(ΔΗ.) ταὐτόματόν ἐστιν ὡς ἔοικέ που θεὸς
σώζει τε πολλὰ τῶν ἀοράτων πραγμάτων·
165 ἐγὼ γὰρ οὐκ εἰδὼς ἔχον[τα τουτονὶ
ἐρωτικῶς, τα.[
(desunt uersus fere xvii)
[ΔΗ.] . . . . . . . . . . . ].[. .]ἐκεῖνον βού[λομαι
. . . . . . . . . . . δεῦ]ρ᾽ εἰς τὸ πρόσθεν, δ[ε]ῦρό μοι,
Νικήρατε σπεῦδ᾽.] (ΝΙ.) ἐπὶ τί; (ΔΗ.) χαῖρε πολλὰ σύ.
170 (ΝΙ.) καὶ σύ γε . . .]ν. (ΔΗ.) μνημονεύεις, εἰπέ μοι,
σύ, τῶν γάμων τί]ν᾽ ἐθέμεθ᾽ ἡμέραν; (ΝΙ.) ἐγώ;
[ΔΗ.] . . . . . . . . . . . . ἔσται τ]αυτ[α]γὶ τὴν τήμερον
. . . . . . . . . . . . . . . . ἴ]σθ᾽ ἀκριβῶς. (ΝΙ.) ποῦ; πότε;
(ΔΗ.) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .γ]ίνεσθαι ταχὺ
175 . . . . . . . . . . . . . . . . αἱρετώτ]ερον. (ΝΙ.) τρόπῳ τίνι;
(ΔΗ.) . . . . . . . . . . . . ] [ΝΙ.] ] ἀλλ᾽ ἐστ᾽ ἀδύνατον.
(ΔΗ.) . . . . . . . . . . . . . . . . . ἐ]μοί, σοὶ δ᾽ οὐδὲ ἕν
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]γειν. (ΝΙ.) ὦ Ἡράκλεις,
[ΔΗ.] . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]ς· οὕτω σοι φράσαι
180 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ].ν· ἀλλὰ ‹. .› τοδὶ λέγειν;
(ΝΙ.) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]ν· πρὶν εἰπεῖν τοῖς φίλοις
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]δοκεῖν. (ΔΗ.) Νικήρατε,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ἐμ]οὶ χάρισῃ, πῶς γνώσομαι
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]τυχόντος μοι φίλον;
185 (ΝΙ.) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]τοῦτ᾽ ἐσπούδακας
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ἀ]λλὰ συγχωροῦντά σοι
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . οὐκ᾽ ἔ]στιν φιλονικεῖν. (ΔΗ.) νοῦν [ἔχ]εις.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]ν συνοίσει σοι. (ΝΙ.) λέγεις
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]ς (ΔΗ.) Παρμένων, παῖ, Παρμένων,
190 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . στε]φάνους, ἱερεῖον, σήσαμα,
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .]πάντα τἀξ ἀγορᾶς ἁπλῶς
πριάμενος ἧ]κε. (ΝΙ.) πάντ᾽; ἐμοὶ ‹δ᾽ ἵνα›, Δημέα,
μηδὲν παρ]αλίπῃ; (ΔΗ.) καὶ ταχέως· ἤδη λέγω·
λαβὲ καὶ μ]άγειρον. (ΠΑ.) καὶ μάγειρον; πριάμενος
195 ταυτί; (ΔΗ.) π]ριάμενος. (ΠΑ.) ἀργύριον λαβὼν τρέχω.
(ΔΗ.) σὺ δ᾽ οὐδ]έπω, Νικήρατ᾽; (ΝΙ.) εἰσιὼν φράσας
πρὸς τ]ὴν γυναῖκα τἄνδον εὐτρεπῆ ποεῖν
διώξομ᾽ εὐθὺς τοῦτον. (ΠΑ.) οὐκ οἶδ᾽ οὐδὲ ἕν,
πλὴν προστέτακται ταῦτα συντείνω τ᾽ ἐκεῖ
200 ἤδη. ΔΗ. τὸ πεῖσαι τὴν γυναῖκα πράγματα
αὐτῷ παρέξει· δεῖ δὲ μὴ δοῦναι λόγον
μηδὲ χρόνον ἡ[μ]ᾶς. παῖ, διατρίβεις; οὐ δραμεῖ;
[ΠΑ.] . . . . . . . . . . . . . . . . . . περ]ί[ερ]γος ἡ γυνὴ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]. ἱκετεύω· τί οὖν;
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . [. .]ς ἡλίκον 205
(desunt uersus fere viii)

[ΧΟΡΟΥ]