Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <^>

16. ὀ μὲν γὰρ κάλος (49D, 207P)

ὀ μὲν γὰρ κάλος ὄσσον ἴδην πέλεται <κάλος>͵
ὀ δὲ κἄγαθος αὔτικα καὶ κάλος ἔσσεται.

Αυτός που είναι ωραίος, είναι ωραίος στην όψη, αυτός
όμως που είναι και καλός, θα είναι αυτόματα και ωραίος.

INK

O όμορφος είναι όμορφος όσο που τόνε βλέπεις,
μα ο καλός και ύστερα πάλι ωραίος θα 'ναι.

M. I. Mπαχαράκης

Λεξιλόγιο

Στο απόσπασμα η Σαπφώ επιχειρεί να ορίσει βασικές έννοιες όπως η ομορφιά και η αρετή. H ποιήτρια φαίνεται ότι δεν διστάζει να τοποθετήσει την ομορφιά, που την αγγίζει τόσο βαθιά, σε δεύτερη μοίρα για χάρη της αληθινής αρχοντιάς.

1. κάλος (αιολικός τύπος· βαρυτονία)= καλός= ωραίος, όμορφος.

1. ὄσσον (αιολικός τύπος)= ὅσον.

1. ἴδην (αιολικός τύπος)= ἰδεῖν, απαρέμφατο της αναφοράς.

1. πέλεται: πέλω και πέλομαι (ομηρικό)= είμαι· συνήθως στο γ' ενικό πρόσωπο, δηλώνει διάρκεια.

2. κἄγαθος (αιολικός τύπος)= κἀγαθός· ἀγαθός, -ή, -όν= α) καλός, ευγενής· β) γενναίος, ικανός· γ) καλός με ηθική σημασία.

2. αὔτικα (αιολικός τύπος)= αὐτίκα (επίρρημα)= αμέσως, την ίδια στιγμή.