ΕΚΤΟΣ ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΞΕΝΟΚΡΑΤΗ ΤΟΝ ΑΚΡΑΓΑΝΤΙΝΟ,

ΝΙΚΗΤΗ ΣΕ ΑΡΜΑΤΟΔΡΟΜΙΑ

Την προσοχή σας δώστε! Γιατί εμείς, αλήθεια, της στρογγυλόματης [στρ. α]
3της Αφροδίτης ή των Χαρίτων οργώνουμε ξανά το χωράφι,
προς τον ναό βαδίζοντας που μέσα του έχει
της βροντερής της γης τον ομφαλό.
5Εδώ είναι έτοιμος για τους ευτυχισμένους Εμμενίδες,
για τον παραποτάμιο Ακράγαντα, μα ξέχωρα για τον Ξενοκράτη
7/8ο θησαυρός των ύμνων για την πυθική του νίκη,
μες στην πολύχρυση του Απόλλωνα τη λαγκαδιά χτισμένος.

10Αυτόν ούτε οι καταιγίδες του χειμώνα, [στρ. β]
12ο αμείλιχτος των εχθρών ο στρατός που ορμάει από τις βουερές νεφέλες,
ούτε οι ανεμοθύελλες που τον χτυπούν με κάθε λογής χαλίκια
μπορούν στης θάλασσας τα βάθη να τον πάνε.
Το πρόσωπό του από καθάριο φως λουσμένο
15τη νίκη του πατέρα σου, Θρασύβουλε, και της γενιάς σου αντάμα,
τη νίκη του άρματος στης Κρίσας τις κοιλάδες
16/17θ᾽ αναγγείλει, ώστε να γίνει ξακουστή με των θνητών τα λόγια.

20Και τώρα συ ολόρθη φέρνεις, στο δεξί το πλευρό σου κρατώντας την, [στρ. γ]
την Εντολή που λένε πως απάνω στα βουνά
το τέκνο της Φιλύρας έδωσε στον δυνατό Πηλείδη,
σαν έμεινε από τους γονείς του ξέμακρα:
«Πάνω απ᾽ όλους τους θεούς να σέβεσαι τον γιο του Κρόνου,
25/26τον βροντερό αφέντη των κεραυνών και των αστραπών,
και την τιμή ετούτη μην τη στερήσεις απ᾽ τους γονιούς σου
όσον τους μέλλεται καιρό να ζήσουν».