[139] Αν και ο Αισχίνης υποστήριζε ανοιχτά τον Φίλιππο, πριν αρχίσει ακόμη ο πόλεμος, πράξη φοβερή και αντιπατριωτική, ω γη και θεοί (πώς όχι;), δεν πειράζει, συγχωρήστε τον, αν θέλετε, συγχωρήστε τό του αυτό. Αλλά, όταν τα εμπορικά μας πλοία είχαν ληστευθεί κατάφωρα, όταν η Χερρόνησος λεηλατούνταν, όταν ο άνθρωπος αυτός βάδιζε εναντίον της Αττικής, όταν δεν υπήρχε πια αμφιβολία για την κατάσταση, αλλά ο πόλεμος είχε ξεσπάσει, ακόμη και τότε αυτός ο πονηρός ιαμβειοφάγος δεν μπορεί να παρουσιάσει κάτι που έκανε για σας μέχρι σήμερα, ούτε και υπάρχει κάποιο ψήφισμα, σπουδαίο ή ασήμαντο, που έχει προταθεί από τον Αισχίνη για τα συμφέροντα της πόλης. Αν όμως ισχυρίζεται ότι υπάρχει κανένα, ας το παρουσιάσει τώρα εις βάρος του δικού μου χρόνου ομιλίας. Αλλά δεν υπάρχει κανένα. Κατ᾽ ανάγκη λοιπόν ισχύει ένα από τα δύο: ή δεν έκανε άλλες εναλλακτικές προτάσεις, επειδή δεν μπορούσε να βρει κάποιο ψεγάδι στις τότε πολιτικές μου ενέργειες, ή δεν παρουσίαζε καλύτερες από τις δικές μου προτάσεις, επειδή επεδίωκε το συμφέρον του εχθρού.
[140] Άραγε όμως απέφευγε τους λόγους, όπως ακριβώς και τις προτάσεις, όταν έπρεπε να γίνει κάτι κακό; Γιατί κανένας άλλος δεν μπορούσε να μιλήσει. Η πόλη, όπως φαίνεται, μπορούσε να υπομένει και αυτός να κάνει τα πάντα χωρίς να γίνεται αντιληπτός. Προέβη όμως, Αθηναίοι, σε μια τέτοια ενέργεια που σφράγισε όλες τις προηγούμενες προσπάθειές του. Γι᾽ αυτήν ανάλωσε τους περισσότερους λόγους του αναφέροντας με λεπτομέρειες τα ψηφίσματα για τους Αμφισσείς, για να διαστρεβλώσει την αλήθεια. Κάτι τέτοιο όμως είναι αδύνατο· από πού και ως πού; Δεν θα ξεπλύνεις ποτέ την κηλίδα αυτών που έκανες εκεί. Δεν μπορείς να λες τόσα πολλά γι᾽ αυτά.
[141] Επικαλούμαι, Αθηναίοι, ενώπιόν σας όλους τους θεούς και τις θεές που έχουν υπό την προστασία τους την Αττική· επικαλούμαι επίσης και τον Πύθιο Απόλλωνα, τον προγονικό θεό της πόλης, και τους ικετεύω όλους, αν πω τώρα την αλήθεια και αν την είπα και τότε αμέσως στον λαό, όταν είδα για πρώτη φορά αυτόν τον αχρείο να αναμειγνύεται σ᾽ αυτή την υπόθεση (γιατί το κατάλαβα, το κατάλαβα αμέσως), να μου χαρίσουν ευτυχία και σωτηρία. Αν όμως του προσάψω κάποια ψευδή κατηγορία παρακινημένος από έχθρα ή από κάποιον προσωπικό ανταγωνισμό, εύχομαι να μου στερήσουν όλα τα καλά.
[142] Γιατί λοιπόν έχω καταραστεί αυτά και τα διατύπωσα με τόσο πάθος; Διότι, αν και έχω έγγραφα κατατεθειμένα στο δημόσιο αρχείο, βάσει των οποίων θα παρουσιάσω αδιάσειστες αποδείξεις γι᾽ αυτά, και μολονότι είμαι βέβαιος ότι εσείς θυμόσαστε τις πράξεις του, ωστόσο φοβάμαι μήπως αυτός θεωρηθεί ανεπαρκής σε σχέση με τα κακά που έχει διαπράξει. Το ίδιο ακριβώς έγινε και στο παρελθόν, όταν εξαιτίας των ψευδών αναφορών που έκανε εδώ συνετέλεσε ώστε να καταστραφούν οι ταλαίπωροι Φωκείς. [143] Τον πόλεμο στην Άμφισσα δηλαδή, εξαιτίας του οποίου ήρθε ο Φίλιππος στην Ελάτεια κι εκλέχτηκε πρόεδρος των Αμφικτιόνων, ο άνθρωπος που ανέτρεψε τα πάντα στην Ελλάδα, ο Αισχίνης τον προκάλεσε με τις μηχανορραφίες του· αυτός ήταν ο μόνος υπαίτιος των μεγαλύτερων κακών. Εγώ τότε διαμαρτυρήθηκα αμέσως, ύψωσα τη φωνή μου στη συνέλευση και φώναξα «φέρνεις πόλεμο μέσα στην Αττική, Αισχίνη, πόλεμο Αμφικτιονικό». Όσοι όμως κάθονταν μαζί του στρατευμένοι από τον ίδιο δεν με άφηναν να μιλήσω, ενώ οι υπόλοιποι έμεναν έκπληκτοι και νόμιζαν ότι διατύπωνα εναντίον του μια αστήρικτη κατηγορία οδηγημένος από προσωπική έχθρα. [144] Επειδή όμως τότε σας εμπόδισαν να μάθετε την αλήθεια, ακούστε τώρα, Αθηναίοι, ποιά ήταν η φύση αυτών των πραγμάτων, για ποιό σκοπό στήθηκε αυτή η συνωμοσία και πώς επιτεύχθηκε. Πράγματι, θα δείτε ένα πράγμα καλοσχεδιασμένο, θα ωφεληθείτε πολύ σε ό,τι αφορά στη γνώση των δημοσίων υποθέσεων και θα διαπιστώσετε πόσο μεγάλη είναι η πανουργία του Φιλίππου.