Συμφραστικός Πίνακας Λέξεων του Ανθολογίου Αττικής Πεζογραφίας
Αναζήτηση για: "Θ"
705 εγγραφές [1 - 10] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- θ’ (36)
-
ΑΡΙΣΤ ΑθΠολ 63.1 Τὰ δὲ δικαστήρια κληροῦσιν οἱ θ’ ἄρχοντες | κατὰ φυλάς, ὁ δὲ γραμματεὺς
ΔΗΜ 15.31 ὑμῖν δ’, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δύο, οὗτός θ’ ὁ καὶ τοῖς ἄλλοις | καὶ πρόσεσθ’ ἕτερος
ΔΗΜ 20.16 εἶναι τιμᾶσθαι τῶν καλῶν ἐστι, τό θ’ ὑπὸ τῶν ὁμοίων | ἑκόντων θαυμάζεσθαι τοῦ
- θᾶκον (2)
-
ΠΛ Πολ 516e πάλιν ὁ τοιοῦτος | καταβὰς εἰς τὸν αὐτὸν θᾶκον καθίζοιτο, ἆρ’ οὐ σκότους <ἂν> |
ΣΟΦ Αντ 999 τῆς ἐμῆς κλύων. | Εἰς γὰρ παλαιὸν θᾶκον ὀρνιθοσκόπον | ἵζων, ἵν’ ἦν μοι
- θάκων (2)
-
ΞΕΝ Ιερ 7.2 δὲ πάντες, ὑπανιστῶνται δ’ ἀπὸ τῶν θάκων ὁδῶν | τε παραχωρῶσι, γεραίρωσι δὲ καὶ
ΞΕΝ Συμπ 4.31 | ἐπιδημεῖν· ὑπανίστανται δέ μοι ἤδη καὶ θάκων καὶ ὁδῶν | ἐξίστανται οἱ πλούσιοι.
- θάλασσαν (19)
-
ΘΟΥΚ 1.128.7 τούτων ἀρέσκει, | πέμπε ἄνδρα πιστὸν ἐπὶ θάλασσαν δι’ οὗ τὸ λοιπὸν τοὺς | λόγους
ΘΟΥΚ 1.129.1 ἀποστέλλει Ἀρτάβαζον τὸν | Φαρνάκου ἐπὶ θάλασσαν καὶ κελεύει αὐτὸν τήν τε Δασκυλῖτιν |
ΘΟΥΚ 1.24.5 τοὺς ἐν τῇ | πόλει κατά τε γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν. οἱ δὲ ἐν τῇ πόλει | ὄντες
- θάλασσάν (1)
-
ΘΟΥΚ 4.102.3 ἐκ ποταμοῦ ἐς ποταμὸν | περιφανῆ ἐς θάλασσάν τε καὶ τὴν ἤπειρον ᾤκισεν. |
- θαλασσεύουσαι (1)
-
ΘΟΥΚ 7.12.3 νῆες διά|βροχοι τοσοῦτον χρόνον ἤδη θαλασσεύουσαι, καὶ τὰ πληρώ|ματα ἔφθαρται.
- θαλάσσῃ (2)
-
ΘΟΥΚ 8.48.4 καὶ Πελοπον|νησίων ἤδη ὁμοίως ἐν τῇ θαλάσσῃ ὄντων καὶ πόλεις ἐχόντων | ἐν τῇ αὐτοῦ
ΘΟΥΚ 8.53.2 ναῦς τε οὐκ ἐλάσσους σφῶν ἐν | τῇ θαλάσσῃ ἀντιπρῴρους ἐχόντων καὶ πόλεις
- θαλάσσης (12)
-
ΘΟΥΚ 1.2.2 ἀδεῶς ἀλλήλοις οὔτε κατὰ γῆν οὔτε διὰ θα|λάσσης, νεμόμενοί τε τὰ αὑτῶν ἕκαστοι ὅσον
ΘΟΥΚ 1.129.3 Παυσανίᾳ. καὶ τῶν ἀνδρῶν οὕς μοι πέραν | θαλάσσης ἐκ Βυζαντίου ἔσωσας κείσεταί σοι
ΘΟΥΚ 1.30.2 | ταῖς ναυσὶν ἀνεχώρησαν ἐπ’ οἴκου, τῆς θαλάσσης ἁπάσης | ἐκράτουν τῆς κατ’ ἐκεῖνα τὰ
- θάλαττά (1)
-
ΠΛ Φαιδ 111a ἑνὶ λόγῳ, ὅπερ ἡμῖν τὸ ὕδωρ τε | καὶ ἡ θάλαττά ἐστι πρὸς τὴν ἡμετέραν χρείαν, τοῦτο
- θάλαττα (2)
-
ΞΕΝ ΚΠαιδ 6.2.22 οἶνος, πολλὰ | δὲ σῦκα, πολὺ δὲ ἔλαιον, θάλαττα δὲ προσκλύζει καθ’ ἣν | πλείω ἔρχεται ἢ
ΞΕΝ Πορ 1.3 δὲ ἡ γῆ, οὕτω καὶ ἡ περὶ τὴν χώραν θάλαττα | παμφορωτάτη ἐστίν. καὶ μὴν ὅσαπερ οἱ