ΑΡΙΣΤ ΑθΠολ 55.2   δ’ οὗτοι πρῶτον | μὲν ἐν τῇ βουλῇ τοῖς φ’ πλὴν τοῦ γραμματέως, οὗτος δ’ | ἐν

ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1106b1   οὐ γὰρ | εἴ τῳ δέκα μναῖ φαγεῖν πολὺ δύο δὲ ὀλίγον, ὁ ἀλεί|πτης ἓξ

ΙΣΟΚΡ 7.49   τοὺς γονέας ἐξαμαρτεῖν. ἐν καπηλείῳ δὲ | φαγεῖν ἢ πιεῖν οὐδεὶς οὐδ’ ἂν οἰκέτης

ΣΟΦ Φιλ 415   | ΝΕ. Ὡς μηκέτ’ ὄντα κεῖνον ἐν φάει νόει. | ΦΙ. Οἴμοι τάλας. Ἀλλ’ οὐχ ὁ

ΘΟΥΚ 1.25.4   ἔστιν ὅτε ἐπαιρόμενοι καὶ κατὰ τὴν Φαιάκων προ|ενοίκησιν τῆς Κερκύρας κλέος

ΠΛ Συμπ 199b   λόγους, ἵνα μὴ γέλωτα ὄφλω. ὅρα οὖν, ὦ Φαῖδρε, | εἴ τι καὶ τοιούτου λόγου δέῃ, περὶ

ΠΛ Συμπ 199b   εἰπεῖν, ταύτῃ. | Ἔτι τοίνυν, φάναι, ὦ Φαῖδρε, πάρες μοι Ἀγάθωνα σμίκρ’ | ἄττα

ΠΛ Φαιδρ 258d   καλῶς τε καὶ μὴ γράφειν; | δεόμεθά τι, ὦ Φαῖδρε, Λυσίαν τε περὶ τούτων ἐξετάσαι καὶ |

ΠΛ Συμπ 199b   ὁποία δἄν | τις τύχῃ ἐπελθοῦσα. | Τὸν οὖν Φαῖδρον ἔφη καὶ τοὺς ἄλλους κελεύειν λέγειν, |

ΠΛ Συμπ 199c   | λέγω. | Ἀλλὰ παρίημι, φάναι τὸν Φαῖδρον, ἀλλ’ ἐρώτα.

ΞΕΝ ΚΑναβ 2.6.11   οἱ στρατιῶται· καὶ γὰρ τὸ | στυγνὸν τότε φαιδρὸν αὐτοῦ †ἐν τοῖς ἄλλοις προσώποις† |

ΞΕΝ Απολ 27   καὶ ὄμμασι καὶ σχήματι καὶ βαδίσματι | φαιδρός. ὡς δὲ ᾔσθετο ἄρα τοὺς παρεπομένους

ΞΕΝ Ιερ 2.17   πόλιν, ἐπίσταταί τε ὅτι μειόνων ἄρξει, φαιδρός τε οὐ | δύναται εἶναι οὐδὲ μεγαλύνεται

ΠΛ Φαιδρ 244a   ὡς ὁ μὲν | πρότερος ἦν λόγος Φαίδρου τοῦ Πυθοκλέους, Μυρρινουσίου | ἀνδρός·

ΞΕΝ Ελλ 6.4.16   | ἐτέθνασαν οἱ προσήκοντες, λιπαροὺς καὶ φαιδροὺς ἐν τῷ | φανερῷ ἀναστρεφομένους, ὧν δὲ