπιστώνεται, επίσης, ότι το παίξιμο ηλεκτρονικών παιχνιδιών συνδέεται με τη χρήση του διαδικτύου στα online παιχνίδια (π.χ. ΣΥΝ 10, 12, 19, 22, 24, 29, 31, 46) και με το «κατέβασμα» παιχνιδιών από συγκεκριμένες ιστοσελίδες (π.χ. ΣΥΝ 10, 68· ΜΠ 16).

Αξίζει να επισημανθεί ότι αρκετά από τα παιδιά του δείγματος δήλωσαν ότι παλιότερα είχαν ασχοληθεί με κονσόλες παιχνιδιών, αλλά εγκατέλειψαν αυτή τους την ενασχόληση, γιατί τα παιχνίδια του υπολογιστή κέρδισαν το ενδιαφέρον τους.

Παίξιμο παιχνιδιών με μεταβλητή το φύλο

Η διασταύρωση των μεταβλητών «φύλο» και «παίξιμο των παιχνιδιών» δείχνει ότι τα παιχνίδια σε υπολογιστή είναι πιο διαδεδομένα μεταξύ των αγοριών και λιγότερο μεταξύ των κοριτσιών. Τα ποσοστά του πίνακα 3.5. δείχνουν ότι ελάχιστα αγόρια (3,5%) δεν παίζουν ποτέ παιχνίδια, έναντι 8,2% των κοριτσιών, ενώ 80,6% των αγοριών παίζουν συχνά έναντι 61,1% των κοριτσιών. Πρόκειται για διαφορές στατιστικά σημαντικές.

Από τη διασταύρωση με άλλες μεταβλητές προκύπτει ότι το παίξιμο των παιχνιδιών είναι κάτι που χαρακτηρίζει όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από το κοινωνικό και μορφωτικό περιβάλλον από το οποίο προέρχονται.

Οι διαφορές δεν είναι μόνο ποσοτικές, αλλά και ποιοτικές. Συγκεκριμένα, από την ποιοτική ανάλυση φαίνεται ότι τα αγόρια προτιμούν παιχνίδια που σχετίζονται με το ποδόσφαιρο και τα αυτοκίνητα ή είναι πολεμικά και στρατηγικής (π.χ. ΣΥΝ 1, 12, 16, 25, 26, 62, 68, 71· ΜΠ 8, 10, 13, 16). Επίσης, συνηθίζουν να παίζουν ομαδικά παιχνίδια online (π.χ. ΣΥΝ 10, 12, 19, 29, 31· ΜΠ 16, 22) και μάλιστα με συμπαίκτες Έλληνες και ξένους (ΣΥΝ 10, 29). Τα κορίτσια, αντίθετα, προτιμούν παιχνίδια, όπως το SIM (ΣΥΝ 41, 51), τις πασιέντζες (ΜΠ 15, 7· ΣΥΝ 2, 28, 61, 74), το 'φιδάκι' (ΣΥΝ 36), το Tetris (ΣΥΝ 36), το Pac man (ΣΥΝ 13, 54), το flicky (ΣΥΝ 4) ή μόνον ατομικά (π.χ. ΣΥΝ 11, 15· ΜΠ 12, 18) και πιο σπάνια μέσω διαδικτύου, π.χ. τάβλι (ΣΥΝ 13). Αξιοσημείωτη προς αυτή την κατεύθυνση είναι η δήλωση μαθήτριας (ΣΥΝ 5) ότι τα αγόρια επιλέγουν παιχνίδια με βία, ενώ τα κορίτσια πιο ήπια. Παρατηρείται, επίσης, σε μεγαλύτερο ποσοστό η τακτική κυρίως των αγοριών να «κατεβάζουν» παιχνίδια από το διαδίκτυο και να ανταλλάσσουν με φίλους τους (ΣΥΝ 10).

Τα αγόρια πολύ συχνά συγκεντρώνονται σε κάποιο Ίντερνετ καφέ, για να παίξουν εκεί όλοι μαζί κάποιο από τα αγαπημένα τους παιχνίδια (π.χ. ΜΠ 8, 13, 16). Κάποια αγόρια έχουν έντονη ενασχόληση με τα παιχνίδια, όπως η ΜΠ 16: συνηθίζει να επισκέπτεται ιστοσελίδες που αφορούν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, όπως είναι η http://www.megagame.com/, προκειμένου να ενημερωθεί για την κυκλοφορία νέων παιχνιδιών, αλλά και για να βρει πληροφορίες σχετικά με κάποιο παιχνίδι που τον ενδιαφέρει, όπως το Warcraft. Για να αποκτήσει, λοιπόν, επιπλέον πληροφορίες και κωδικούς πρόσβασης σε παιχνίδια ή μεμονωμένες πίστες, αλλά και κάποια trics, απαιτείται πρώτα να εγγραφεί ως μέλος στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα και να δώσει την ηλεκτρονική του διεύθυνση, για να του αποσταλούν ηλεκτρονικά οι πληροφορίες αυτές.

Μουσική από το διαδίκτυο

Μία από τις πιο συνηθισμένες πρακτικές των παιδιών είναι και το 'κατέβασμα' μουσικής από το διαδίκτυο, όπως είναι εμφανές από τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται στην οικεία στήλη, αλλά και από το ποιοτικό μέρος της έρευνας. Στην πρακτική αυτή υπάρχουν διαφορές που έχουν σχέση πρωτίστως με το φύλο. Όπως φαίνεται από τη διασταύρωση των δεδομένων τα αγόρια επιδίδονται περισσότερο στη δραστηριότητα αυτή σε σχέση με τα κορίτσια, διαφορά που είναι στατιστικά σημαντική.

Αντιγραφή ψηφιακών δίσκων

Η αξιοποίηση του υπολογιστή για αντιγραφή ψηφιακών δίσκων -δεν προσδιορίζουμε εδώ το περιεχόμενο- είναι επίσης μια αρκετά διαδεδομένη πρακτική μεταξύ των παιδιών (βλ. συγκεντρωτικό πίνακα 3.1.). Και η πρακτική αυτή είναι πιο δημοφιλής στα αγόρια (στατιστικά σημαντικό το αποτέλεσμα). Μια σύγκριση με ανεξάρτητη μεταβλητή τη βαθμολογία δείχνει ότι η πρακτική αυτή δεν εξαρτάται από τις μαθητικές επιδόσεις αλλά είναι διαδεδομένη σε όλα τα παιδιά και ιδιαίτερα, όπως είπαμε, στα αγόρια.

Από την ποιοτική ανάλυση δεν προκύπτει ότι τα αγόρια επιδίδονται πράγματι περισσότερο στις δραστηριότητες αυτές. Από τα παιδιά που μελετήσαμε ως περιπτώσεις, για παράδειγμα, ασχολούνται με τις δραστηριότητες αυτές οι ΜΠ 3, 11, 14, 16, 17, 22 (αγόρια) και 4, 14, 20, 23 (κορίτσια), δηλαδή έξι (6) αγόρια και τέσσερα (4) κορίτσια (στο δείγμα μας έχουμε είκοσι τρία (23) παιδιά, δώδεκα (12) αγόρια και ένδεκα (11) κορίτσια). Στις συνεντεύξεις δηλώνουν ότι χρησιμοποιούν τον υπολογιστή για αντιγραφή ψηφιακών δίσκων περισσότερο οι μαθήτριες (ΣΥΝ 5, 38, 42, 51 και 75), ενώ από τα αγόρια μόνο ένας (ΣΥΝ 24).

Συμπεράσματα

Ταξινομήσαμε τις εξωσχολικές πρακτικές γραμματισμού με τη χρήση των ΤΠΕ σε δύο ενότητες: σε αυτές που έχουν στενότερη σχέση με τις σχολικές πρακτικές γραμματισμού (συγγραφή κειμένων, παρουσιάσεων, χρήση λεξικών, χρήση διαδικτύου) και σε αυτές που έχουν στενότερη σχέση με τη χρήση των ΤΠΕ ως μέσων ψυχαγωγίας (ηλεκτρονικά παιχνίδια, μουσική από το διαδίκτυο, αντιγραφή ψηφιακών δίσκων). Επισημάναμε ήδη την προσοχή που χρειάζεται στη διάκριση αυτή, αφού τα σύγχρονα ψυχαγωγικά περιβάλλοντα, όπως τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, είναι πολυτροπικά περιβάλλοντα και απαιτούν συνδυαστική ικανότητα παράλληλης αποκωδικοποίησης πολλών σημειωτικών συστημάτων. Έτσι, δεν είναι εύκολα εφικτή η διάκριση ανάμεσα στην καθαρά ψυχαγωγική ενασχόληση με εκείνη που συνδέεται με τη μάθηση και τη χρήση της γλώσσας.

Από την εξέταση των αποτελεσμάτων φαίνεται ότι τα παιδιά συμμετέχουν περισσότερο σε πρακτικές που έχουν σχέση με την αξιοποίηση του υπολογιστή ως ψυχαγωγικού μέσου (π.χ. αντιγραφή ψηφιακών δίσκων και παίξιμοπαιχνιδιών). Η αξιοποίηση των ΤΠΕ ως μέσων πρακτικής γραμματισμού που είναι πιο κοντά στο γλωσσικό - σχολικό γραμματισμό δεν είναι ανύπαρκτη, είναι όμως αρκετά πιο περιορισμένη σε σχέση με τις ψυχαγωγικού χαρακτήρα πρακτικές. Σε πολλές περιπτώσεις δε συνδέεται άμεσα με τις σχολικές δραστηριότητες, λειτουργώντας βοηθητικά στο σχολικό γραμματισμό ή συμπληρώνοντάς τον.

Επιχειρώντας μια κάθετη ανάγνωση των αποτελεσμάτων βλέπουμε ότι και εδώ το είδος των πρακτικών σχετίζεται σε σημαντικό βαθμό με την κοινωνικοοικονομική ομάδα από την οποία προέρχεται το παιδί, αλλά και από το φύλο. Παιδιά από τα μεσαία και ανώτερα μορφωτικά - οικονομικά στρώματα χρησιμοποιούν σε μεγαλύτερη έκταση τις ΤΠΕ ως μέσα πρακτικής γραμματισμού με κύρος που αναγνωρίζεται στο σχολείο, ενώ δεν υστερούν σημαντικά στη χρήση του υπολογιστή ως μέσου ψυχαγωγίας (αντιγραφή ψηφιακών δίσκων, παίξιμο ηλεκτρονικών παιχνιδιών). Από την άλλη πλευρά, διαπιστώνεται επίσης ότι ψυχαγωγικού χαρακτήρα πρακτικές είναι διαδεδομένες αρκετά σε όλα τα παιδιά και δεν εξαρτώνται από μαθητικές επιδόσεις ή άλλες σημαντικές, κοινωνικού και μορφωτικού χαρακτήρα, μεταβλητές.

Μια ενδιαφέρουσα, επίσης, διαπίστωση έχει σχέση με το φύλο. Φαίνεται ότι τα κορίτσια έχουν μεγαλύτερη ενασχόληση με σχολικού τύπου πρακτικές γραμματισμού σε σχέση με τα αγόρια. Η διαπίστωση αυτή έρχεται σε αντίθεση με την κυρίαρχη αντίληψη ότι υπάρχει 'τεχνολογικό χάσμα' ως προς τη χρήση των υπολογιστών μεταξύ αγοριών και κοριτσιών και αναδεικνύει τη σημασία πολλών άλλων επιμέρους ποιοτικών παραμέτρων. Τα κορίτσια έχουν άλλωστε καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο, κάτι που έχει σημαντικό ρόλο και στο είδος των εξωσχολικών τους πρακτικών.