[3.57.1] »Σκεφθείτε ότι τώρα είστε, για τους περισσότερους Έλληνες, παράδειγμα αντρίκιας αρετής. Αν, όμως, η απόφασή σας για μας είναι άδικη, η κρίση σας αυτή δεν θα περάσει απαρατήρητη, γιατί και η δική σας φήμη είναι μεγάλη και η δική μας δεν είναι ευκαταφρόνητη. Προσέξτε μήπως σας αποδοκιμάσει η κοινή γνώμη, εσάς που πολύ σας επαινούν, αν μας καταδικάσετε άδικα, εμάς τους γενναίους, κι αν αφιερώστε στους κοινούς ναούς των Ελλήνων τα λάφυρα που θα ᾿χετε πάρει από μας, τους ευεργέτες της Ελλάδος. [3.57.2] Θα φαινόταν φοβερό αν οι Λακεδαιμόνιοι καταστρέφαν την Πλάταια και αν, ενώ οι πατέρες σας ανάγραψαν τ᾽ όνομά μας στον τρίποδα των Δελφών για την εξαιρετική μας ανδρεία, σεις τώρα μας εξαλείφατε από το πρόσωπο της Ελλάδος για να ευχαριστήστε τους Θηβαίους. [3.57.3] Σε τέτοιο σημείο καταντήσαμε! Εμείς που καταστραφήκαμε όταν ήρθε ο Μήδος, τώρα κινδυνεύομε, για χάρη των Θηβαίων, να καταστραφούμε από σας, τους καλύτερους, άλλοτε, φίλους μας. Αντιμετωπίσαμε δύο μεγάλους κινδύνους. Να πεθάνομε από την πείνα αν δεν σας παραδίναμε την πόλη και τώρα ν᾽ αντικρίζομε τον θάνατο απ᾽ τη δική σας κρίση. [3.57.4] Εμάς τους Πλαταιείς, που πάντα βοηθήσαμε τους Έλληνες με περισσότερες απ᾽ ό,τι μπορούσαμε δυνάμεις, όλοι μας εγκατέλειψαν κι είμαστε έρημοι κι αβοήθητοι. Κανείς από τους συμμάχους μας δεν μας παραστέκεται, και φοβόμαστε, Λακεδαιμόνιοι, ότι ούτε σε σας, την μόνη μας ελπίδα, μπορούμε να στηριχτούμε.
[3.58.1] »Σας εξορκίζομε στους θεούς που προστάτεψαν τότε την συμμαχία μας, σας εξορκίζομε στην αφοσίωση που δείξαμε στα κοινά των Ελλήνων. Λυγίστε κι αλλάξτε απόφαση, αν σας έχουν κιόλας πείσει οι Θηβαίοι. Ζητήστε πίσω το δώρο που τους κάνατε για να μην θανατώστε εκείνους που δεν έχετε το δικαίωμα σεις να σκοτώστε. Έτσι θ᾽ αποκτήστε την δική μας ευγνωμοσύνη αντί της δικής τους που θα σας ντρόπιαζε και δεν θ᾽ αποκτήστε κακή φήμη μόνο και μόνο για να φανείτε ευχάριστοι σ᾽ άλλους. [3.58.2] Σας είναι εύκολο, σε λίγη ώρα, να μας σκοτώσετε όλους, αλλά θα σας χρειαστεί πολύς καιρός για ν᾽ αποπλύνετε την κακή σας φήμη μετά από μια τόσο απάνθρωπη πράξη. Δεν είμαστε εχθροί σας ώστε να έχετε το δικαίωμα να μας τιμωρήσετε, αλλά φίλοι που βρέθηκαν στην ανάγκη να σας πολεμήσουν. [3.58.3] Αν δεν μας καταδικάσετε η κρίση σας θα είναι σύμφωνη με τα όσια. Θυμηθείτε ότι παραδοθήκαμε εκούσια σε σας, σαν ικέτες —και ο νόμος των Ελλήνων απαγορεύει να θανατώνονται οι ικέτες— και ότι σας προσφέραμε, πάντα, στο παρελθόν, μεγάλες υπηρεσίες. [3.58.4] Γυρίστε να δείτε τους τάφους των προγόνων σας που σκοτώθηκαν από τους Μήδους και είναι θαμμένοι στη γη μας. Τους τιμούσαμε, κάθε χρόνο, με δημόσια τελετή, προσφέροντάς τους ενδύματα και όσα άλλα συνηθίζονται και τους πρώτους καρπούς απ᾽ ό,τι έδινε η γη μας, σαν φίλοι από πόλη φιλική, σαν σύμμαχοι προς παλιούς συμπολεμιστές. Αν πάρετε άδικη απόφαση, θα κάνετε ακριβώς τ᾽ αντίθετα απ᾽ αυτά. [3.58.5] Σκεφθείτε ότι ο Παυσανίας τούς έθαψε εδώ, γιατί θεωρούσε την χώρα μας φιλική κι εμάς φίλους. Σεις, αν μας σκοτώστε και δώστε την χώρα μας στους Θηβαίους, τί άλλο θα κάνετε παρά να εγκαταλείψτε τους προγόνους σας και συγγενείς σας σε γη εχθρική και να τους παραδώστε σ᾽ εκείνους που τους σκότωσαν, στερώντας τους απ᾽ τις τιμές που τώρα έχουν. Αλλά θα υποδουλώσετε την γη όπου οι Έλληνες νίκησαν στον αγώνα για την ελευθερία τους, και τους ναούς των θεών των οποίων ζήτησαν την βοήθεια για να νικήσουν τους Μήδους θα τους αφήστε έρημους και θα τους στερήστε από τις θυσίες εκείνων που τους έκτισαν.