πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Η ομοιογένεια είναι μία ιδιότητα των ομάδων. Η ύπαρξή της σημαίνει πως όλα τα μέλη μιας ομάδας παρουσιάζουν περίπου στον ίδιο βαθμό κάποιο χαρακτηριστικό. Μία ομάδα μπορεί να είναι ομοιογενής ως προς κάποιο χαρακτηριστικό, αλλά ανομοιογενής ως προς κάποιο άλλο. Έχουν γίνει διάφορες έρευνες για να καταδείξουν την ανωτερότητα της ομοιογένειας ή της ανομοιογένειας της σχολικής τάξης, από τις οποίες έχουν προκύψει αντιφατικά αποτελέσματα. Σημαντικό ρόλο φαίνεται πως παίζει η διδακτική μεθοδολογία που υιοθετείται από το δάσκαλο, τη σχολική μονάδα ή το εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς και το είδος της επιμέρους εργασίας που έχει να εκτελέσει μια σχολική ομάδα. Γενικά, από τη μια η ανομοιογένεια δείχνει να επηρεάζει θετικά τη δημιουργικότητα, και από την άλλη η ομοιογένεια δείχνει να συμβάλει στη συνοχή της ομάδας, χωρίς αυτό βέβαια να εξασφαλίζει και υψηλή μέση επίδοση. Η ομοιογένεια φαίνεται να υστερεί στη δεκτικότητα νέων πηγών πληροφοριών και ενημέρωσης (κλειστή ομάδα), ενώ οι ανομοιογενείς ή ετερογενείς ομάδες, αν και υστερούν στην επικοινωνία, είναι δεκτικότερες στο σχεδιασμό και στην αλλαγή.

Εκτός τάξης, σε επίπεδο γλωσσικής κοινότητας και έθνους, «ο μύθος της ομοιογένειας αφηγείται ότι τα έθνη είναι ομάδες ομοίων και η κουλτούρα είναι μία, η εθνική. Στην ακραία λογική της, η αντίληψη για τη μία και ομοιογενή εθνική κουλτούρα κρούει την έννοια της πολιτισμικής 'καθαρότητας', που η Ιστορία έχει οριστικά καταδικάσει για τα φρικιαστικά αποτελέσματα στα οποία οδηγεί» (Φραγκουδάκη 1998:1).

Στο πεδίο της εκπαιδευτικής αξιολόγησης, η ομοιογένεια και η ανομοιογένεια χαρακτηρίζουν τα τεστ, ως όργανα μέτρησης, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν ομοιογενείς ή ανομοιογενείς δοκιμασίες και ερωτήσεις είτε ως προς το επίπεδο δυσκολίας είτε ως προς την τυπολογία. Και στα δύο αυτά πεδία οι απόψεις διίστανται.

Βιβλιογραφία