Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΛΥΣΙΑΣ

Κατὰ Θεομνήστου (10) (31-32)


[31] Περὶ μὲν οὖν τούτων οὐκ οἶδ᾽ ὅ τι δεῖ πλείω λέγειν· ἐγὼ δ᾽ ὑμῶν δέομαι καταψηφίζεσθαι Θεομνήστου, ἐνθυμουμένους ὅτι οὐκ ἂν γένοιτο τούτου μείζων ἀγών μοι. νῦν γὰρ διώκω κακηγορίας, τῇ δ᾽ αὐτῇ ψήφῳ φόνου φεύγω τοῦ πατρός, ὃς μόνος, ἐπειδὴ τάχιστα ἐδοκιμάσθην, ἐπεξῆλθον τοῖς τριάκοντα ἐν Ἀρείῳ πάγῳ. [32] ὧν μεμνημένοι καὶ ἐμοὶ καὶ τῷ πατρὶ βοηθήσατε καὶ τοῖς νόμοις τοῖς κειμένοις καὶ τοῖς ὅρκοις οἷς ὀμωμόκατε.


[31] Σχετικά λοιπόν με αυτά δεν βλέπω ποιός ο λόγος να πω περισσότερα. Παρακαλώ ωστόσο εσάς να καταδικάσετε τον Θεόμνηστο, αναλογιζόμενοι ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει για μένα δίκη σημαντικότερη από αυτή. Γιατί τώρα διώκω για δυσφήμηση, με την ίδια ψήφο όμως διώκομαι για το φόνο του πατέρα μου, ενώ υπήρξα ο μόνος που, αμέσως μόλις υποβλήθηκα στη διαδικασία της δοκιμασίας, εδίωξα δικαστικά τους Τριάκοντα στον Άρειο πάγο. [32] Με τη μνήμη στραμμένη σε αυτά, βοηθήστε και εμένα και τον πατέρα μου και τους νόμους που έχετε θεσπίσει και τους όρκους που έχετε δώσει.