Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ

Σαμία (421-439)


ΜΕΡΟΣ Δ’


ΝΙ. παρατενεῖς, γύναι. βαδίζω νῦν ἐκείνῳ προσβαλῶν.
οὐδ᾽ ἂν ἐπὶ πολλῷ γενέσθαι τὸ γεγονός, μὰ τοὺς θεούς,
πρᾶγμ᾽ ἐδεξάμην. μεταξὺ τῶν γάμων ποουμένων
συμβέβηκ᾽ οἰωνὸς ἡμῖν ἄτοπος· ἐκβεβλημένη
425 εἰσελήλυθεν πρὸς ἡμᾶς παιδάριον ἔχουσά τις
δάκρυα γίνεθ᾽, αἱ γυναῖκες τεθορύβηνται. Δημέας
σκατοφαγεῖ. νὴ τὸν Ποσειδῶ καὶ θεούς, οἰμώξεται
σκαιὸς ὤν. ΜΟ. οὐ μὴ δύῃ ποθ᾽ ἥλιος. τί δεῖ λέγειν;
ἐπιλέλησθ᾽ ἡ νὺξ ἑαυτῆς. ὢ μακρᾶς δείλης. τρίτον
430 λούσομ᾽ ἐλθών· τί γὰρ ἔχοιμ᾽ ἂν ἄλλο ποιεῖν; ΝΙ. Μοσχίων,
χαῖρε πολλά. (ΜΟ.) νῦν ποοῦμεν τοὺς γάμους; ὁ Παρμένων
εἶπεν ἐν ἀγορᾷ περιτυχὼν ἄρτι μοι. τί κωλύει
μετιέναι τὴν παῖδά μ᾽ ἤδη; (ΝΙ.) τἀνθάδ᾽ ἀγνοῶν πάρει;
(ΜΟ.) ποῖα; (ΝΙ.) ποῖ᾽; ἀηδία τις συμβέβηκεν ἔκτοπος.
435 (ΜΟ.) Ἡράκλεις· τίς; οὐ γὰρ εἰδὼς ἔρχομαι. (ΝΙ.) τὴν Χρυσίδα
ἐξελήλακ᾽ ἔνδοθέν σου, φίλταθ᾽, ὁ πατὴρ ἀρτίως.
(ΜΟ.) οἷον εἴρηκας. (ΝΙ.) τὸ γεγονός. (ΜΟ.) διὰ τί; (ΝΙ.) διὰ τὸ παιδίον.
(ΜΟ.) εἶτα ποῦ ᾽στι νῦν; (ΝΙ.) παρ᾽ ἡμῖν ἔνδον. (ΜΟ.) ὢ δεινὸν λέγων
πρᾶγμα καὶ θαυμαστόν. (ΝΙ.) εἴ σοι δεινὸν εἶναι φαίνεται—


ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ


ΝΙΚ. Θα μου βγάλεις την ψυχή, γυναίκα. Πηγαίνω τώρα
 να τα βάλω μαζί του. Και να μου έδιναν πολλά λεφτά
 δεν θα δεχόμουν, μα τους θεούς, να γίνει αυτό που έγινε.
 Είναι κακό σημάδι να μας συμβεί αυτό, ενώ
 ετοιμάζουμε τον γάμο. Μπήκε στο σπίτι μας
 425διωγμένη γυναίκα με παιδί. Έχουμε κλάματα,
 οι γυναίκες είναι αναστατωμένες. Ο Δημέας είναι
 αγροίκος. Μα τον Ποσειδώνα και τους θεούς, θα κλάψει
 ο βάρβαρος. ΜΟΣ. Ο ήλιος δεν πρόκειται να δύσει. Τί λέω;
 Ξεχάστηκε η νύχτα να φανεί. Τί δειλινό ατέλειωτο!
 Πάω για το τρίτο λουτρό. Τί άλλο έχω να κάνω;
 430ΝΙΚ. Μοσχίων, γειά σου. ΜΟΣ. Θα κάνουμε τώρα τον γάμο;
 Μου το είπε πριν από λίγο ο Παρμένων, που τον συνάντησα
 στην αγορά. Υπάρχει εμπόδιο να πάω να πάρω
 τώρα τη νύφη; ΝΙΚ. Δεν ξέρεις αυτά που έγιναν εδώ;
 ΜΟΣ. Ποιά; ΝΙΚ. Ποιά; Έγινε κάτι πολύ άσχημο. ΜΟΣ. Ηρακλή μου, τί;
 435Δεν έχω ιδέα. ΝΙΚ. Έδιωξε τη Χρυσίδα από το σπίτι,
 αγαπητέ μου, ο πατέρας σου, πριν από λίγο.
 ΜΟΣ. Τί μου λες; ΝΙΚ. Αυτό που έγινε. ΜΟΣ. Γιατί; ΝΙΚ. Για το παιδί.
 ΜΟΣ. Και τώρα πού είναι; ΝΙΚ. Μέσα σε μας. ΜΟΣ. Ω τρομερό
 και παράξενο πράγμα μου λες! ΝΙΚ. Αν σου φαίνεται τρομερό—