Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός 

Γλωσσικός δανεισμός [Α7] 

Γιώργος Παπαναστασίου (2001) 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  1. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ-ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ, Α. 1985α. -έ: Ένα νέο επίθημα στη ΝΕ. Στο Μελέτες για την ελληνική γλώσσα. Πρακτικά της 5ης Ετήσιας Συνάντησης του Τομέα Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., 89-110. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριοκίδη.
  2. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ-ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ, Α. 1985β. Πώς ορίζεται ο όρος αντιδάνειο;Στο Μελέτες για την ελληνική γλώσσα. Πρακτικά της 5ης Ετήσιας Συνάντησης του Τομέα Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.,261-268. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριοκίδη.
  3. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ-ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ, Α. 1994. Νεολογικός δανεισμός της νεοελληνικής. Θεσσαλονίκη.
  4. HOFFMANN, O., A. SCHERER, & A. DEBRUNNER 1983. Ιστορία της ελληνικής γλώσσας. Μτφρ Χ. Συμεωνίδης. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη. Τίτλος πρωτοτύπου Geschichte der griechischen Sprache. (Βερολίνο: De Gruyter, 1969, 4η έκδ).

    ΠΕΤΡΟΥΝΙΑΣ, E. 1984. Nεοελληνική γραμματική και συγκριτική ανάλυση. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.

  5. ΠΕΤΡΟΥΝΙΑΣ, E.1998. Εισαγωγή-Ετυμολογία. Στο Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής, κ΄-κγ΄.Θεσσαλονίκη: Iνστιτούτο Nεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη].
  6. ΣΕΤΑΤΟΣ, Μ. 1971. Ιστορικοσυγκριτική γραμματική των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Θεσσαλονίκη.
  7. TΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛIΔΗΣ, M. ΕΤ ΑL. [1941] 1988. Nεοελληνική γραμματική (της δημοτικής). 3η έκδ. Θεσσαλονίκη: Iνστιτούτο Nεοελληνικών Σπουδών [Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη].

Τελευταία Ενημέρωση: 16 Ιούν 2010, 11:04