[85] Υπάρχει λοιπόν κανένας από σας που να ξέρει ότι εξαιτίας αυτού του ψηφίσματος υπέστη η πόλη κάποια ντροπή ή χλευασμό ή περίγελο, ταπεινώσεις που ισχυριζόταν τώρα αυτός ότι θα υποστεί, αν εγώ τιμηθώ με στεφάνι; Όταν μάλιστα οι πράξεις είναι πρόσφατες και γνωστές σε όλους, ανταμείβονται με ευγνωμοσύνη, εφόσον είναι καλές, ενώ με τιμωρία, όταν είναι κακές. Και είναι φανερό ότι τότε εγώ είχα αποκομίσει ευγνωμοσύνη και δεν θεωρήθηκα άξιος μομφής ούτε και κατηγορίας.
[86] Συνεπώς, μέχρι την εποχή εκείνη που συνέβησαν αυτά, είναι κοινώς αποδεκτό ότι όλες οι ενέργειές μου ήταν οι καλύτερες για την πόλη με το να υπερισχύουν στις συνελεύσεις οι λόγοι και οι προτάσεις μου, με το να γίνουν πράξη οι εισηγήσεις μου, με το να απονεμηθούν χάρη σ᾽ αυτές στεφάνια στην πόλη, σ᾽ εμένα και σε όλους εσάς, και τέλος με το να έχετε κάνει πομπές με την πίστη ότι αυτές οι ενέργειες ήταν οι ενδεδειγμένες.
[87] Όταν λοιπόν διώχτηκε ο Φίλιππος από την Εύβοια από σας μεν με τα όπλα, από μένα όμως, παρόλο που μερικοί από αυτούς θα σκάσουν από το κακό τους, με την πολιτική και τα ψηφίσματά μου, έψαχνε για άλλη βάση εξόρμησης των επιχειρήσεών του εναντίον της πόλης μας. Και βλέποντας ότι καταναλώνουμε εισαγόμενα σιτηρά περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πόλη και θέλοντας να έχει υπό τον έλεγχό του τους διαύλους της μεταφοράς των σιτηρών, προχώρησε προς τη Θράκη και το πρώτο που αξίωσε από τους Βυζαντίους, τους συμμάχους του, ήταν να σταθούν στο πλευρό του στον πόλεμο εναντίον σας. Επειδή όμως εκείνοι αρνήθηκαν και ισχυρίζονταν ότι δεν είχαν κάνει τη συμμαχία με αυτούς τους όρους, και αυτή ήταν η αλήθεια, έριξε ανάχωμα κοντά στην πόλη, έστησε πολιορκητικές μηχανές και άρχισε την πολιορκία. [88] Τί έπρεπε να κάνετε εσείς όταν γίνονταν αυτά, δεν θα ρωτήσω, γιατί είναι γνωστό σε όλους. Αλλά ποιός βοήθησε του Βυζαντίους και τους έσωσε; Ποιός εμπόδισε να πέσει ο Ελλήσποντος σε ξένα χέρια εκείνη την εποχή; Εσείς, Αθηναίοι. Και όταν λέω εσείς, εννοώ η πόλη. Ποιός όμως ήταν αυτός που συμβούλευε την πόλη, έκανε προτάσεις, ανελάμβανε δράση και γενικά έδωσε τον εαυτό του ανεπιφύλακτα στην υπόθεση αυτή; Εγώ. [89] Και δεν χρειάζονται πια λόγια για να μάθετε πόσο ωφέλησαν όλους αυτές οι ενέργειες, αλλά έχετε ήδη προσωπική εμπειρία του πράγματος. Γιατί ο πόλεμος που ξέσπασε τότε, εκτός από την ωραία δόξα που σας απέφερε, σας έκανε να ζείτε με αφθονότερα και φθηνότερα τα αναγκαία για τη ζωή από ό,τι απολαμβάνετε στη σημερινή ειρήνη που αυτοί εδώ «οι ενάρετοι» τηρούν εις βάρος της πατρίδας, αποβλέποντας σε μελλοντικές προσδοκίες. Μακάρι να πέσουν έξω σ᾽ αυτές, μακάρι να γίνουν κοινωνοί αυτών που εσείς, οι οποίοι έχετε τις καλύτερες προθέσεις για την πόλη, ζητάτε από τους θεούς να τους βρουν. Μακάρι να μη δώσουν σε σας μερίδιο από αυτά που έχουν βάλει σκοπό να κάνουν. Διάβασε, γραμματέα, σ᾽ αυτούς και τα στεφάνια των Βυζαντίων και των Περινθίων, με τα οποία στεφάνωναν την πόλη γι᾽ αυτές τις υπηρεσίες.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΒΥΖΑΝΤΙΩΝ
[90] [Επί ιερομνήμονος Βοσπορίχου, ο Δαμάγητος με προβούλευμα της Βουλής πρότεινε στη Συνέλευση: επειδή ο Λαός των Αθηναίων και στο παρελθόν διακατεχόταν και τώρα διακατέχεται σταθερά από φιλικά αισθήματα προς τους Βυζαντίους και τους συμμάχους και συγγενείς τους Περινθίους και έχει προσφέρει σ᾽ αυτούς πολλές και μεγάλες υπηρεσίες, και πρόσφατα, όταν ο Φίλιππος ο Μακεδόνας εξεστράτευσε εναντίον της χώρας και της πόλης μας με σκοπό τον αφανισμό τους και, όταν έκαιε και ερήμωνε τη χώρα, βοηθώντας μας με εκατόν είκοσι σκάφη, προμήθειες, όπλα και στρατό, μας έβγαλε από μεγάλους κινδύνους και αποκατέστησε το πατροπαράδοτο πολίτευμα και τους νόμους και προστάτευσε τους τάφους των πατέρων μας, [91] ας αποφασίσει ο Λαός των Βυζαντίων και των Περινθίων να δώσουμε στους Αθηναίους δικαιώματα επιγαμίας, πολιτικά δικαιώματα, δικαιώματα απόκτησης γης και οικιών, πρωτοκαθεδρία στους αγώνες, δυνατότητα εισόδου στη Βουλή και στη Συνέλευση του Λαού αμέσως μετά τις θυσίες και ατέλεια από όλες τις προς την πόλη υποχρεώσεις σε όσους θέλουν να εγκατασταθούν στην πόλη μας. Να στήσουμε σύμπλεγμα τριών αγαλμάτων ύψους δεκαέξι πήχεων στο Βοσπόριο που να παριστάνει τον Λαό των Αθηναίων να στεφανώνεται από τον Λαό των Βυζαντίων και Περινθίων· να στείλουμε και αντιπροσώπους στις Πανελλήνιες γιορτές, τα Ίσθμια, τα Νέμεα, τα Ολύμπια και τα Πύθια και να ανακοινώσουν δημόσια τα στεφάνια με τα οποία έχουμε τιμήσει τον Λαό των Αθηναίων, για να μάθουν οι Έλληνες την αρετή των Αθηναίων και την προς αυτούς ευγνωμοσύνη των Βυζαντίων και των Περινθίων] .

[92] Διάβασε, γραμματέα, και για τα εκ μέρους των Χερρονησιτών στεφάνια.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΧΕΡΡΟΝΗΣΙΤΩΝ
[Όσοι από τους Χερρονησίτες κατοικούν στη Σηστό, στον Ελεούντα, στη Μάδυτο και στην Αλωπεκόννησο στεφανώνουν τη Βουλή και τον Λαό των Αθηναίων με χρυσό στεφάνι αξίας εξήντα ταλάντων και ιδρύουν βωμό στη Χάρη και στον Λαό των Αθηναίων που έχει γίνει αιτία των πιο μεγάλων αγαθών για τους Χερρονησίτες γλιτώνοντάς τους από τα χέρια του Φιλίππου και δίνοντας στον καθένα τους πίσω την πατρίδα, τους νόμους, την ελευθερία και τα ιερά. Γι᾽ αυτό οι Χερρονησίτες δεν θα παύσουν αιώνια να τους ευγνωμονούν και να κάνουν ό,τι καλό μπορούν. Αυτά αποφάσισαν στο κοινό Βουλευτήριο].