Objective test
Αντικειμενικό Τεστ. Δημητρόπουλος 20057:278-279. Ταρατόρη-Τσαλκατίδου 20042:34.
Αντικειμενικό χαρακτηρίζεται το τεστ που αποτελείται από κλειστές ερωτήσεις, όπως ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, ερωτήσεις Σωστό/Λάθος ή ερωτήσεις αντιστοίχισης (Freeman & Lewis 2004:145). Ο χαρακτηρισμός «αντικειμενικό» αφορά τη διαδικασία της βαθμολόγησης και δηλώνει πως ένα τεστ δεν απαιτεί από το διορθωτή να κρίνει ο ίδιος την ορθότητα της απάντησης. Συνεπώς, τα αντικειμενικά τεστ φέρουν το πλεονέκτημα της έγκυρης και αξιόπιστης βαθμολόγησης, κάτι που τα καθιστά εύχρηστα, δημοφιλή και πιο αξιόπιστα στα «μάτια» των εξεταζομένων (Hughes 2003:22).
Τα αντικειμενικά τεστ χρησιμοποιούνται κυρίως όταν εξετάζεται μεγάλο μέρος της προτεινόμενης ύλης (Freeman & Lewis 2004:145-146). Πράγματι, οι ερωτήσεις που περιλαμβάνουν επιτρέπουν στον εξεταστή να καλύψει ένα μεγάλο εύρος της ύλης και άρα να κατασκευάσει ένα τεστ από τα αποτελέσματα του οποίου μπορεί να συμπεράνει τι γνωρίζει και τι μπορεί να κάνει στη γλώσσα ο εξεταζόμενος (Γεωργούσης 1999:470). Επίσης, τα αντικειμενικά τεστ χρησιμοποιούνται όταν υπάρχει περιορισμός χρόνου και άρα ανάγκη για ταχεία εξέταση και βαθμολόγηση. Συνεπώς, στα αντικειμενικά τεστ «[η] βαθμολογία είναι αντικειμενική, ταχεία, εύκολη, συνεπής (σταθερή), κατά πολύ μηχανική και ακριβής» (Γεωργούσης 1999:471).
Ωστόσο, κύριο μειονέκτημα αποτελεί το γεγονός ότι η κατασκευή τους είναι χρονοβόρα. Επίσης, ένας μαθητής μπορεί να πετύχει υψηλή βαθμολογία σε ένα αντικειμενικό τεστ, αλλά δε σημαίνει ότι είναι σε θέση να παραγάγει ο ίδιος τη σωστή απάντηση (π.χ. σε ένα τεστ με ερωτήσεις ελεύθερης ανάπτυξης). Τέλος, στα αντικειμενικά τεστ αυξάνονται οι πιθανότητες να δοθεί η σωστή απάντηση λόγω εικασίας (guessing), αλλά και διευκολύνεται η αντιγραφή των σωστών απαντήσεων μεταξύ των εξεταζομένων (Freeman & Lewis 2004:147).
Παρά τους παραπάνω περιορισμούς, τα αντικειμενικά τεστ είναι δημοφιλή και χρησιμοποιούνται ευρέως τόσο σε επίσημες όσο και σε ανεπίσημες εξετάσεις.
Βιβλιογραφία
Γεωργούσης Π. (1999). Η Μέτρηση και η Αξιολόγηση της Επίδοσης των Μαθητών. Αθήνα.
- Δημητρόπουλος Ε. (20057). Η εκπαιδευτική αξιολόγηση: Η αξιολόγηση του μαθητή. Μέρος Δεύτερο. Αθήνα: Εκδ. Γρηγόρη.
Ταρατόρη-Τσαλκατίδου Ε. (20042). Η Αξιολόγηση της σχολικής επίδοσης του μαθητή (με παραδείγματα από τα δημοτικά βιβλία). Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.
- Freeman R., Lewis R. (2004). Planning and Implementing Assessment. London: Routledge Falmer.
Hughes A (2003). Testing for Language Teachers. Cambridge: Cambridge University Press.
