Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ

Δύσκολος (218-232)


ΔΑ. τουτὶ τὸ κακὸν τί ποτ᾽ ἐστίν; ὡς οὔ μοι πάνυ
τὸ πρᾶγμ᾽ ἀρέσκει. μειράκιον διακονεῖ
220 κόρῃ· πονηρόν. ἀλλά σ᾽, ὦ Κνήμων, κακὸν
κακῶς ἅπαντες ἀπολέσειαν οἱ θεοί.
ἄκακον κόρην μόνην ἀφεὶς ἐν ἐρημίᾳ
ἐᾷς, φυλακὴν οὐδεμίαν ὡς προσῆκον ἦν
ποιούμενος. τουτὶ καταμανθάνων ἴσως
225 οὗτος προσερρύη, νομίζων ὡσπερεὶ
ἕρμαιον. οὐ μὴν ἀλλὰ ‹τ›ἀδελφῷ γε δεῖ
αὐτῆς φράσαι με τὴν ταχίστην ταῦθ᾽, ἵνα
ἐν ἐπιμελείᾳ τῆς κόρης γενώμεθα.
ἤδη δὲ τοῦτ᾽ ἐλθὼν ποήσειν μοι δοκῶ.
230 καὶ γὰρ προσιόντας τούσδε Πανιστάς τινας
εἰς τὸν τόπον δεῦρ᾽ ὑποβεβρεγμένους ὁρῶ,
οἷς μὴ ᾽νοχλεῖν εὔκαιρον εἶναί μοι δοκεῖ.

ΧΟΡΟΥ


ΔΑ. (μόνος) Άλλο κακό και τούτο· τί να τρέχει;
 Καθόλου δε μ᾽ αρέσει και ύποπτο είναι
 να υπηρετεί ένας νέος μια κοπελίτσα.
 220Κνήμωνα, τέτοιος που είσαι, να σου δώσουν
 κακό οι θεοί· μιαν άκακη κοπέλα
 την παρατάς έτσι έρμη και μονάχη·
 σωστό να τη φυλάς, και δεν το κάνεις.
 Φαίνεται, αυτό μυρίστηκε ο αχρείος
 και σύρθηκε εδώ χάμω, με τη σκέψη
 πως εύκολο είναι λάφυρο. Και πρέπει
 να τρέξω να το πω στον αδερφό της,
 να γνοιαστούμε καλά για το κορίτσι.
 Αντικρίζει μερικούς προσκυνητές, που έρχονται προς το ιερό.
Να γίνει αμέσως· γιατί βλέπω κιόλας
 230κάτι πιστούς του Πάνα, που σιμώνουν
 μισοπιωμένοι εδώ, σ᾽ αυτό τον τόπο.
 Φρόνιμο, λέω, να μη βρεθώ μπροστά τους.
 Φεύγει.