[9] Εάν λοιπόν ο Αισχίνης με κατηγορούσε μόνο για όσα ζητήματα αναφέρονταν στην καταγγελία του, θα περιόριζα και εγώ την απολογία μου κατευθείαν στην προκαταρκτική απόφαση της Βουλής. Επειδή όμως αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος του λόγου του αναπτύσσοντας άσχετα θέματα, και μάλιστα αράδιασε ένα σωρό ψέματα εναντίον μου, θεωρώ ότι είναι αναγκαίο και συνάμα δίκαιο, Αθηναίοι, να πω στην αρχή λίγα λόγια γι᾽ αυτά τα θέματα, για να μην παρασυρθεί κανένας από σας από λόγια άσχετα με την υπόθεση και παραξενευτεί ακούγοντας την υπεράσπισή μου σχετικά με την καταγγελία.
[10] Σχετικά λοιπόν με όσες βλασφημίες έχει εκστομίσει για την ιδιωτική μου ζωή χλευάζοντάς με, κοιτάξτε πόσο ευθεία και δίκαιη είναι η απάντησή μου. Αν λοιπόν με ξέρετε να είμαι τέτοιος που ο Αισχίνης με παρέστησε με τις κατηγορίες του (δεν έχω ζήσει, άλλωστε, και κάπου αλλού παρά ανάμεσά σας), μην ανεχθείτε μήτε και τη φωνή μου, και αν ακόμη έχω διαχειριστεί τις δημόσιες υποθέσεις παραπάνω από καλά, αλλά σηκωθείτε και καταδικάστε με χωρίς καμιά επιφύλαξη. Αν όμως έχετε σχηματίσει τη γνώμη για μένα και ξέρετε ότι είμαι πολύ καλύτερος από αυτόν και από καλύτερους γονείς και ακόμη ότι τόσο εγώ προσωπικά όσο και οι δικοί μου άνθρωποι είμαστε, για να μην πω τίποτε το προσβλητικό, τόσο καλοί όσο ο μέσος όρος των ευυπόληπτων πολιτών, τότε μήτε καν να δίνετε πίστη σ᾽ αυτόν για τις εν γένει καταγγελίες του (γιατί προφανώς είναι όλες κατά τον ίδιο τρόπο χαλκευμένες), σε μένα όμως δείξτε και σήμερα την εύνοια που μου έχετε δείξει σε όλη μου τη ζωή σε πολλές προηγούμενες δίκες. [11] Αλλά, ενώ είσαι πανούργος, Αισχίνη, φάνηκες εντελώς αφελής πιστεύοντας ότι εγώ θα αφήσω κατά μέρος τη συζήτηση για τις ενέργειές μου ως ιδιώτη και πολιτικού ανδρός και θα στραφώ προς τις λοιδορίες σου. Δεν πρόκειται βέβαια να το κάνω αυτό· δεν είμαι τόσο ανόητος. Αλλά θα εξετάσω πρώτα όσα ψέματα και συκοφαντίες εκτόξευες εναντίον μου για την πολιτική μου δράση, και στη συνέχεια, αν αυτοί εδώ οι δικαστές επιθυμούν να με ακούσουν, θα αναφερθώ στον εκ μέρους σου γνωστό και ασύστολο διασυρμό.
[12] Τα εγκλήματα λοιπόν για τα οποία με κατηγορεί είναι πολλά και για μερικά από αυτά οι νόμοι επιβάλλουν αυστηρές ποινές και ακόμη και την εσχάτη των ποινών. Ο στόχος όμως της σημερινής δίκης είναι ο ακόλουθος: ενέχει κακία και αποβλέπει σε εξευτελισμό, λοιδορία, προπηλακισμό και μαζί όλα τα παρόμοια· αλλά για τις κατηγορίες και τις αιτιάσεις που έχουν διατυπωθεί, αν πράγματι ήταν αληθείς, δεν μπορεί η πόλη να μου επιβάλει ικανοποιητική τιμωρία, ούτε κατά προσέγγιση. [13] Γιατί δεν πρέπει να αφαιρείται από κάποιον το δικαίωμα να παρουσιαστεί στο λαϊκό δικαστήριο και να πάρει τον λόγο, ούτε ακόμη να γίνεται αυτό από κακεντρέχεια και φθόνο. Μά τους θεούς, Αθηναίοι, δεν είναι ούτε σωστό ούτε δημοκρατικό, ούτε δίκαιο. Αλλά, αν με έβλεπε να διαπράττω σε βάρος της πόλης αδικήματα, και μάλιστα τόσο φοβερά όσο αυτά που τώρα περιέγραφε και ανέπτυσσε με τρόπο δραματικό, όφειλε να επωφεληθεί από τις τιμωρίες που προβλέπονταν από τους νόμους την ώρα που διαπράττονταν αυτά τα αδικήματα, καταγγέλλοντάς με και με αυτόν τον τρόπο εισάγοντάς με σε δίκη ενώπιόν σας, αν βέβαια με έβλεπε να διαπράττω αδικήματα άξια καταγγελίας, ή μηνύοντάς με για εισήγηση παράνομων ψηφισμάτων, αν με έβλεπε να κάνω παράνομες προτάσεις. Γιατί σίγουρα δεν μπορεί για λογαριασμό μου να διώξει δικαστικά τον Κτησιφώντα, αλλά ούτε αυτόν θα είχε καταγγείλει, αν πράγματι πίστευε ότι θα μπορούσε να αποδείξει την ενοχή μου. [14] Επίσης, αν με έβλεπε να διαπράττω εις βάρος σας κάποιο από τα άλλα αδικήματα που μόλις τώρα συκοφαντικά απαριθμούσε ή ακόμη οποιοδήποτε άλλο, υπάρχουν για όλα νόμοι, τιμωρίες, νομικές διαδικασίες και δικαστικές αποφάσεις, που επισύρουν σκληρές ποινές και βαριά πρόστιμα, και όλα αυτά μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει εναντίον μου. Και, εάν είχε κάνει φανερά αυτά και, ακολουθώντας αυτόν τον τρόπο, είχε χρησιμοποιήσει τα νόμιμα μέσα που ταίριαζαν στην περίπτωσή μου, τότε η κατηγορία του θα συμφωνούσε με τα έργα του. [15] Τώρα όμως, αφού βγήκε από τον σωστό και δίκαιο δρόμο και απέφυγε να παρουσιάσει τις αποδείξεις την ώρα που συνέβησαν τα ίδια τα γεγονότα, ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα συσσώρευσε αιτιάσεις, σκώμματα και λοιδορίες και τις απαγγέλλει σαν θεατρίνος. Έπειτα, ενώ κατηγορεί εμένα, εισάγει σε δίκη τον Κτησιφώντα. Θεωρεί ως κυριότερη αιτία της όλης αντιπαράθεσης την έχθρα του προς εμένα, αλλά, χωρίς να έχει αναμετρηθεί μαζί μου πουθενά γι᾽ αυτή την έχθρα, είναι φανερό ότι επιδιώκει να στερήσει τα πολιτικά δικαιώματα κάποιου άλλου. [16] Και όμως, κοντά σε όλα τα άλλα επιχειρήματα που θα μπορούσε κάποιος να επικαλεσθεί, Αθηναίοι, υπέρ του Κτησιφώντος, εγώ τουλάχιστον νομίζω πως πολύ δικαιολογημένα θα μπορούσε να αναφέρει τούτο, ότι έντιμο θα ήταν να αντιμετωπίζουμε την προσωπική μας έχθρα εμείς μεταξύ μας και όχι να παραμερίσουμε τον ανταγωνισμό μας και να αναζητούμε κάποιον άλλον για να του κάνουμε κακό· γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν υπερβολική αδικία.