Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <^>

3.1. Περιγραφή συνήθους τρόπου διδασκαλίας

Η διδασκαλία του γλωσσικού μαθήματος έχει τη δομή ενός κλασικού μαθήματος, όπως μας είναι γνωστό από τις ελληνικές αίθουσες διδασκαλίας και ακολουθεί συνήθως με ευλάβεια την προτεινόμενη από το βιβλίο πορεία. Διαφοροποιήσεις ως προς την έκταση και την έμφαση σημειώνονται στη διδασκαλία των επιμέρους ενοτήτων του κάθε κεφαλαίου. Κάποιοι διαθέτουν περισσότερο χρόνο για να διδάξουν το λεξιλόγιο, άλλοι τα γραμματικοσυντακτικά φαινόμενα, άλλοι στην παραγωγή και διόρθωση του γραπτού λόγου κλπ.

Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί δεν θεωρούν σκόπιμο να αναθέσουν στους μαθητές / στις μαθήτριές τους ασκήσεις για το σπίτι, είτε γιατί εκ των προτέρων γνωρίζουν πως αυτό θα πραγματοποιηθεί από μικρό αριθμό μαθητών είτε γιατί γνωρίζουν πως τα παιδιά είναι ήδη φορτωμένα με διάφορες εξωσχολικές δραστηριότητες και δεν επιθυμούν να τους φορτώνουν και άλλο. Στην περίπτωση όμως που τους αναθέσουν κάποια εργασία για το σπίτι, αυτή περιλαμβάνει λύση κάποιων επιπλέον ασκήσεων που σχετίζονται με τη θεματική και το λεξιλόγιο της ενότητας.

Εγώ ξεκινάω από τους στόχους που έχουν, δηλαδή γιατί θα διδαχθούμε μια συγκεκριμένη ενότητα. Κι αφού έχω δώσει μια δομή του πώς θα κινηθούμε, ε, μετά περνούσα να δώσω κάποια πράγματα θεωρητικά, αν κρίνω ότι είναι απαραίτητο, κι αφού διαβάσουμε το κείμενο και ολοκληρώσουμε, προσπαθώ να τους δώσω πράγματα που αφορούν το κείμενο αυτό καθεαυτό, δηλαδή τη δομή του κειμένου, που μ' ενδιαφέρει πάρα πολύ^.Γιατί, θεωρώντας ένα κείμενο με δοκιμιακή μορφή ότι είναι ένας τρόπος παράλληλος που θα τους ζητηθεί να γράψουν, θα πρέπει να κατανοούν αυτό το συγκεκριμένο κείμενο, έτσι. Το βιβλίο έχει τελευταία και πολλά αντώνυμα, συνώνυμα, τέτοια πράγματα, εγώ όμως θεωρούσα ότι περισσότερες ασκήσεις που πρέπει να γίνονται είναι πάνω στη, στη δομή και στη γλώσσα. Δηλαδή, όχι να σου βρουν ένα αντώνυμο, γιατί εντάξει αυτό μπορεί να γίνει. Θεωρούσα καλύτερο να τους δώσω εγώ κάποιες λέξεις και να τους πω ποια σχέση έχουνε με το κείμενο και, ή ας πούμε λέξεις που να είναι και στην αρχαία ελληνική, ας πούμε, ξερω 'γω, είναι στην τρίτη Λυκείου, εκεί έχεις και παιδιά της θεωρητικής κατεύθυνσης, μπορεί να σου βρουν και μια αντίστοιχη λέξη που να υπάρχει μέσα, ας πούμε το εφετείο και να παν στο εφίεμαι και διάφορα τέτοια. Συνήθως, όμως, έκανα και κάποιες ασκήσεις. Εμένα προσφιλές παιχνίδι σ' αυτή είναι να τους δώσω κάποιες λέξεις μέσα απ' το κείμενο, να μου φτιάξουν ένα δικό τους κείμενο.

Μια ενότητα αποτελείται από πολλά μέρη. Καθένα έχει ένα εισαγωγικό κείμενο, το οποίο διαβάζουν τα παιδιά. Στη συνέχεια, εντοπίζουμε τις λέξεις που δεν ξέρουν, φράσεις, νοηματικές παρατηρήσεις, και αυτό το παίρνουμε σαν αφορμή για να προχωρήσουμε στα γλωσσικά στοιχεία. Άλλες φορές προλαβαίνουμε να τελειώσουμε μέσα σε μια ώρα, άλλες όχι, το κείμενο. Ανάλογα αν είναι μεγάλο, αν είναι δύσκολο, αν έχουν πολλές απορίες. Πολλές φορές όμως το τελειώνουμε. Στα γραμματικά, γραμματικά-συντακτικά φαινόμενα, στο επόμενο μάθημα, δίνω, γράφω ασκήσεις στον πίνακα και μέσα απ' αυτές τις ασκήσεις φτάνουμε στο γραμματικό φαινόμενο, μετά ανοίγουμε το βιβλίο και κάνουμε με τα παιδιά μαζί όσες μπορούμε, δεν τις προλαβαίνουμε όλες, αλλά όσες γίνεται περισσότερες και στο τέλος για το σπίτι τους δίνω δικές μου εργασίες. Στο λεξιλόγιο, όταν φτάνουμε στην ενότητα του λεξιλογίου, ή θα δώσω εγώ από μόνη μου τις πιο δύσκολες που καταλαβαίνω ότι δεν τις ξέρουν μαζί με παραδείγματα ή θα τα αφήσω να διαβάσουν μόνα τους και να μου εντοπίσουν μόνα τους τα παιδιά αυτές που δεν ξέρουν τις λέξεις, και πάλι με παραδείγματα τους δίνω τη σημασία τους. Ασκήσεις έχει το βιβλίο λεξιλογικές, κάνουμε όσες προλαβαίνουμε και τις υπόλοιπες στο επόμενο μάθημα, στο σπίτι πάλι. Καμιά φορά τους δίνω, αν προσφέρονται, αν δεν προλάβουμε, και πρέπει να κάνουν κάποια άσκηση απ' το βιβλίο, την, τους δίνω και στο σπίτι αλλά συνήθως, νά, τους δίνω δικές μου για να, γιατί συνήθως ανατρέχουν στα βοηθήματα και κάνουν αντιγραφή χωρίς να βάλουν το μυαλό τους να δουλεύει. Αυτό δεν σημαίνει ότι όταν τους δίνω και δικές μου ασκήσεις δεν μου φέρνουνε ας πούμε από, που να είναι, που να είναι έτοιμες απαντήσεις από μεγαλύτερους, απ' τους γονείς, το καταλαβαίνω αυτό, αλλά εντάξει και μόνο που θα ασχοληθούν λίγο, καλό είναι αυτό. Και τελευταία είναι τα κείμενα. Δεν προλαβαίνουμε όλα να τα επεξεργαστούμε, τα πιο ενδεικτικά, και κάνουμε συζήτηση γύρω από την, το θέμα του κάθε κειμένου και ακολουθεί η έκθεση.