πιστοποίηση ελληνομάθειας.

H ανομοιογένεια αποτελεί συνηθισμένο χαρακτηριστικό κάθε σχολικής τάξης. Παράγοντες που την προκαλούν είναι, μεταξύ άλλων, το διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο, τα διαφορετικά κίνητρα και ενδιαφέροντα των μαθητών, οι διαφορετικές τους στάσεις, η διαφορετική σχολική επίδοση, οι διαφορετικές μαθησιακές εμπειρίες, οι διαφορές στη γενικότερη γνώση του κόσμου, κ.ά. (Ur 1996:304).

Στην Ελλάδα το παραπάνω έρχεται ως αποτέλεσμα της έλευσης μεγάλου αριθμού οικονομικών μεταναστών, αλλά και παλιννοστούντων Ελλήνων από την πρώην Σοβιετική Ένωση κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Έτσι, παρατηρείται το φαινόμενο να υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός μαθητών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση για τον οποίο η ελληνική δεν αποτελεί μητρική γλώσσα. Οι αλλόγλωσσοι μαθητές που είναι ήδη έφηβοι, όταν φτάνουν στη χώρα μας, έχουν δυνάμει την ικανότητα να τη μάθουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, αρκεί να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες τους με τον κατάλληλο τρόπο.

Kατά συνέπεια, κατά την αξιολόγηση πρέπει να λαμβάνονται υπόψη αυτές οι διακρίσεις, αλλά και τα ποικίλα ψυχολογικά προβλήματα που μπορεί να δημιουργούνται στα άτομα αυτά από τις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες διαβίωσής τους και από ενδεχόμενη ρατσιστική συμπεριφορά του κοινωνικού περιβάλλοντος. Από την άλλη, όσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε κατά την αξιολόγηση της επίδοσης των μαθητών αυτών, προκειμένου να αποφευχθεί η αδικαιολόγητη ένταξή τους σε τάξεις για παιδιά με ειδικές μαθησιακές ανάγκες, τόσο συστηματική πρέπει να είναι και η παρακολούθηση της γλωσσομαθησιακής πορείας τους, έτσι ώστε να εντοπίζονται και αντιμετωπίζονται εγκαίρως ενδεχόμενες μαθησιακές δυσκολίες.

Βιβλιογραφία