ΣΩΚΡΑΤΗΣ
[1] Ρίξε του, ρίξε του, του καταραμένου, πάμπολλες πέτρες· ρίξε του και σβόλους από χώμα· ρίξε του επιπλέον και σπασμένα κεραμικά· χτύπα τον με τα ξύλα, τον παλιάνθρωπο· πρόσεχε μη σου ξεφύγει. Κι εσύ ρίξε, Πλάτωνα· κι εσύ, Χρύσιππε, κι εσύ εκειπέρα, και όλοι μαζί ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας εναντίον του,
με σακούλι να βοηθά το σακούλι,
και ραβδί να βοηθά το ραβδί·
γιατί είναι κοινός εχθρός, και δεν άφησε κανέναν από μας χωρίς να τον προσβάλει. Κι εσύ, Διογένη, χρησιμοποίησε το ξύλο σου περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Και μη χαλαρώνετε. Ας πληρώσει όπως του αξίζει, τόσο βλάσφημος που είναι. Τί συμβαίνει; Κουραστήκατε, Επίκουρε και Αρίστιππε; Κι όμως, δεν θα ᾽πρεπε.
Να φανείτε ανδρείοι, σοφοί μου·
θυμηθείτε μ᾽ ορμή την οργή.
[2] Αριστοτέλη, κάνε γρήγορα· ακόμη γρηγορότερα. Μπράβο· πιάστηκε το θηρίο. Σε συλλάβαμε, απαίσιε άνθρωπε. Θα μάθεις λοιπόν τώρα αμέσως ποιοί είμαστε, κι εσύ μας κακολογούσες. Με ποιόν τρόπο όμως να τον τιμωρήσει κανείς; Ας επινοήσουμε γι᾽ αυτόν έναν πολύμορφο θάνατο, που να μπορεί να μας ικανοποιήσει όλους. Στην πραγματικότητα το δίκαιο θα ήταν να θανατωθεί επτά φορές για τον καθέναν μας.
ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
Εγώ νομίζω πως πρέπει να διαπεραστεί με αιχμηρό πάσσαλο.
ΑΛΛΟΣ
Ναι, μά τον Δία, αφού όμως μαστιγωθεί προηγουμένως.
ΑΛΛΟΣ
Κι ακόμη πρωτύτερα να του βγάλουν τα μάτια.
ΑΛΛΟΣ
Κι ακόμη πιο πριν να του κόψουν την ίδια του τη γλώσσα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Κι εσύ, Εμπεδοκλή, τί γνώμη έχεις;
ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ
Να ριχτεί μέσα στους κρατήρες, για να μάθει να μην κακολογεί τους καλύτερούς του.
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
Κι όμως, το καλύτερο θα ήταν, σαν έναν Πενθέα ή έναν Ορφέα,
στα βράχια θάνατο να βρει
οικτρά κομματιασμένος,
ώστε ο καθένας από μας να φύγει παίρνοντας μαζί του ένα κομμάτι.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
[3] Με κανέναν τρόπο. Αλλά, για όνομα του Ικέσιου Δία, λυπηθείτε με.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Τελειώσαμε· δεν πρόκειται πια να σε αφήσουμε. Ασφαλώς βλέπεις τί λέει και ο Όμηρος,
πως δεσμά συμφωνίας δεν στέκουν
σε λιοντάρια και άνδρες αντάμα.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Κι όμως, θα σας ικετέψω κι εγώ σύμφωνα με τον Όμηρο. Ίσως να σεβαστείτε τους επικούς στίχους, και να μη με παραβλέψετε, μια και θα σας απαγγείλω ραψωδίες:
Ζωντανό τον λεβέντη κρατήστε,
και δεχτείτε τ᾽ αντίστοιχα λύτρα
σε χαλκό και ατόφιο χρυσάφι,
που υπεραγαπούν οι σοφοί.
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
Αλλά κι εμείς δεν θα δυσκολευτούμε να σου απαντήσουμε με ομηρικό αντίλογο. Άκου λοιπόν:
Στο μυαλό σου μη βάζεις καθόλου,
συκοφάντη, απόδραση τώρα,
επειδή μου προσφέρεις χρυσάφι,
μια και σ᾽ έπιασα και σε κρατώ.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Πω πω, τί συμφορά! Ο Όμηρος, η μεγαλύτερη ελπίδα μας, αποδείχτηκε ανώφελος. Θα πρέπει να καταφύγω στον Ευριπίδη· ίσως εκείνος να μπορέσει να με σώσει.
Μη με σκοτώσεις· θάνατος
του ικέτη δεν του πρέπει.
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
Και λοιπόν; Του Ευριπίδη δεν είναι και τα παρακάτω;
Αυτοί που κάναν φοβερά
και φοβερά θα πάθουν.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Θα με σκοτώσετε λοιπόν
μόνο για λόγια που είπα;
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
Ναι, μά τον Δία· εκείνος ο ίδιος λέει:
Το αχαλίνωτο το στόμα
κι η παράνομη μωρία
φέρνουν πάντα δυστυχία.
|
