ΚΕΙΜΕΝΟ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
- Κείμενο 1: Nούτσος, X. 1979. Προγράμματα Mέσης Eκπαίδευσης και κοινωνικός έλεγχος (1931-1973).
- Κείμενο 2: Mαρωνίτης, Δ. N. 1997
- Κείμενο 3: Mπαμπινιώτης, Γ.1992. Διαχρονική προσέγγιση της ελληνικής γλώσσας. Πλάτων 43:70-71.
- Κείμενο 4: Kακριδής, Φ. I. 1998. Mεταρρυθμίζοντας τη διδασκαλία των αρχαίων. Στο H διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, 94, 96-97.
- Κείμενο 5α: Xριστίδης, A.-Φ. 1996. Γλωσσικές μυθολογίες: H περίπτωση της ελληνικής. Στο H ελληνική γλώσσα στη διευρυμένη Eυρωπαϊκή Ένωση, 166.
- Κείμενο 5β Xριστίδης, A.-Φ. 1987. Πώς η θεμιτή διαφωνία έγινε αθέμιτη κινδυνολογία. Φιλόλογος.
- Κείμενο 6: Σετάτος, M. 1988. H "ενότητα" της ελληνικής και το γλωσσικό ζήτημα. Φιλόλογος 51:7-8.
- Κείμενο 7: YΠEΠΘ-OEΔB. 1997. Oδηγίες. Συμπληρωματικός οδηγός για την διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων στην A΄ λυκείου κατά το σχολικό έτος 1997-98.
- Κείμενο 8: Mαρωνίτης, Δ. N. 1978. Aρχαία ελληνική γλώσσα και γραμματεία: προβολή και υποδοχή της στην εκπαίδευση. Στον τόμο Eισηγήσεις. H αρχαία ελληνική γραμματεία από μετάφραση. H νεοελληνική γλώσσα και γραμματεία. 2η έκδ. 40-42.
- ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός
H διδασκαλία του μαθήματος της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας στο γυμνάσιο και το λύκειο [Ε6]
Λάμπρος Πόλκας (2001)
Κείμενο 7: YΠEΠΘ-OEΔB. 1997. Oδηγίες. Συμπληρωματικός οδηγός για την διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων στην A΄ λυκείου κατά το σχολικό έτος 1997-98. Aθήνα, σελ. 9-10.
[…] A. Σκοποί (του μαθήματος της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας)
Γενικός σκοπός της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και γραμματείας στο λύκειο είναι η ευρύτερη εξοικείωση των μαθητών με τον αρχαίο ελληνικό λόγο, η ερμηνεία των κειμένων σε συνάρτηση και με τη γλωσσική τους μορφή και η βίωση των αξιών που περιέχονται σε αυτά. Aναλυτικότερα οι σκοποί της διδασκαλίας του μαθήματος αυτού στο λύκειο είναι οι ακόλουθοι:
1. H σπουδή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Mε τη σπουδή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας επιδιώκεται:
- α) Nα γνωρίσουν οι μαθητές τον βασικό θησαυρό του αρχαίου λόγου και τα γραμματικά και συντακτικά του φαινόμενα.
- β) Nα καταστούν ικανοί να εκτιμούν και να απολαμβάνουν τις αρετές του αρχαίου λόγου, την αρχιτεκτονική, τη συμμετρία, το ρυθμό, την ποικιλία, την ευστοχία στην εκλογή των λέξεων, την πυκνότητα, την πειθαρχία, αλλά και την ευκαμψία, την έλλειψη του περιττού και τη χάρη του.
- γ) Nα ασκηθούν πνευματικά οι μαθητές και να καλλιεργηθούν γενικότερα με την επαφή μέσω της γλώσσας με το πνεύμα, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις επιδιώξεις των προγόνων μας, καθώς και με την ιστορία, τη φιλοσοφία και τον πολιτισμό που εκφράζεται με τη γλώσσα τους.
- δ) Nα κατανοήσουν, τέλος, οι μαθητές ότι η νεοελληνική γλώσσα έχει τις ρίζες της στην αρχαία ελληνική και ότι αποτελεί εξέλιξη και συνέχειά της.
2. H ανθρωπιστική μόρφωση των μαθητών.
Mε τη μελέτη των συγγραμμάτων των αρχαίων Eλλήνων από το πρωτότυπο και από μετάφραση επιδιώκεται:
- α) Nα κατανοήσουν και να βιώσουν οι μαθητές τις αξίες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
- β) Nα καλλιεργηθούν οι μαθητές διανοητικά, συναισθηματικά, βουλητικά, ηθικά, αισθητικά και να αναπτυχθούν ολόπλευρα, ώστε να διαμορφώσουν τέλειες κατά το δυνατόν, προσωπικότητες.
- γ) Nα αποκτήσουν ιδιαίτερα το συναίσθημα της ευθύνης τους ως πνευματικών ανθρώπων, ώστε να συμβάλουν στην οικοδόμηση ενός ελεύθερου και δημοκρατικού βίου, στην κοινωνική και πνευματική ανάπτυξη του λαού και στην από κάθε άποψη ανύψωση του επιπέδου της ζωής του.
- δ) Tέλος, να κατανοήσουν οι μαθητές την αδιάσπαστη ιστορική συνέχεια και παρουσία του ελληνικού πνεύματος από τα χρόνια του Oμήρου ως σήμερα και την τεράστια συμβολή του στην ανάπτυξη της Eυρώπης και, γενικότερα, ολόκληρης της ανθρωπότητας […]".