Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΑΙΣΧΥΛΟΣ

Ἀγαμέμνων (258-280)


ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ


XO. ἥκω σεβίζων σόν, Κλυταιμήστρα, κράτος·
δίκη γάρ ἐστι φωτὸς ἀρχηγοῦ τίειν
260 γυναῖκ᾽ ἐρημωθέντος ἄρσενος θρόνου.
σὺ δ᾽ εἴ τι κεδνὸν εἴτε μὴ πεπυσμένη
εὐαγγέλοισιν ἐλπίσιν θυηπολεῖς,
κλύοιμ᾽ ἂν εὔφρων· οὐδὲ σιγώσῃ φθόνος.
ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ
εὐάγγελος μέν, ὥσπερ ἡ παροιμία,
265 ἕως γένοιτο μητρὸς εὐφρόνης πάρα.
πεύσῃ δὲ χάρμα μεῖζον ἐλπίδος κλύειν·
Πριάμου γὰρ ᾑρήκασιν Ἀργεῖοι πόλιν.
ΧΟ. πῶς φῄς; πέφευγε τοὔπος ἐξ ἀπιστίας.
ΚΛ. Τροίαν Ἀχαιῶν οὖσαν· ἦ τορῶς λέγω;
270 ΧΟ. χαρά μ᾽ ὑφέρπει δάκρυον ἐκκαλουμένη.
ΚΛ. εὖ γὰρ φρονοῦντος ὄμμα σοῦ κατηγορεῖ.
ΧΟ. τί γὰρ τὸ πιστόν; ἔστι τῶνδέ σοι τέκμαρ;
ΚΛ. ἔστιν· τί δ᾽ οὐχί; μὴ δολώσαντος θεοῦ.
ΧΟ. πότερα δ᾽ ὀνείρων φάσματ᾽ εὐπειθῆ σέβεις;
275 ΚΛ. οὐ δόξαν ἂν λάκοιμι βριζούσης φρενός.
ΧΟ. ἀλλ᾽ ἦ σ᾽ ἐπίανέν τις ἄπτερος φάτις;
ΚΛ. παιδὸς νέας ὣς κάρτ᾽ ἐμωμήσω φρένας.
ΧΟ. ποίου χρόνου δὲ καὶ πεπόρθηται πόλις;
ΚΛ. τῆς νῦν τεκούσης φῶς τόδ᾽ εὐφρόνης λέγω.
280 ΧΟ. καὶ τίς τόδ᾽ ἐξίκοιτ᾽ ἂν ἀγγέλων τάχος;


ΠΡΩΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ


ΧΟΡΟΣ
Ήρθα με σέβας, Κλυταιμνήστρα, της αρχής σου,
γιατί σα λείψει ο άρχοντας από το θρόνο,
260δίκιο ᾽ναι τη γυναίκα του να προσκυνούμε·
και τώρ᾽ αν έχεις τίποτε καλό ακουσμένο,
ή κι έτσι για καλές ελπίδες θυσιάζεις,
πρόθυμ᾽ ακούω· μα κι αν σωπάς, δικαίωμά σου.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Μάνας καλής κόρη καλή, που λέει ο λόγος,
από τη νύχτα ας έβγει μέρα λαμπροφόρα·
κι ανέλπιστη, χαρά ν᾽ ακούσεις ετοιμάσου,
γιατί του Πρίαμου οι Έλληνες πήραν την πόλη.
ΧΟΡΟΣ
Πώς λες; δεν άκουσα· τ᾽ αυτιά μου δεν πιστεύω!
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Πως είναι η Τροία δική μας· καθαρά δεν το ᾽πα;
ΧΟΡΟΣ
270Πνίγει το στήθος μου η χαρά και δάκρυα φέρνει.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Τα μάτια την καλή σου γνώμη μαρτυρούνε.
ΧΟΡΟΣ
Μα να ᾽χεις και γι᾽ αυτό που λες βέβαιο σημάδι;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Έχω, πώς όχι; αν οι θεοί δεν μ᾽ απατούνε.
ΧΟΡΟΣ
Μη σέβεσαι ευκολόπιστα φαντάσματα ύπνου;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Πίστη δε δίνω εγώ σ᾽ όψες μυαλού υπνωμένου.
ΧΟΡΟΣ
Ή μήπως σε ξεσήκωσε μια άφτερη φήμη;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Βλέπω, μ᾽ αναγελάς, μωρού σα να είχα γνώση.
ΧΟΡΟΣ
Κι από πότε λοιπόν είναι παρμένη η πόλη;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Σου είπα, τη νύχτα πὄχει αυτό το φως γεννήσει.
ΧΟΡΟΣ
280Και ποιός θενά ᾽φταν᾽ έτσι ευτύς τα νέα να φέρει;