Σύμφωνα με τον νόμο αυτό που αφορά τον τονισμό των λέξεων της ελληνικής, δεν επιτρέπεται να τονίζεται μια λέξη πριν από την προπαραλήγουσα, δηλαδή ο τόνος της λέξης πρέπει να εμφανίζεται σε μία από τις τρεις τελευταίες συλλαβές . Με βάση αυτό τον νόμο εξηγείται η μετακίνηση του τόνου στην παραλήγουσα, όταν μια κλιτική κατάληξη προσθέτει στη λέξη μία επιπλέον συλλαβή: π.χ. μάθημα, γεν. μαθήματος, πληθ. μαθήματα. Η μετακίνηση του τόνου στην παραλήγουσα των ουσιαστικών που τονίζονται στην προπαραλήγουσα, π.χ. άνθρωπος-ανθρώπου, και στα οποία δεν προστίθεται επιπλέον συλλαβή κατά την κλίση , αιτιολογείται ιστορικά με βάση τον ίδιο νόμο, όπως αυτός είχε εφαρμοστεί ήδη στο σύστημα της ΑΕ, όπου η κατάληξη -ου είχε δισυλλαβική ισχύ.

M. Aραποπούλου

Πηγές

• Holton, D., P. Mackridge & I. Philippaki-Warburton. 1997. Greek Grammar: A Comprehensive Grammar of the Modern Language. Λονδίνο: Routledge. Ελλ. μτφρ. B. Σπυρόπουλος με τίτλο Γραμματική της ελληνικής γλώσσας (Aθήνα: Πατάκης, 1999).

Πεδίο