ΑΝ. Πατέρα, άκου, κι ας είμαι νέα, θα σε συμβουλέψω.
Τον άντρα αυτόν που σου μιλά, τη χάρη κάνε του κι εσύ
να πράξει κατά τη συνείδησή του, να σεβαστεί και τον θεό
σ᾽ αυτά που θέλει.
Αλλά, και στη δική μας την παράκληση υποχώρησε,
άσε τον αδελφό μας νά ᾽ρθει εδώ.
1185Το θάρρος σου μη χάνεις, δεν πρόκειται τη γνώμη σου
ν᾽ αλλάξει με τη βία, αν σου ζητήσει κάτι ασύμφορο.
Τί βλάπτει αλήθεια αν τον ακούσεις; Το ξέρουμε όλοι,
έργα πανούργα φανερώνονται μέσα από λόγια.
Έτσι κι αλλιώς εσύ τον έφερες στον κόσμο· ακόμη
1190κι αν οι πράξεις του κάκιστες κι ασεβέστατες φανούν,
πάλι, πατέρα, σωστό δεν είναι ν᾽ ανταποδώσεις το κακό.
Άσ᾽ τον λοιπόν. Κι άλλα παιδιά γεννήθηκαν
δύστροπα, οξύθυμα, κι όμως οι νουθεσίες των δικών τους
πιάνουν σαν ξόρκια και τα πάθη τους ξορκίζουν.
1195Όμως κι εσύ, όχι τα τωρινά, εκείνα τα παλιά σου πάθη,
με τον πατέρα και τη μάνα σου, αναλογίσου· τότε
θα δεις, γι᾽ αυτό δεν έχω αμφιβολία, πως το τέλος
της κακής οργής είναι κι αυτό ολέθριο.
Έχεις να θυμηθείς δικά σου παραδείγματα, κι όχι μικρά·
1200μάτια τυφλά που μόνος σου τα τύφλωσες.
Λοιπόν, μην επιμένεις, κάν᾽ το για μας· άσχημο είναι
να εκλιπαρούν όσοι έχουν δίκιο, κι αυτός που ευεργετήθηκε,
στον ευεργέτη του το αντιχάρισμα ν᾽ αρνείται.
ΟΙ. Παιδί μου, με νικούν τα λόγια σας, νίκη γλυκιά
1205για σας, βαριά για μένα. Λοιπόν, ας γίνει ό,τι αγαπάτε.
Μόνο μια λέξη, ξένε· αν έλθει αυτός εδώ, κανείς
δεν πρέπει ν᾽ απειλήσει τη ζωή μου.
ΘΗ. Τ᾽ άκουσα μια φορά, δεύτερη δεν χρειάζεται.
Όμως να ξέρεις, σώος εσύ θα μείνεις, αν ο θεός
1210μ᾽ αφήσει σώο κι εμένα.
|