ΧΟΡ. Μην το κάνεις, μην το κάνεις· μη μη μη, ω αφέντη Ερμή·
αν σου πρόσφερα ποτέ
γουρουνόπουλο κι εγώ
και πολύ σε γλύκανε,
για θυμήσου το, και τώρα βάλ᾽ το στο λογαριασμό.
ΤΡΥ. Δεν ακούς, ω θεέ κι αφέντη, πώς σε καλοπιάνουνε;
ΧΟΡ. Σε ικετεύουμε θερμά,
390πάψε τη συνερισιά
κι άσε να την πάρουμε·
κάμε μας τη χάρη αυτή,
θεέ μας μεγαλόδωρε
και φιλανθρωπότατε,
αν σιχαίνεσαι του Πείσαντρου λοφία και ξιπασιές.
Και σου τάζουμε, ω θεέ,
πως θα σε τιμούμε εμείς
με θυσίες κι επίσημες
λιτανείες ολοχρονίς.

400ΤΡΥ. Σ᾽ εξορκίζω, λυπήσου τη λαλιά τους·
σε τιμούν κιόλας πιότερο από πρώτα…
ΕΡΜ. Γιατί είναι κλέφτες πιότερο από πρώτα.
ΤΡΥ. και μια φριχτή εναντίον των αθανάτων
συνωμοσία σ᾽ εσέ θα φανερώσω.
ΕΡΜ. Μαρτύρα τη· ίσως τότε να με πείσεις.
ΤΡΥ. Ο αχρείος ο Ήλιος κι η Σελήνη στήνουν
από καιρό εναντίον σας μια παγίδα
και προδίνουν στους ξένους την Ελλάδα.
410ΕΡΜ. Γιατί; ΤΡΥ. Επειδή προσφέρνουμε θυσίες
εμείς σ᾽ εσάς κι οι άλλοι λαοί σ᾽ εκείνους,
ζητούν να σας ξεκάμουν, κι έτσι μόνοι
να ᾽χουν όλου του κόσμου τη λατρεία.
ΕΡΜ. Γι᾽ αυτό, με ζαβολιά, τρων λίγες μέρες
κι αλλάζουν τελευταία το καλαντάρι.
ΤΡΥ. Βέβαια γι᾽ αυτό. Λοιπόν βοηθός μας γίνε,
καλέ μου Ερμή, με την καρδιά σου, κι έλα
τράβα μαζί μας έξω την Ειρήνη.
Και τότε πια όλες τις θεϊκές γιορτές μας
θα τις τελούμε μόνο στ᾽ όνομά σου·
για σένα τα μεγάλα Παναθήναια,
420Αδώνια, Διπολίεια και Μυστήρια·
μα κι οι άλλες πολιτείες θα σου προσφέρνουν
θυσίες, απ᾽ τα δεινά σα θα γλιτώσουν,
κι Αλεξίκακο Ερμή θα σ᾽ ονομάζουν.
Κι άλλα πολλά καλά θα δεις· για πρώτο
δώρο, νά, πάρε αυτή για τις σπονδές σου.
Του δίνει μια χρυσή κούπα.
ΕΡΜ. Πάντα μου συμπαθώ τις χρυσές κούπες.
ΤΡΥ. Τώρα πια η δουλειά δικιά σας, παλικάρια· γρήγορα
μπείτε μέσα με τις τσάπες· σέρνετε τις πέτρες· μπρος!
ΚΟΡ. Θα βαλθούμε· Ερμή, που εσύ ᾽σαι ο πιο σοφός απ᾽ τους θεούς,
δίνε ορμήνιες, σαν τεχνίτης, πώς να γίνεται η δουλειά,
430κι ως προς τ᾽ άλλα, δουλευτάδες όχι ανάξιους θα μας δεις.
Τα μέλη του Χορού αρχίζουν να βγάζουν τις πέτρες.