Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

Ἁλιεὺς ἢ Ἀναβιοῦντες (44-46)


ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
[44] Παύσασθε φιλονεικοῦντες· ὑμεῖς δὲ οἱ Κυνικοὶ μήτε ὠθεῖτε ἀλλήλους μήτε τοῖς ξύλοις παίετε· ἐπ᾽ ἄλλα γὰρ ἴστε κεκλημένοι. καὶ νῦν ἔγωγε ἡ Φιλοσοφία καὶ Ἀρετὴ αὕτη καὶ Ἀλήθεια δικάσομεν οἵτινες οἱ ὀρθῶς φιλοσοφοῦντές εἰσιν. εἶτα ὅσοι μὲν ἂν εὑρεθῶσιν κατὰ τὰ ἡμῖν δοκοῦντα βιοῦντες, εὐδαιμονήσουσιν ἄριστοι κεκριμένοι· τοὺς γόητας δὲ καὶ οὐδὲν ἡμῖν προσήκοντας κακοὺς κακῶς ἐπιτρίψομεν, ὡς μὴ ἀντιποιῶνται τῶν ὑπὲρ αὐτοὺς ἀλαζόνες ὄντες. τί τοῦτο; φεύγετε; νὴ Δία, κατὰ τῶν γε κρημνῶν οἱ πολλοὶ ἁλλόμενοι. κενὴ δ᾽ οὖν ἡ ἀκρόπολις, πλὴν ὀλίγων τούτων ὁπόσοι μεμενήκασιν οὐ φοβηθέντες τὴν κρίσιν. [45] οἱ ὑπηρέται ἀνέλεσθε τὴν πήραν, ἣν ὁ Κυνικὸς ἀπέρριψεν ἐν τῇ τροπῇ. φέρ᾽ ἴδω τί καὶ ἔχει· ἦ που θέρμους ἢ βιβλίον ἢ ἄρτους τῶν αὐτοπυριτῶν;
ΥΠΗΡΕΤΗΣ
Οὔκ, ἀλλὰ χρυσίον τουτὶ καὶ μύρον καὶ μαχαίριον κουρευτικὸν καὶ κάτοπτρον καὶ κύβους.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Εὖ γε, ὦ γενναῖε. τοιαῦτα ἦν σοι τὰ ἐφόδια τῆς ἀσκήσεως καὶ μετὰ τούτων ἠξίους λοιδορεῖσθαι πᾶσιν καὶ τοὺς ἄλλους παιδαγωγεῖν;
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Τοιοῦτοι μὲν οὖν ὑμῖν οὗτοι. χρὴ δὲ ὑμᾶς σκοπεῖν ὅντινα τρόπον ἀγνοούμενα ταῦτα πεπαύσεται καὶ διαγνώσονται οἱ ἐντυγχάνοντες, οἵτινες οἱ ἀγαθοὶ αὐτῶν εἰσι καὶ οἵτινες αὖ πάλιν οἱ τοῦ ἑτέρου βίου.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Σύ, ὦ Ἀλήθεια, ἐξεύρισκε· ὑπὲρ σοῦ γὰρ τοῦτο γένοιτ᾽ ἄν, ὡς μὴ ἐπικρατῇ σου τὸ Ψεῦδος μηδὲ ὑπὸ τῇ Ἀγνοίᾳ λανθάνωσιν οἱ φαῦλοι τῶν ἀνδρῶν σε τοὺς χρηστοὺς μεμιμημένοι.
ΑΛΗΘΕΙΑ
[46] Ἐπ᾽ αὐτῷ, εἰ δοκεῖ, Παρρησιάδῃ ποιησώμεθα τὸ τοιοῦτον, ἐπεὶ χρηστὸς ὦπται καὶ εὔνους ἡμῖν καὶ σέ, ὦ Φιλοσοφία, μάλιστα θαυμάζων, παραλαβόντα μεθ᾽ ἑαυτοῦ τὸν Ἔλεγχον ἅπασι τοῖς φάσκουσι φιλοσοφεῖν ἐντυγχάνειν. εἶθ᾽ ὃν μὲν ἂν εὕρῃ γνήσιον ὡς ἀληθῶς φιλόσοφον, στεφανωσάτω θαλλοῦ στεφάνῳ καὶ εἰς τὸ Πρυτανεῖον καλεσάτω, ἢν δέ τινι —οἷοι πολλοί εἰσι— καταράτῳ ἀνδρὶ ὑποκριτῇ φιλοσοφίας ἐντύχῃ, τὸ τριβώνιον περισπάσας ἀποκειράτω τὸν πώγωνα ἐν χρῷ πάνυ τραγοκουρικῇ μαχαίρᾳ καὶ ἐπὶ τοῦ μετώπου στίγματα ἐπιβαλέτω ἢ ἐγκαυσάτω κατὰ τὸ μεσόφρυον· ὁ δὲ τύπος τοῦ καυτῆρος ἔστω ἀλώπηξ ἢ πίθηκος.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Εὖ γε, ὦ Ἀλήθεια, φής· ὁ δὲ ἔλεγχος, Παρρησιάδη, τοιόσδε ἔστω, οἷος ὁ τῶν ἀετῶν πρὸς τὸν ἥλιον εἶναι λέγεται, οὐ μὰ Δί᾽ ὥστε κἀκείνους ἀντιβλέπειν τῷ φωτὶ καὶ πρὸς ἐκεῖνο δοκιμάζεσθαι, ἀλλὰ προθεὶς χρυσίον καὶ δόξαν καὶ ἡδονὴν ὃν μὲν ἂν αὐτῶν ἴδῃς ὑπερορῶντα καὶ μηδαμῶς ἑλκόμενον πρὸς τὴν ὄψιν, οὗτος ἔστω ὁ τῷ θαλλῷ στεφόμενος, ὃν δ᾽ ἂν ἀτενὲς ἀποβλέποντα καὶ τὴν χεῖρα ὀρέγοντα ἐπὶ τὸ χρυσίον, ἀπάγειν ἐπὶ τὸ καυτήριον τοῦτον ἀποκείρας πρότερον τὸν πώγωνα ὡς ἔδοξεν.


ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
[44] Σταματήστε να μαλώνετε. Κι εσείς οι κυνικοί μη χτυπάτε ο ένας τον άλλο με τα ξύλα. Να ξέρετε πως για άλλα ζητήματα έχετε προσκληθεί. Και τώρα εγώ η Φιλοσοφία και αυτή εδώ η Αρετή και η Αλήθεια θα κρίνουμε ποιοί ακριβώς είναι αυτοί που φιλοσοφούν σωστά. Έπειτα για όσους διαπιστωθεί πως ζούνε σύμφωνα με τις δικές μας αντιλήψεις, αυτοί θα ανακηρυχτούν άριστοι και θα ζήσουν ευτυχισμένοι. Αντίθετα, τους απατεώνες και αυτούς που δεν έχουν καμιά σχέση μαζί μας θα τους τσακίσουμε κακήν κακώς, για να μη διεκδικούν θέσεις ανώτερες από την αξία τους, τόσο φαντασμένοι που είναι. Τί συμβαίνει; Φεύγετε; Ναι, μά τον Δία, και μάλιστα οι περισσότεροι πηδώντας κάτω από τη μεριά του γκρεμού. Άδειασε λοιπόν η ακρόπολη, εκτός από αυτούς τους λίγους που έμειναν, επειδή δεν φοβήθηκαν την κρίση. [45] Υπηρέτες, σηκώστε το σακούλι που πέταξε κάτω ο κυνικός στην άτακτη φυγή του. Γιά να δω τί τάχα έχει· μήπως λούπινα ή κανένα βιβλίο ή ψωμιά από αυτά με το πίτουρο;
ΥΠΗΡΕΤΗΣ
Όχι, αλλά χρυσάφι, αυτό εδώ, και άρωμα και μαχαιράκι για κόψιμο μαλλιών και καθρέφτη και ζάρια.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Μπράβο, λεβέντη μου. Τέτοιου είδους ήταν τα εφόδια της ασκητικής σου και μ᾽ αυτά είχες την αξίωση να κακολογείς τους πάντες και να διαπαιδαγωγείς τους άλλους;
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Τέτοιοι λοιπόν αποδείχτηκαν σ᾽ εσάς αυτοί. Πρέπει όμως εσείς να εξετάσετε με ποιόν τρόπο θα πάψει επιτέλους να υπάρχει άγνοια για όλα αυτά, και πώς θα διακρίνουν εκείνοι που τους συναντούνε ποιοί απ᾽ αυτούς είναι οι ενάρετοι και ποιοί, από την άλλη μεριά, είναι αυτοί που αποτελούν ακριβώς το αντίθετο.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Εσύ, Αλήθεια, να βρεις τον τρόπο. Άλλωστε για δικό σου καλό θα γινόταν αυτό, ώστε να μην επικρατεί το Ψέμα σε βάρος σου και να μη σου διαφεύγουν, κρυμμένοι πίσω από την Άγνοια, οι κακοήθεις άνθρωποι που μιμούνται τους ενάρετους.
ΑΛΗΘΕΙΑ
[46] Ας ξεκινήσουμε μια τέτοια διαδικασία, αν συμφωνείτε, αξιοποιώντας τον ίδιο τον Παρρησιάδη, μια και αποδείχτηκε ενάρετος και φιλικός απέναντι μας, και θαυμάζει εσένα, Φιλοσοφία, με τρόπο εντελώς ξεχωριστό. Ας πάρει μαζί του τον Έλεγχο, κι ας πάει να συναντήσει όλους όσοι ισχυρίζονται πως φιλοσοφούν. Έπειτα όποιον βρει πραγματικά γνήσιο οπαδό της φιλοσοφίας, ας τον στεφανώσει με στεφάνι από κλαδί ελιάς κι ας τον καλέσει στο Πρυτανείο, αν όμως συναντήσει κάποιον —όπως είναι οι περισσότεροι— καταραμένο ηθοποιό που παριστάνει τον φιλόσοφο, να τον απογυμνώσει, τραβώντας από πάνω του το τριμμένο πανωφόρι, και να του κόψει εντελώς σύρριζα τη γενειάδα με το ψαλίδι για το κούρεμα των τράγων, και πάνω στο μέτωπο να τον σφραγίσει με ένα σημάδι ή με ένα έγκαυμα στο μεσόφρυδο· και το σχήμα του εγκαύματος ας είναι αλεπού ή πίθηκος.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Καλά λες, Αλήθεια. Κι ο έλεγχος, Παρρησιάδη, ας είναι αντίστοιχος με εκείνον που λένε πως συμβαίνει με τους αετούς απέναντι στον ήλιο· όχι βέβαια, μά τον Δία, να στρέψουν κι εκείνοι τα μάτια τους στο φως του ήλιου και να είναι αυτή η δοκιμασία τους, αλλά παρουσιάζοντας μπροστά τους χρυσάφι και δόξα και ηδονή, όποιον απ᾽ αυτούς δεις να τα περιφρονεί και να μην ελκύεται καθόλου από τη θέα τους, αυτός να είναι εκείνος που θα στεφανωθεί με κλαδί ελιάς, ενώ όποιον δεις να καρφώνει τη ματιά του και να απλώνει το χέρι του στο χρυσάφι, αυτόν να τον πηγαίνεις στο πυρακτωμένο σίδερο, αφού πρώτα του κουρέψεις τη γενειάδα, όπως αποφασίσαμε.