[1] Αθηναίοι, εύχομαι σε όλους τους θεούς και σε όλες τις θεές πρώτον να βρω σ᾽ αυτή τη δίκη εκ μέρους σας τόση εύνοια στο πρόσωπό μου όση τρέφω εγώ συνεχώς για την πόλη και για όλους εσάς. Δεύτερον, να σας φωτίσουν οι θεοί να κάνετε αυτό που εξυπηρετεί κυρίως εσάς, αφού αφορά στην ευσέβεια και στην υπόληψή σας: κατά την απολογία μου δηλαδή να μην κάνετε σύμβουλό σας τον αντίδικό μου (γιατί αυτό θα ήταν πράγματι σκληρό), [2] αλλά τους νόμους και τον δικαστικό όρκο, στον οποίο ανάμεσα σε όλες τις άλλες δίκαιες διατάξεις έχει συμπεριληφθεί και το εξής: να δεσμεύεστε να ακούτε με την ίδια διάθεση (: αμερόληπτα) και τις δύο πλευρές. Αυτή η διάταξη σημαίνει όχι μόνο να έχετε αποβάλει κάθε προκατάληψη, όχι μόνο να δείξετε ίση εύνοια και στις δύο πλευρές, αλλά και να επιτρέψετε στον καθένα από τους διαδίκους να κανονίσει τη σειρά των επιχειρημάτων του και να ρυθμίσει την απολογία του σύμφωνα με τη βούληση και την κρίση του.
[3] Σε πολλά σημεία λοιπόν μειονεκτώ εγώ έναντι του Αισχίνη σ᾽ αυτήν εδώ τη δίκη· δύο όμως από αυτά, Αθηναίοι, είναι μεγάλης σπουδαιότητας. Πρώτον, ότι εγώ διατρέχω μεγαλύτερο κίνδυνο από ό,τι ο Αισχίνης· γιατί δεν είναι το ίδιο τώρα για μένα να χάσω την εύνοιά σας και γι᾽ αυτόν να μην κερδίσει τη δίκη. Αλλά για μένα βέβαια — δεν θέλω να πω τίποτε το δυσάρεστο στην αρχή του λόγου μου, αυτός όμως με κατηγορεί από πλεονεκτική θέση. Δεύτερον, αυτό που από φυσική προδιάθεση υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους, να ακούν δηλαδή με ευχαρίστηση τις λοιδορίες και τις κατηγορίες, αλλά να δυσφορούν εναντίον εκείνων που επαινούν τον εαυτό τους. [4] Από αυτά λοιπόν τα δύο αυτό που ευχαριστεί τους ακροατές έχει δοθεί στον Αισχίνη, ενώ αυτό που ενοχλεί σχεδόν όλους, απομένει σ᾽ εμένα. Έτσι, εάν, προσπαθώντας να αποφύγω μια τέτοια ενόχληση, δεν αναφέρω όσα έχω κάνει για την πόλη, θα δώσω την εντύπωση ότι δεν μπορώ να αντικρούσω τις εις βάρος μου κατηγορίες ούτε ακόμη να αποδείξω για ποιά πράγματα θεωρώ τον εαυτό μου άξιο τιμής. Αν πάλι προχωρήσω στην ανάπτυξη των όσων έχω κάνει τόσο ως ιδιώτης όσο και ως πολιτικός, θα αναγκαστώ να μιλήσω πολλές φορές για τον εαυτό μου. Γι᾽ αυτό, θα προσπαθήσω να το κάνω με κάθε δυνατό μέτρο· για οτιδήποτε όμως με αναγκάζει να κάνω η ίδια η περίσταση, την ευθύνη γι᾽ αυτό είναι δίκαιο να έχει αυτός που ξεκίνησε μια τέτοια αντιπαράθεση.
[5] Φαντάζομαι, Αθηναίοι, πως όλοι σας θα συμφωνήσετε ότι η σημερινή δίκη αφορά εξίσου εμένα και τον Κτησιφώντα και ότι δεν είναι καθόλου δευτερεύουσας σημασίας για μένα. Γιατί κάθε απώλεια είναι βέβαια κάτι το λυπηρό και ανυπόφορο, ιδιαίτερα αν αυτή προέρχεται από κάποιον εχθρό· το πιο οδυνηρό όμως είναι να χάσει κανείς τη δική σας εύνοια και καλοσύνη, όσο ακριβώς σπουδαίο είναι να τις κερδίσει. [6] Και επειδή η σημερινή δίκη αφορά σε αυτά τα πράγματα, αξιώνω από σας και ικετεύω όλους σας ανεξαιρέτως να ακούσετε την απολογία μου με πνεύμα δικαιοσύνης σχετικά με τις κατηγορίες που έχουν διατυπωθεί· έτσι ακριβώς επιτάσσουν οι νόμοι, για τους οποίους ο Σόλων, που πρώτος τους θέσπισε, ένας δικός σας άνθρωπος και φίλος του λαού, πίστευε ότι πρέπει να είναι έγκυροι όχι μόνο με το να τους προτείνει και να τους θεσπίσει, αλλά και με τον όρκο που θα έχουν δώσει για την εφαρμογή τους οι εκάστοτε δικαστές. [7] Και αυτό όχι επειδή δεν είχε εμπιστοσύνη σε σας, αλλά επειδή έβλεπε, όπως τουλάχιστον εγώ κρίνω, ότι ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες και τις συκοφαντίες, τις οποίες παρουσιάζει ο κατήγορος έχοντας το πλεονέκτημα να μιλάει πρώτος· εκτός και αν ο καθένας από σας τους δικαστές, διατηρώντας τον σεβασμό προς τους θεούς, δεχτεί με καλή διάθεση τις δικαιολογίες του δεύτερου ομιλητή και, αφού ακούσει και τους δύο αντιδίκους δίκαια και αμερόληπτα, τότε βγάλει την τελική απόφαση για όλα.
[8] Επειδή πρόκειται, καθώς φαίνεται, να λογοδοτήσω σήμερα τόσο για όλη την ιδιωτική μου ζωή όσο και για τις πράξεις μου ως πολιτικού, θέλω να επικαλεστώ και πάλι τους θεούς. Κάνω έκκληση λοιπόν σ᾽ αυτούς ενώπιόν σας να βρω σ᾽ αυτή τη δίκη εκ μέρους σας πρώτον τόση εύνοια στο πρόσωπό μου όση τρέφω εγώ συνεχώς για την πόλη και για όλους εσάς· δεύτερον, όσον αφορά σε αυτή τη δίκη, να σας φωτίσουν οι θεοί να βγάλετε τέτοια απόφαση, που θα συμβάλει στην καλή φήμη όλων των δικαστών αλλά και στην ευσέβεια του καθενός χωριστά.