ΧΟΡΟΣ
Ω οι θεοί να μου χαρίσουν τέτοια μέρα εγώ να δω.
Γιατί τράβηξα πολλά,
βάσανα, αχυροστρωμνές,
του Φορμίωνα συμφορές·
και στρυφνός και τζαναμπέτης δικαστής δε θα ᾽μαι πια.
350ΤΡΥ. Κι ούτε αγύριστο κεφάλι, όπως ήσουνα παλιά.
ΧΟΡ. Θα ᾽μαι, θα ᾽μαι τρυφερός
και πολύ πιο νέος εγώ,
σα γλιτώσω απ᾽ όλ᾽ αυτά.
Φτάνει πια· τόσον καιρό
όλο σκοτωνόμαστε·
στο στρατώνα, πίσω μπρος,
με κοντάρια και μ᾽ ασπίδα λιώναμε στα πόδια μας.
Τί προστάζεις; Πρόθυμα
θα το κάμουμε όλοι μας·
τύχη το όρισε καλή
360να μας γίνεις αρχηγός.

ΤΡΥ. Μα ας δω πώς θα τραβήξουμε τις πέτρες.
ΕΡΜ., βγαίνοντας ξαφνικά.
Βρομιάρη, αυθάδη! Βρε, τί πας να κάμεις;
ΤΡΥ. Τίποτε το κακό, σαν που είπε κάποιος.
ΕΡΜ. Χάθηκες, δύστυχε. ΤΡΥ. Αν μου πέσει ο κλήρος·
εσύ ο Ερμής με κλήρο όλα τα κάνεις.
ΕΡΜ. Πας, ξόφλησες. ΤΡΥ. Και ποιά ᾽ναι η προθεσμία;
ΕΡΜ. Αμέσως. ΤΡΥ. Μα δεν ψώνισα ούτε αλεύρι
ούτε τυρί, για να ᾽χω να ξοφλήσω.
ΕΡΜ. Μωρέ, έχεις λιώσει. ΤΡΥ. Μπα! Δεν ένιωσα όμως
370την ηδονή που νιώθουν όσοι λιώνουν.
ΕΡΜ. Όποιος πάει να ξεθάψει την Ειρήνη,
θα θανατώνεται, είπε ο Δίας. ΤΡΥ. Ανάγκη
να πεθάνω λοιπόν. ΕΡΜ. Αμέσως κιόλας.
ΤΡΥ. Μα πριν, πεθάνω, πρέπει στα μυστήρια
να μπω της Ελευσίνας· δάνεισέ μου
τρεις δραχμές, ν᾽ αγοράσω γουρουνάκι.
ΕΡΜ. Ω Δία των αστραπόβροντων… ΤΡΥ. Να ζήσεις,
μήνυση μη μας κάμεις, αφεντάκι.
ΕΡΜ. Θα κάμω. ΤΡΥ. Να χαρείς τα κρέατα τούτα,
που τα ᾽φερα απ᾽ τη γη, να σ᾽ τα προσφέρω.
ΕΡΜ., μαλακώνοντας.
380Μα ο Δίας θα μ᾽ εξοντώσει, αγαπητέ μου,
αν δε φωνάξω, αν δεν το διαλαλήσω.
ΤΡΥ. Μη διαλαλάς, Ερμή μου, σε ικετεύω.
Στο Χορό.
Φίλοι εσείς, τί στέκεστε έτσι σα χαζοί; Τί πάθατε;
Για μιλήστε· αλλιώς, καημένοι, θα ᾽χει διαλαλήματα.