ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
[49] Νά, πλησιάζει κάποιο άλλο ψάρι, πεπλατυσμένο σαν κομμένο στη μέση, μια γλώσσα, με το στόμα ορθάνοιχτο προς το αγκίστρι· το κατάπιε, πιάστηκε, ας το τραβήξουμε πάνω. Ποιός είναι;
ΕΛΕΓΧΟΣ
Αυτός που λέει πως είναι πλατωνικός.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Κι εσύ, καταραμένε, ήρθες για το χρυσάφι; Τί λες, Πλάτωνα; Τί να τον κάνουμε;
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
[50] Από τον ίδιο βράχο κι αυτός. Ρίξε το αγκίστρι για άλλον.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Και μάλιστα βλέπω να πλησιάζει ένα πανέμορφο, όσο τουλάχιστον φαίνεται κάτω στον βυθό, με δέρμα πολύχρωμο, που έχει στη ράχη του μερικές επίχρυσες λουρίδες. Βλέπεις, Έλεγχε;
ΕΛΕΓΧΟΣ
Αυτός είναι που προσποιείται αφοσίωση στον Αριστοτέλη. Ήρθε, αλλά τώρα πάλι απομακρύνεται κολυμπώντας. Παρατηρεί προσεκτικά. Ξαναγύρισε πίσω· άνοιξε το στόμα του, πιάστηκε· ας τον τραβήξουμε επάνω.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Μη με ρωτήσεις, Παρρησιάδη, γι᾽ αυτόν, γιατί δεν ξέρω ποιός είναι.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Θα πάει λοιπόν κι αυτός, Αριστοτέλη, κάτω στα βράχια. [51] Τώρα όμως, νά, βλέπω πολλά ψάρια συγκεντρωμένα μαζί, ομοιόχρωμα, αγκαθωτά και με πολύ τραχιά επιφάνεια, που πιάνονται δυσκολότερα κι από αχινούς. Λες τάχα να χρειαστεί κανένα δίχτυ γι᾽ αυτά;
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Δεν υπάρχει δίχτυ διαθέσιμο. Από το κοπάδι όμως μας αρκεί να τραβήξουμε επάνω έστω κι ένα οποιοδήποτε ψάρι. Ασφαλώς θα έρθει στο αγκίστρι όποιο απ᾽ αυτά είναι το τολμηρότερο.
ΕΛΕΓΧΟΣ
Ρίξε πάλι, αν θέλεις, αφού όμως πρώτα ενισχύσεις με σύρμα την πετονιά σε μεγάλο μήκος, για να μην την πριονίσει με τα δόντια του, και καταπιεί το χρυσάφι.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Την έριξα. Κι εσύ, Ποσειδώνα, δώσε να είναι γρήγορη η ψαριά μου. Πω, πω! Μαλώνουν για το δόλωμα, και μερικά, πολλά μαζί, τριγύρισαν το ξεραμένο σύκο και το τσιμπολογούνε, ενώ κάποια άλλα γαντζώθηκαν πάνω στο χρυσάφι και το κρατάνε. Ωραία! Πιάστηκε στο αγκίστρι ένα πολύ δυνατό ψάρι. Γιά να δω. Με τίνος το όνομα λες πως ταυτίζεσαι; Είναι όμως γελοίο να προσπαθώ να αναγκάσω ένα ψάρι να μιλήσει, μια και αυτά τουλάχιστον είναι άφωνα. Αλλά εσύ, Έλεγχε, πες μου ποιόν θεωρεί δάσκαλο του.
ΕΛΕΓΧΟΣ
Αυτόν εδώ τον Χρύσιππο.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Καταλαβαίνω· επειδή υπήρχε χρυσός, υποθέτω, στο όνομα. Εσύ όμως, Χρύσιππε, πες μας, για όνομα της Αθηνάς, γνωρίζεις αυτούς τους ανθρώπους; Μήπως τους πρότρεπες να κάνουν τέτοιου είδους πράγματα;
ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ
Μά τον Δία, μου κάνεις προσβλητικές ερωτήσεις, Παρρησιάδη, υπονοώντας πως μπορεί να έχουν κάποια σχέση μ᾽ εμένα τέτοιου είδους υποκείμενα.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Μπράβο, Χρύσιππε, είσαι λεβέντης. Ας πάει κι αυτός με το κεφάλι κάτω μαζί με τους άλλους, γιατί είναι και αγκαθωτός, και υπάρχει κίνδυνος να τρυπηθεί ο λαιμός κάποιου, καθώς θα τον τρώει.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
[52] Αρκετά ψάρεψες, Παρρησιάδη. Άσε που μπορεί κάποιος, τέτοιοι που είναι οι περισσότεροι, να σου αρπάξει το χρυσάφι και το αγκίστρι και να φύγει, κι έπειτα να χρειαστεί να το πληρώσεις εσύ στην ιέρεια. Εμείς λοιπόν ας φύγουμε, να πάμε να κάνουμε τον περίπατό μας. Είναι βέβαια καιρός κι εσείς να επιστρέψετε εκεί απ᾽ όπου ήρθατε, για να μην ξεπεράσετε την προθεσμία που σας δόθηκε. Κι εσείς οι δύο, Παρρησιάδη, εσύ και ο Έλεγχος, πηγαίνετε σε όλους αυτούς, κάνοντας έναν γύρο, και ή στεφανώστε τους ή σφραγιστέ τους με έγκαυμα, όπως είπα.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Θα γίνουν αυτά, Φιλοσοφία. Χαίρετε, αξιότιμοι άνθρωποι. Κι εμείς ας κατεβούμε, Έλεγχε, κι ας αρχίσουμε να εκτελούμε τις εντολές που μας έδωσαν.
ΕΛΕΓΧΟΣ
Πού άραγε θα χρειαστεί να πάμε πρώτα; Μήπως στην Ακαδημία ή στη Στοά; Ή να κάνουμε την αρχή από το Λύκειο;
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Δεν υπάρχει καμία διαφορά. Ωστόσο εγώ τουλάχιστον ξέρω πως, οπουδήποτε και να πάμε, θα είναι λίγα τα στεφάνια, πολλά όμως τα πυρωμένα σίδερα που θα χρειαστούμε.