Συμφραστικός Πίνακας Λέξεων του Ανθολογίου Αττικής Πεζογραφίας
Αναζήτηση για: "Ξ"
347 εγγραφές [1 - 10] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- ξαίνειν (1)
-
ΠΛ Πολιτ 289c τότε τοὺς περὶ τὸ νήθειν τε καὶ ξαίνειν καὶ ὅσα | ἄλλα εἴπομεν. οἱ δὲ ἄλλοι
- Ξανθίᾳ (1)
-
ΠΛ Μεν 94c κάλλιστα Ἀθηναίων ―τὸν μὲν γὰρ Ξανθίᾳ | ἔδωκε, τὸν δὲ Εὐδώρῳ· οὗτοι δέ που
- Ξάνθιππον (1)
-
ΠΛ Μεν 94b οἶσθ’ ὅτι δύο | ὑεῖς ἔθρεψε, Πάραλον καὶ Ξάνθιππον; | ΑΝ. Ἔγωγε. | ΣΩ. Τούτους μέντοι, ὡς
- Ξανθίππου (4)
-
ΘΟΥΚ 1.127.1 τιμωροῦντες, εἰδότες δὲ Περικλέα τὸν Ξανθίππου | προσεχόμενον αὐτῷ κατὰ τὴν μητέρα καὶ
ΘΟΥΚ 2.13.1 ἐσβαλεῖν ἐς τὴν Ἀττικήν, | Περικλῆς ὁ Ξανθίππου στρατηγὸς ὢν Ἀθηναίων δέκατος | αὐτός,
ΘΟΥΚ 2.34.8 δ’ οὖν τοῖς πρώτοις τοῖσδε Περικλῆς ὁ Ξαν|θίππου ᾑρέθη λέγειν. καὶ ἐπειδὴ καιρὸς
ΠΛ Πρωτ 328c καὶ οἱ Πολυκλείτου | ὑεῖς, Παράλου καὶ Ξανθίππου τοῦδε ἡλικιῶται, οὐδὲν πρὸς | τὸν πατέρα
- ξανθότερα (1)
-
ΠΛ Πολ 617a προσλάμποντος, | τὸν δὲ τοῦ δευτέρου καὶ πέμπτου παραπλήσια ἀλλήλοις, | ξανθότερα
- ξέν’ (3)
-
ΣΟΦ Φιλ 232 τοῦτό γ’ οὔθ’ ὑμᾶς ἐμοῦ. | ΝΕ. Ἀλλ’, ὦ ξέν’, ἴσθι τοῦτο πρῶτον, οὕνεκα | Ἕλληνές
ΣΟΦ Φιλ 348 πέργαμ’ ἄλλον ἢ ’μ’ ἑλεῖν. | Ταῦτ’, ὦ ξέν’, οὕτως ἐννέποντες οὐ πολὺν | χρόνον μ’
ΣΟΦ Φιλ 412 ὁρῶν ἠνείχετο. | ΝΕ. Οὐκ ἦν ἔτι ζῶν, ὦ ξέν’· οὐ γὰρ ἄν ποτε | ζῶντός γ’ ἐκείνου
- ξεναγούς (3)
-
ΞΕΝ Ελλ 3.5.7 αὐτῷ, καθεζόμενος ἐν Τεγέᾳ | τούς τε ξεναγοὺς διέπεμπε καὶ τοὺς ἐκ τῶν περιοικίδων |
ΞΕΝ Ελλ 4.5.7 καὶ πολεμάρχους καὶ πεντηκοντῆρας καὶ | ξεναγοὺς καλεῖν τὸν κήρυκα ἐκέλευεν. ὡς
ΞΕΝ Ελλ 5.1.33 ἐπισπεύσοντας, διέ|πεμπε δὲ καὶ ξεναγοὺς εἰς τὰς πόλεις. πρὶν δὲ αὐτὸν |
- ξένε (8)
-
ΠΛ Μεν 71a οὐδεὶς ὅστις οὐ | γελάσεται καὶ ἐρεῖ· «Ὦ ξένε, κινδυνεύω σοι δοκεῖν μακάριός | τις
ΠΛ Νομ 631b ΑΘ. «Ὦ ξένε», ἐχρῆν εἰπεῖν, «οἱ Κρητῶν νόμοι οὐκ |
ΠΛ Νομ 699d ἄλλοσε διεσπάρη. | ΜΕ. Καὶ μάλα, ὦ ξένε, ὀρθῶς τε εἴρηκας καὶ σαυτῷ τε | καὶ τῇ
ΠΛ Πολιτ 295b νόμους. | ΝΕ. ΣΩ. Ἐκ τῶν νῦν γοῦν, ὦ ξένε, εἰρημένων.
ΣΟΦ Φιλ 557 | ΝΕ. Ἀλλ’ ἡ χάρις μὲν τῆς προμηθίας, ξένε, | εἰ μὴ κακὸς πέφυκα, προσφιλὴς
ΣΟΦ Φιλ 575 ΝΕ. Ὅδ’ ἔσθ’ ὁ κλεινός σοι Φιλοκτήτης, ξένε. | ΕΜ. Μή νύν μ’ ἔρῃ τὰ πλείον’, ἀλλ’
ΣΟΦ Φιλ 791 μὴ φύγητε μηδαμῇ. | Ἀτταταῖ. | Ὦ ξένε Κεφαλλήν, εἴθε σοῦ διαμπερὲς | στέρνων
ΣΟΦ Φιλ 923 Ἀπόλωλα τλήμων, προδέδομαι. Τί μ’, ὦ ξένε, | δέδρακας; Ἀπόδος ὡς τάχος τὰ τόξα
- ξένῃ (1)
-
ΛΥΣ 12.97 τοὺς παῖδας καταλι|πόντες, οἱ δ’ ἐν ξένῃ γῇ, πολλῶν ἐναντιουμένων ἤλθετε | εἰς
- ξενηλασίαις (1)
-
ΘΟΥΚ 2.39.1 κοινὴν παρέχομεν, καὶ | οὐκ ἔστιν ὅτε ξενηλασίαις ἀπείργομέν τινα ἢ μαθήματος ἢ |