ΧΟΡ. Ίσα!
ΕΡΜ. Ίσα, μπρος!
ΧΟΡ. Ίσα!
ΕΡΜ. Όλοι μαζί!
490ΧΟΡ. Κάτι πάει.
ΤΡΥ. Όμως είν᾽ ανυπόφορο τούτο,
μερικοί να τραβούνε γερά κι άλλοι πίσω να σπρώχνουν.
Ε οι Αργείοι, θα τις φάτε.
ΕΡΜ. Ίσα λοιπόν!
ΤΡΥ. Ίσα, μπρος!
ΚΟΡ. Είναι κάλπηδες ανάμεσά μας κάποιοι.
ΤΡΥ. Όσοι αλήθεια λαχταράτε την ειρήνη,
μπρος, τραβάτε με κουράγιο.
ΚΟΡ. Μα είναι κάποιοι που μποδίζουν τη δουλειά.

500ΕΡΜ. Δεν πάτε στην οργή, βρε Μεγαρίτες;
Η θεά δεν το ξεχνά, και σας μισεί,
που εσείς την πρωταλείψατε με σκόρδα.
Μα κι εσείς, Αθηναίοι, να μην κολλάτε
στη θέση απ᾽ όπου σέρνετε ως τα τώρα·
δεν κάνετε άλλο τίποτε από δίκες.
Αν λαχταράτε να τη σύρετε έξω,
προς τη θάλασσα λίγο τραβηχτείτε.

ΚΟΡ. Μπρος, παλικάρια, μόνο εμείς ας πιάσουμε οι ξωμάχοι.
ΕΡΜ. Μ᾽ εσάς πολύ καλύτερα πάει η δουλειά, είν᾽ αλήθεια.
510ΚΟΡ. Λέει πως καλά πάει η δουλειά· μπρος όλοι μας, κουράγιο!
ΤΡΥ. Μόνο οι ξωμάχοι —άλλος κανείς— βγάζουνε πέρα το έργο.
ΧΟΡ. Όλοι τώρα μπρος λοιπόν!
ΕΡΜ. Βίρα, και κοντά είναι πια.
ΧΟΡ. Μη λασκάρετε, όλοι εμπρός,
ας τραβούμε πιο γερά.
ΕΡΜ. Νάτο, αυτό ᾽ταν, τέλειωσε, α!
ΧΟΡ. Ίσα, ίσα όλοι μαζί!
Ίσα, κάργα, δυνατά!
Ίσα, μπρος· όλοι μαζί!