Multiple-choice item/question
Δοκιμασία πολλαπλών επιλογών. Ντάλτας 2001:171.
Ερωτήσεις επιλογής της ορθής απάντησης. Κασσωτάκης 2010:162.
*Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής. Βαλσαμάκη-Ράλλη 1979:107. Κοντογιαννοπούλου-Πολυδωρίδη κ.ά. 2000:26. Μαυρογιώργος 1993:227. Χαρίσης 2006α:29.
Τεστ πολλαπλής εκλογής (περιορισμένης απαντήσεως). Μάνος 1976:71.
Τεστ πολλαπλής επιλογής. Καρακατσάνης 1994:26. Καψάλης 1998:85.
Οι ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής αποτελούν έναν αντικειμενικό και εύκολο τρόπο εξέτασης μεγάλου αριθμού μαθητών, αφού για τη διόρθωση και βαθμολόγηση δεν απαιτείται η κρίση του εξεταστή, διότι οι απαντήσεις είναι προκαθορισμένες (Χαρίσης 2006α:29). Είναι ένα είδος ερωτήσεων κατάλληλο για την εξέταση όλων των επιπέδων και όλων των γνωστικών αντικειμένων/πεδίων (Δημητρόπουλος 1983:145).
Όσον αφορά τη δομή τους, αποτελούνται από την «ερώτηση-στέλεχος» (stem) και έναν αριθμό από επιλογές ή εναλλακτικές λύσεις (options), εκ των οποίων η μία είναι η σωστή και οι άλλες οι παραπλανητικές, δηλαδή οι παραπλανητές. Είναι λοιπόν στην κρίση του μαθητή να ανακαλύψει τη σωστή απάντηση. Επειδή όλοι οι παραπλανητές δεν είναι εξίσου λανθασμένοι, υπάρχουν προτάσεις για υπολογισμό του τελικού βαθμού λαμβάνοντας υπόψη και ποιον από τους παραπλανητές επέλεξε ο εξεταζόμενος (Μουτή κ.ά. 2012).
Οι ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής χρησιμοποιούνται ευρέως, γιατί παρουσιάζουν πολλάπλεονεκτήματα: Πρώτο, τα αποτελέσματα είναι αξιόπιστα, γρήγορα και οικονομικά, επειδή υπάρχει μόνο μία σωστή απάντηση. Έτσι, η βαθμολόγησή τους παρουσιάζει ελάχιστα μεθοδολογικά προβλήματα. Δεύτερο, το τεστ συνολικά μπορεί να περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό ερωτήσεων, επειδή οι απαντήσεις δεν απαιτούν πολύ χρόνο, αφού οι εξεταζόμενοι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να κυκλώσουν τη σωστή απάντηση.
Υπάρχουν όμως και μειονεκτήματα. Η κατασκευή καλών ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής είναι ιδιαίτερα δύσκολη, επειδή απαιτεί την εύρεση καλού στελέχους σε συνδυασμό με καλούς παραπλανητές (Δημητρόπουλος 1983:145). Επίσης, οι ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής δε δίνουν ολοκληρωμένη εικόνα για τις ικανότητες και τις γνώσεις του μαθητή. Συγκεκριμένα, δεν εξετάζουν αν μπορεί ο ίδιος να παραγάγει τη σωστή απάντηση γραπτά ή προφορικά. Ακόμη, λόγω κακής κατασκευής της ερώτησης, συχνά εξετάζεται η απομνημόνευση πληροφοριών και όχι η ερμηνεία τους (Γεωργούσης 1999:415). Το σημαντικότερο όμως μειονέκτημα τους ίσως είναι ότι ο παράγοντας τύχη μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο στην εύρεση της σωστής απάντησης. Γι' αυτό το λόγο θα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις επιλογές σε κάθε ερώτηση. Τέλος, άλλο ένα μειονέκτημα είναι ότι λόγω της μορφής τους, η απάντηση μπορεί να περάσει από μαθητή σε μαθητή με μεγάλη ευκολία.
Όσον αφορά το σχεδιασμό και την κατασκευή των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής, είναι σημαντικό ο εκπαιδευτικός να ξέρει τι ακριβώς θέλει να εξετάσει και να έχει καλή κατάρτιση και εμπειρία.
Βιβλιογραφία
Βαλσαμάκη-Ράλλη Η. (1979). Εξέταση και βαθμολογία του μαθητή. Αθήνα: Horizon.
- Γεωργούσης Π. (1999). Η Μέτρηση και η Αξιολόγηση της Επίδοσης των Μαθητών. Αθήνα.
- Δημητρόπουλος Ε. (1983). Εκπαιδευτική Αξιολόγηση, η Αξιολόγηση της Σχολικής Επίδοσης. Θεσσαλονίκη: Εκδ. Πουρνάρα.
Καρακατσάνης Γ. Θ. (1994). Θέματα Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης. Θεσσαλονίκη: Εκδ. Art of TEXT.
Κασσωτάκης Μ. (2010). Η αξιολόγηση της επίδοσης των μαθητών. Αθήνα: Εκδ. Γρηγόρη.
Καψάλης Γ. Α. (1998). Αξιολόγηση και Βαθμολογία στο Δημοτικό Σχολείο. Αθήνα: Gutenberg.
Κοντογιαννοπούλου-Πολυδώρη Γ., Σολομών Ι., Σταμέλος Γ. (2000). Ανιχνεύοντας την επίδοση στην ελληνική εκπαίδευση. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Μάνος Γ. Κ. (1976). Μέθοδοι Αξιολογήσεως της Επιδόσεως των Μαθητών. Αθήνα.
Μαυρογιώργος Γ. (1993). Εκπαιδευτικοί και Αξιολόγηση. Αθήνα: Σύγχρονη Εκπαίδευση.
- Μουτή Α., Υψηλάντης Γ., Τσοπάνογλου Α. (2012). Εξετάζοντας τη δικαιότητα στα τεστ πολλαπλής επιλογής. Στο Z. Gavriilidou, A. Efthymiou, E. Thomadaki, P. Kambakis-Vougiouklis (eds.), The 10th International Conference of Greek Linguistics. Selected Papers. Komotini: Democritus Univercity of Thrace.
- Ντάλτας Π. (2001). Κατάρτιση κριτηρίου Ελληνομάθειας Τσιγγανοπαίδων: εργασία σε εξέλιξη. Στο Μ. Δαμανάκης (επιμ.), Πρακτικά Διημερίδας 'Επίπεδα και Κριτήρια Διαπίστωσης/Πιστοποίησης της Ελληνομάθειας: αποτελέσματα και προβληματισμοί ερευνητικών προγραμμάτων'. Ρέθυμνο: Ε.ΔΙΑ.Μ.ΜΕ.
Χαρίσης Α. Ε. (2006α). Αξιολόγηση της Σχολικής Μάθησης. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.
