[378 π.Χ.]
[5.4.13] Σαν τα ᾽μαθαν αυτά οι Λακεδαιμόνιοι, θανάτωσαν τον αρμοστή που είχε εγκαταλείψει την ακρόπολη αντί να περιμένει ενίσχυση, και κήρυξαν επιστράτευση εναντίον των Θηβαίων. Ο Αγησίλαος ωστόσο δήλωσε ότι είχε πια συμπληρώσει σαράντα χρόνια από την ενηλικίωσή του και υποστήριξε ότι ο ίδιος νόμος που απαλλάσσει τους συνομηλίκους του από εκστρατείες στο εξωτερικό, ισχύει και για τους βασιλιάδες. Μ᾽ αυτή λοιπόν τη δικαιολογία εκείνος δεν πήρε μέρος στην εκστρατεία. Όμως δεν ήταν αυτός ο αληθινός λόγος που ήθελε να την αποφύγει: ήξερε καλά ότι αν έπαιρνε τη στρατηγία, θα ᾽λεγαν οι πολίτες ότι «για να βοηθήσει τυράννους, ο Αγησίλαος δημιουργεί δυσκολίες στην πόλη». Τους άφησε λοιπόν ν᾽ αποφασίσουν ό,τι ήθελαν για την υπόθεση. [5.4.14] Τότε οι έφοροι, εισακούοντας τους φυγάδες που είχαν εγκαταλείψει τη Θήβα μετά τις σφαγές, έστειλαν τον Κλεόμβροτο —για πρώτη φορά στρατηγό— μόλο που ήταν μέσα στον βαρύ χειμώνα.
Τον δρόμο των Ελευθερών τον φύλαγε ο Χαβρίας με Αθηναίους πελταστές· για τούτο ο Κλεόμβροτος ανέβαινε από τον δρόμο των Πλαταιών. Καθώς προχωρούσαν, οι πελταστές του απάντησαν εκατόν πενήντα περίπου Θηβαίους —από τους κρατουμένους που είχαν ελευθερωθεί από τη φυλακή— που βαστούσαν την κορυφή και τους σκότωσαν όλους, εκτός από λίγους που ίσως να ξέφυγαν. Κατόπιν ο Κλεόμβροτος κατέβηκε προς την Πλάταια, που ήταν ακόμη φιλική, και ύστερα στις Θεσπιές. [5.4.15] Από κει ξεκίνησε για τις Κυνός Κεφαλές (που ανήκαν στους Θηβαίους), όπου στρατοπέδευσε κι έμεινε δεκαέξι μέρες. Έπειτα γύρισε πίσω στις Θεσπιές, κι εκεί άφησε αρμοστή τον Σφοδρία με το ένα τρίτο των δυνάμεων από κάθε συμμαχική πόλη. Του παρέδωσε κι όσα χρήματα είχε μαζί του από τη Σπάρτη, με την εντολή να προσλάβει και μισθοφόρους· [5.4.16] ο Σφοδρίας συμμορφώθηκε με την εντολή.
Στο μεταξύ ο Κλεόμβροτος έπαιρνε τον δρόμο της Κρεύσιος για να γυρίσει στην πατρίδα του, μαζί με τον δικό του στρατό που αναρωτιόταν με πολλή απορία αν είχαν πόλεμο ή ειρήνη με τους Θηβαίους — γιατί τους οδήγησε βέβαια ο Κλεόμβροτος στο θηβαϊκό έδαφος, αλλά ξανάφυγε προκαλώντας όσο μπορούσε λιγότερες ζημιές. [5.4.17] Στον δρόμο του γυρισμού τον έπιασε μια πρωτόφαντη θύελλα, που μερικοί θεώρησαν σημαδιακή για το μέλλον· γιατί στάθηκε τόσο βίαιη, ώστε εκτός από πολλά άλλα, καθώς εκείνος έβγαινε με τον στρατό από την Κρεύσι και περνούσε το βουνό που κατεβαίνει ώς τη θάλασσα, γκρέμισε πολλά γαϊδούρια μαζί με το φορτίο τους και άρπαξε και πέταξε στη θάλασσα πολλά όπλα. [5.4.18] Τελικά πολλοί, μην μπορώντας να βαδίσουν με τον οπλισμό τους, άφησαν εδώ κι εκεί στην κορυφή τις ασπίδες τους, με το κοίλωμα προς τ᾽ απάνω και γεμάτες πέτρες. Εκείνη τη φορά δείπνησαν όπως όπως στα Αιγόσθενα της Μεγαρικής, και την άλλη μέρα επέστρεψαν και πήραν τις ασπίδες. Ύστερα απ᾽ αυτά ο Κλεόμβροτος τους απέλυσε και γύρισαν ο καθένας στον τόπο του.