ΣΟΦ Φιλ 431   | ΝΕ. Σοφὸς παλαιστὴς κεῖνος, ἀλλὰ χαἰ σοφαὶ | γνῶμαι, Φιλοκτῆτ’,

ΣΟΦ Φιλ 1453   | ΦΙ. Φέρε νυν στείχων χώραν καλέσω. | Χαῖρ’, ὦ μέλαθρον ξύμφρουρον ἐμοί, | Νύμφαι

ΣΟΦ Φιλ 1464   | δόξης οὔ ποτε τῆσδ’ ἐπιβάντες. | Χαῖρ’, ὦ Λήμνου πέδον ἀμφίαλον, | καί

ΣΟΦ Φιλ 462   πρὸς ναῦν· καὶ σύ, Ποίαντος τέκνον, | χαῖρ’ ὡς μέγιστα, χαῖρε· καί σε δαίμονες |

ΣΟΦ Φιλ 462   Ποίαντος τέκνον, | χαῖρ’ ὡς μέγιστα, χαῖρε· καί σε δαίμονες | νόσου μεταστήσειαν

ΣΟΦ Φιλ 1060   χερί. | Τί δῆτα σοῦ δεῖ; Χαῖρε τὴν Λῆμνον πατῶν· | ἡμεῖς δ’ ἴωμεν·

ΘΟΥΚ 8.74.1   τὴν δὲ Πάραλον ναῦν καὶ Χαιρέαν ἐπ’ | αὐτῆς τὸν Ἀρχεστράτου, ἄνδρα

ΘΟΥΚ 8.74.3   φρουρεῖν περὶ Εὔβοιαν. ὁ δὲ Χαιρέας εὐθὺς | διαλαθών πως, ὡς εἶδε τὰ

ΘΟΥΚ 8.86.3   | οἰκεῖοι αὐτῶν οὔθ’ ὑβρίζονται, ὥσπερ Χαιρέας διαβάλλων | ἀπήγγειλεν, οὔτε κακὸν

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1170a9   ᾗ σπουδαῖος, ταῖς | κατ’ ἀρετὴν πράξεσι χαίρει, ταῖς δ’ ἀπὸ κακίας

ΑΡΙΣΤ Πολ 1340a25   αὐτὸν ἔχειν | τρόπον (οἷον εἴ τις χαίρει τὴν εἰκόνα τινὸς θεώμενος μὴ | δι’ ἄλλην

ΠΛ Πρωτ 346c   ἠλιθίων ἀπείρων γενέθλα, | ὥστ’ εἴ τις χαίρει ψέγων, ἐμπλησθείη ἂν ἐκείνους

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1104b12   εὐθὺς ἐκ νέων, ὡς | ὁ Πλάτων φησίν, ὥστε χαίρειν τε καὶ λυπεῖσθαι οἷς δεῖ· | ἡ γὰρ ὀρθὴ

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1105a7   γὰρ μικρὸν εἰς τὰς πράξεις | εὖ ἢ κακῶς χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι. ἔτι δὲ χαλεπώτερον |

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1158a9   | πάνυ εἰσὶ διὰ τὸ μὴ συνημερεύειν μηδὲ χαίρειν ἀλλήλοις, | ἃ δὴ μάλιστ’ εἶναι

ΞΕΝ Απομν 2.3.9   ὁ Σωκράτης | ἔφη· Θαυμαστά γε λέγεις, ὦ Χαιρέκρατες, εἰ κύνα μέν, εἴ | σοι ἦν ἐπὶ προβάτοις

ΞΕΝ Απομν 2.3.10   σοι ὡς βέλτιστος ᾖ. καὶ ὁ | Χαιρεκράτης, Δέδοικα, ἔφη, ὦ Σώκρατες, μὴ οὐκ ἔχω

ΔΗΜ 15.35   | ἄξια τῆς πόλεως, ἐνθυμουμένους ὅτι χαίρετ’ ἀκούοντες, ὅταν | τις ἐπαινῇ τοὺς