ΧΡΕ. Ξεκουμπίστηκε, πάει, που να μη σώσει.
Και τώρα εσύ κι εγώ το γρηγορότερο620
να πάμε τον θεό να τον πλαγιάσουμε
στ᾽ Ασκληπιείο. ΒΛΕ. Κι ας μην αργοπορούμε
μην έρθει άλλος κανείς και μας μποδίσει.
ΧΡΕ. Καρίωνα δούλε, φέρε τα στρωσίδια
κι ό,τι άλλο υπάρχει μέσα ετοιμασμένο,
κι οδήγα και τον Πλούτο καθώς πρέπει.

(Ο Χορός απασχολεί τη σκηνή χορεύοντας, όσο να ξαναγυρίσει ο Καρίωνας φέρνοντας το μαντάτο πως ο Πλούτος ξανάβρε το φως του.)

ΚΑΡ. Ω, σεις γερόντοι, που στα πανηγύρια
του Θησέα τα ψωμάκια σας βουτάτε
στο ζουμί που σας δίν᾽ η πολιτεία,
τί χαρά κι ευτυχία σάς περιμένει
και σας και κάθε τίμιον πατριώτη!630
ΧΟΡ. Σαν τί καλό, χρυσή καρδιά, συνέβη
για μας τους φίλους; Φαίνεται πως φέρνεις
μηνύματα καλά. ΚΑΡ. Τ᾽ αφεντικό μου
καλοτύχισε ή κάλλιο ο Πλούτος ο ίδιος
από τυφλός εγίνη ανοιχτομάτης,
καθαρίσαν οι κόρες των ματιών του.
Τι σπλαχνικός του στάθηκε γιατρός
ο Ασκληπιός. ΧΟΡ. Τα λόγια σου μου δίνουν
χαρά πολλή, να ξεφωνίσω θέλω.
ΚΑΡ. Σου πρέπει να χαρείς, θέλεις δε θέλεις.
ΧΟΡ. Ζήτω λοιπόν τ᾽ Ασκληπιού, το φέγγος
των ανθρώπων, με τα χρυσά παιδιά του.640