πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Οι ερωτήσεις αντιστοίχισης αποτελούν ένα σύνθετο συνδυασμό των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής. Ανήκουν στην ομάδα ερωτήσεων αντικειμενικής αξιολόγησης. Η κρίση του εξεταστή είναι ελάχιστη, διότι οι σωστές απαντήσεις είναι προκαθορισμένες. Για την κατασκευή αυτού του είδους των ερωτήσεων, χρειάζονται δυο στήλες στοιχείων/αντικειμένων. Αυτό το οποίο ζητείται από τον εξεταζόμενο είναι να συσχετίσει καθένα από τα στοιχεία της αριστερής στήλης με κάποιο από τα στοιχεία της δεξιάς.

Τα στοιχεία της αριστερής στήλης ονομάζονται «θέματα» (premises) και τα στοιχεία της δεξιάς «αποκρίσεις» (options, responses) (Δημητρόπουλος 1983:146, Freeman & Lewis 2004:162). Ονόματα, ημερομηνίες, φράσεις, όροι, δηλώσεις, παραπομπές σε χάρτες και πολλά αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως θέματα (Μαυρογιώργος 1993:228).

Είναι φανερό ότι το κάθε θέμα έχει μία σωστή απόκριση, και οι υπόλοιπες λειτουργούν ως παραπλανητές. Η σχέση των δεδομένων των δύο στηλών πρέπει να είναι 4:7 ή 5:8, έτσι ώστε να αποφεύγεται ο παράγοντας τύχη. Ο ίσος αριθμός μεταξύ των θεμάτων και των αποκρίσεων πρέπει να αποφεύγεται. Πρέπει πάντα να ελέγχεται ο αριθμός των επιλογών, όταν αυτές αποτελούνται από γραπτά κείμενα, έτσι ώστε να ελέγχεται και το ποσοστό ανάγνωσης που απαιτείται από τους μαθητές. Οι μακροσκελείς εκφράσεις και οι σύνθετες διατυπώσεις πρέπει να αποφεύγονται. Τέλος, όλες οι ερωτήσεις πρέπει να παρουσιάζονται στην ιδία σελίδα. Η κακή διάταξη των ερωτήσεων στη σελίδα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο μαθητή, μέχρι και λάθη που αλλιώς δε θα παρουσιάζονταν.

Σπάνια βρίσκει κανείς και ερωτήσεις αντιστοίχισης που είναι «τρισδιάστατες… να υπάρχουν δηλαδή τρεις στήλες με δεδομένα που πρέπει να προσαρμοστούν» (Δημητρόπουλοs 1983:146).

Η μέθοδος των ερωτήσεων αντιστοίχισης έχει αρκετά πλεονεκτήματα. Με κάθε ερώτηση εξετάζονται ταυτόχρονα περισσότερες γνωστικές δεξιότητες απ' ό,τι με άλλες ερωτήσεις αντικειμενικού τύπου. Γενικά εξετάζονται οι «όψεις εκείνες της μάθησης που σχετίζονται με ταξινόμηση, οργάνωση, κατάταξη, συσχέτιση κλπ.» (Δημητρόπουλος 1983:148). Επιπλέον, η κατασκευή τους είναι σχετικά εύκολη. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό ότι περιορίζουν τον παράγοντα τύχη, αφού οι αποκρίσεις για κάθε θέμα είναι πολλές, όπως και οι συνδυασμοί που πρέπει να γίνουν. Ένα ακόμη πλεονέκτημά τους είναι ότι αρέσουν ιδιαιτέρως στους μαθητές, αφού τις αντιμετωπίζουν περισσότερο σαν παιχνίδι παρά σαν εξέταση. Ακόμη, απαιτούν μικρό αναγνωστικό χρόνο, ενώ, παράλληλα, η βαθμολόγησή τους είναι εύκολη και αντικειμενική (Μαυρογιώργος 1993:228).

Έχουν όμως και ένα σημαντικό μειονέκτημα. Ενώ η ομοιογένεια των στοιχείων κάθε στήλης, αλλά και των στηλών μεταξύ τους, είναι πολύ σημαντική -και ο κατασκευαστής πρέπει να τη λαμβάνει πάντα υπόψη του-, πολλές φορές είναι δύσκολη η κατασκευή ομοιογενών στηλών, με την έννοια ότι δύσκολα βρίσκονται πολλές αποκρίσεις για κάθε γνωστική περιοχή. Άρα, οι ερωτήσεις αυτές δεν προσφέρονται ιδιαίτερα για την εξέταση μάθησης υψηλότερου επιπέδου.

Βιβλιογραφία