Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Περὶ τοῦ στεφάνου (18) (166-168)


[166] Λέγε δὴ καὶ τὰς ἀποκρίσεις.

ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΑΘΗΝΑΙΟΙΣ.
[Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος Ἀθηναίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν. ἣν μὲν ἀπ᾽ ἀρχῆς εἴχετε πρὸς ἡμᾶς αἵρεσιν, οὐκ ἀγνοῶ, καὶ τίνα σπουδὴν ἐποιεῖσθε προσκαλέσασθαι βουλόμενοι Θετταλοὺς καὶ Θηβαίους, ἔτι δὲ καὶ Βοιωτούς· βέλτιον δ᾽ αὐτῶν φρονούντων καὶ μὴ βουλομένων ἐφ᾽ ὑμῖν ποιήσασθαι τὴν ἑαυτῶν αἵρεσιν, ἀλλὰ κατὰ τὸ συμφέρον ἱσταμένων, νῦν ἐξ ὑποστροφῆς ἀποστείλαντες ὑμεῖς πρός με πρέσβεις καὶ κήρυκα συνθηκῶν μνημονεύετε καὶ τὰς ἀνοχὰς αἰτεῖσθε, κατ᾽ οὐδὲν ὑφ᾽ ἡμῶν πεπλημμελημένοι. ἐγὼ μέντοι ἀκούσας τῶν πρεσβευτῶν συγκατατίθεμαι τοῖς παρακαλουμένοις καὶ ἕτοιμός εἰμι ποιεῖσθαι τὰς ἀνοχάς, ἄν περ τοὺς οὐκ ὀρθῶς συμβουλεύοντας ὑμῖν παραπέμψαντες τῆς προσηκούσης ἀτιμίας ἀξιώσητε. ἔρρωσθε.]

[167] ΑΠΟΚΡΙΣΙΣ ΘΗΒΑΙΟΙΣ.
[Βασιλεὺς Μακεδόνων Φίλιππος Θηβαίων τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ χαίρειν. ἐκομισάμην τὴν παρ᾽ ὑμῶν ἐπιστολήν, δι᾽ ἧς μοι τὴν ὁμόνοιαν καὶ τὴν εἰρήνην ἀνανεοῦσθε. πυνθάνομαι μέντοι διότι πᾶσαν ὑμῖν Ἀθηναῖοι προσφέρονται φιλοτιμίαν βουλόμενοι ὑμᾶς συγκαταίνους γενέσθαι τοῖς ὑπ᾽ αὐτῶν παρακαλουμένοις. πρότερον μὲν οὖν ὑμῶν κατεγίγνωσκον ἐπὶ τῷ μέλλειν πείθεσθαι ταῖς ἐκείνων ἐλπίσι καὶ ἐπακολουθεῖν αὐτῶν τῇ προαιρέσει. νῦν δ᾽ ἐπιγνοὺς ὑμᾶς τὰ πρὸς ἡμᾶς ἐζητηκότας ἔχειν εἰρήνην μᾶλλον ἢ ταῖς ἑτέρων ἐπακολουθεῖν γνώμαις, ἥσθην καὶ μᾶλλον ὑμᾶς ἐπαινῶ κατὰ πολλά, μάλιστα δ᾽ ἐπὶ τῷ βουλεύσασθαι περὶ τούτων ἀσφαλέστερον καὶ τὰ πρὸς ἡμᾶς ἔχειν ἐν εὐνοίᾳ· ὅπερ οὐ μικρὰν ὑμῖν οἴσειν ἐλπίζω ῥοπήν, ἐάν περ ἐπὶ ταύτης μένητε τῆς προθέσεως. ἔρρωσθε.]

[168] Οὕτω διαθεὶς ὁ Φίλιππος τὰς πόλεις πρὸς ἀλλήλας διὰ τούτων καὶ τούτοις ἐπαρθεὶς τοῖς ψηφίσμασιν καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν, ἧκεν ἔχων τὴν δύναμιν καὶ τὴν Ἐλάτειαν κατέλαβεν, ὡς οὐδ᾽ ἂν εἴ τι γένοιτ᾽ ἔτι συμπνευσάντων ἂν ἡμῶν καὶ τῶν Θηβαίων. ἀλλὰ μὴν τὸν τότε συμβάντ᾽ ἐν τῇ πόλει θόρυβον ἴστε μὲν ἅπαντες· μικρὰ δ᾽ ἀκούσαθ᾽ ὅμως αὐτὰ τἀναγκαιότατα.


[166] Διάβασε τώρα και τις απαντήσεις.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ
Ο βασιλιάς των Μακεδόνων Φίλιππος απευθύνει χαιρετισμό στη Βουλή και τον Δήμο των Αθηναίων. Δεν αγνοώ ποιά στάση κρατούσατε απέναντί μου από την πρώτη στιγμή και ποιά σπουδή δείχνατε θέλοντας να προσεταιριστείτε τους Θεσσαλούς και τους Θηβαίους, ακόμη δε και τους άλλους Βοιωτούς. Αυτοί όμως σκέφτονται πιο λογικά και δεν επιθυμούν να εξαρτήσουν τη δική του στάση από σας, αλλά θα τοποθετηθούν ανάλογα με το συμφέρον τους. Έτσι τώρα εσείς αλλάζοντας τακτική στείλατε σ᾽ εμένα πρέσβεις και κήρυκα, κάνετε λόγο για συνθήκες και μου ζητάτε ανακωχή, χωρίς καθόλου να σας έχω αδικήσει. Παρ᾽ όλα αυτά εγώ, αφού άκουσα τους πρέσβεις σας, αποδέχομαι τα αιτήματά σας και είμαι πρόθυμος να κάνω την ανακωχή που μου ζητάτε, αν βέβαια και εσείς αποπέμψετε τους κακούς σας συμβούλους και τους τιμωρήσετε με στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων όπως τους πρέπει. Να είστε καλά].

[167] ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΘΗΒΑΙΟΥΣ
[Ο βασιλιάς των Μακεδόνων Φίλιππος απευθύνει χαιρετισμό στη Βουλή και τον Δήμο των Θηβαίων. Πήρα την επιστολή σας με την οποία ανανεώνετε την ομόνοια και την ειρήνη μ᾽ εμένα. Πληροφορούμαι όμως ότι οι Αθηναίοι καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, επιθυμώντας να σας βρουν σύμφωνους στα αιτήματά τους. Παλαιότερα σας κατηγορούσα για την τάση σας να βασίζεστε στις ελπίδες εκείνων και να ακολουθείτε την πολιτική τους. Τώρα όμως που έχω επίγνωση ότι επιδιώκετε να έχετε ειρήνη μ᾽ εμένα παρά να υιοθετείτε τις γνώμες άλλων, χάρηκα και μάλιστα σας επαινώ για πολλούς λόγους, ιδιαίτερα όμως επειδή διαμορφώσατε ασφαλέστερη άποψη γι᾽ αυτά τα ζητήματα και επειδή κρατάτε φιλική στάση απέναντί μου, πράγμα που ελπίζω ότι θα αποφέρει σε σας όχι μικρό όφελος, εφόσον βέβαια δεν αλλάξετε διαθέσεις. Να είστε καλά].

[168] Αφού με τη μεσολάβηση αυτών των ανθρώπων έφερε ο Φίλιππος τις δύο πόλεις σε τέτοιες σχέσεις μεταξύ τους και ενθαρρύνθηκε από τα ψηφίσματα και τις απαντήσεις, ήρθε με τις στρατιωτικές του δυνάμεις και κατέλαβε την Ελάτεια, με την ιδέα ότι, οτιδήποτε και αν συνέβαινε, εμείς και οι Θηβαίοι θα ήταν αδύνατο να έρθουμε πια σε συνεννόηση. Την ταραχή που προκλήθηκε τότε μέσα στην πόλη, τη γνωρίζετε βέβαια όλοι· ωστόσο, ακούστε λίγα, τα πιο βασικά.