ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΠΥΘΙΟΝΙΚΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΚΕΣΙΛΑΟ ΤΟΝ ΚΥΡΗΝΑΙΟ,

ΝΙΚΗΤΗ ΣΕ ΑΡΜΑΤΟΔΡΟΜΙΑ

Σήμερα πρέπει σε φίλο δίπλα να σταθείς, [στρ. α]
στον βασιλιά της φημισμένης για τ᾽ άλογα Κυρήνης,
για να πλέξεις με τον Αρκεσίλαο αντάμα που γιορτάζει,
ω Μούσα, τον χρεωστούμενο ύμνο
για της Λητούς τα τέκνα και για την Πυθώ.
Εκεί κάποτε η πάρεδρος των χρυσαετών του Δία,
5η ιέρεια του Απόλλωνα που στους Δελφούς βρισκόταν,
προφήτεψε πως της Λιβύης της καρποφόρου
θα γινόταν οικιστής ο Βάττος,
αφήνοντας επιτέλους το ιερό του το νησί,
και θα ᾽χτιζε μια πόλη ξακουστή για τ᾽ άρματά της
πάνω σε κάτασπρο μαστό της γης.

Και της Μήδειας τα λόγια θα τελούσε, [αντ. α]
10στην έβδομη και δέκατη γενιά, λόγια
που κάποτε στη Θήρα έβγαλε απ᾽ το αθάνατό της στόμα
του Αιήτη η κόρη η τολμηρή και δέσποινα των Κόλχων.
Έτσι μίλησε στου πολεμιστή Ιάσονα τους ημιθέους ναύτες:
«Ακούστε με, τρανόψυχων ανθρώπων και θεών παιδιά,
σας λέω πως κάποτε αποδώ, τούτη τη θαλασσόδαρτη γη,
του Επάφου η κόρη θα δεχτεί τη ρίζα
15για πόλεις φημισμένες πάνω στου Δία του Άμμωνα τα θεμέλια.

Κι αλλάζοντας μ᾽ άτια γοργά τα κοντοφτέρουγα δελφίνια, [επωδ. α]
με χαλινάρια τα κουπιά,
θα κυβερνήσουν δίφρους που σαν τη θύελλα θα τρέχουν.
20Κι έτσι η Θήρα μητρόπολη θα γίνει πόλεων τρανών
χάρη σ᾽ εκείνο το σημάδι που κάποτε,
στης Τριτωνίδας λίμνης τα τρεχούμενα νερά,
θεός ανθρώπου παίρνοντας μορφή
στον Εύφημο πρόσφερε, έναν βώλο γης,
δώρο φιλοξενίας·
κι αυτός κατέβηκε από την πρώρα για να τον πάρει,
ενώ του Κρόνου ο γιος, ο μέγας Δίας,
του προμήνυσε, με τη βροντή, αίσιο τέλος.