ΑΦΕΝΤΙΚΟ Β [32] Κι εσύ, παλιάνθρωπε, δεν είσαι ο Ληκυθίωνας, ο δραπέτης δούλος μου; Όχι, βέβαια, δεν είσαι άλλος. Πω πω, τί γέλιο! Έπειτα απ᾽ αυτό, υπάρχει τίποτε που να μην μπορεί να συμβεί; Φιλοσοφεί ακόμη κι ο Ληκυθίωνας. ΕΡΜΗΣ Κι αυτός ο τρίτος μάς μένει αδέσποτος; ΑΦΕΝΤΙΚΟ Γ Κάθε άλλο. Απλώς εγώ, το αφεντικό του, τον αφήνω επίτηδες να αφανιστεί. ΕΡΜΗΣ Για ποιόν λόγο; ΑΦΕΝΤΙΚΟ Γ Γιατί είναι από τους φοβερά διεφθαρμένους. Το όνομα με το οποίο τον φωνάζαμε ήταν Μυρόπνους (= Αρωματευωδιά). ΕΡΜΗΣ Ακούς, Ηρακλή, προστάτη μου από κάθε συμφορά; Κι έπειτα σακούλι και ραβδί.— Κι εσύ, έλα να παραλάβεις ο ίδιος τη γυναίκα σου. ΑΝΔΡΑΣ Με κανέναν τρόπο. Δεν την παραλαμβάνω, αφού μου κυοφορεί ένα βιβλίο από τα παλιά. ΕΡΜΗΣ Πώς δηλαδή βιβλίο; ΑΝΔΡΑΣ Υπάρχει, αγαπητέ μου, ένα βιβλίο με τίτλο Τρικάρανος (= Τρικέφαλος). ΕΡΜΗΣ Καθόλου παράξενο, αφού υπάρχει και Τριφάλης [, ένας από τους κωμικούς]. ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ [33] Από δω και πέρα, Ερμή, είναι δική σου αρμοδιότητα να δικάσεις. ΕΡΜΗΣ Νά ποιά είναι η απόφασή μου: Αυτή εδώ, για να μη γεννήσει κανένα τέρας ή κανένα πολυκέφαλο θηρίο, να πάει πίσω στην Ελλάδα κοντά στον άνδρα της, κι αυτοί οι δύο δραπετίσκοι να παραδοθούν στα αφεντικά τους και να ξαναμάθουν να κάνουν ό,τι και πρωτύτερα: ο ένας, ο Ληκυθίωνας, να πλένει και να καθαρίζει τα λερωμένα υφάσματα, κι ο άλλος, ο Μυρόπνους, να μπαλώνει και πάλι τα σχισμένα ρούχα, αφού βέβαια πρώτα μαστιγωθεί με μολόχα. Έπειτα κι αυτός εδώ να παραδοθεί σ᾽ εκείνους που αποτριχώνουνε με πίσσα, ώστε πρώτα να αφανιστεί, καθώς θα του μαδούνε τις τρίχες, και μάλιστα με βρόμικη και γυναικεία πίσσα, κι έπειτα να τον κουβαλήσουνε στον Αίμο και να τον αφήσουνε γυμνό πάνω στο χιόνι με δεμένα τα πόδια. ΔΡΑΠΕΤΗΣ Α Αλίμονο μου! ΔΡΑΠΕΤΗΣ Β Τι συμφορά! ΔΡΑΠΕΤΗΣ Γ Δυστυχία μου και τρισαλί μου! ΑΦΕΝΤΙΚΟ Α Γιατί το παρεμβάλλεις αυτό ανάμεσα στους μεγαλοπρεπείς διάλογους σου; Ακολούθα με τώρα λοιπόν σ᾽ αυτούς που αποτριχώνουνε με πίσσα, αφού πρώτα βγάλεις από πάνω σου το δέρμα του λιονταριού, για να φανερωθεί πως είσαι γάιδαρος.
|