Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

Ἱστορίαι (2.26.1-2.29.7)

[2.26.1] Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον τοῦτον Ἀθηναῖοι τριάκοντα ναῦς ἐξέπεμψαν περὶ τὴν Λοκρίδα καὶ Εὐβοίας ἅμα φυλακήν· ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν Κλεόπομπος ὁ Κλεινίου. [2.26.2] καὶ ἀποβάσεις ποιησάμενος τῆς τε παραθαλασσίου ἔστιν ἃ ἐδῄωσε καὶ Θρόνιον εἷλεν, ὁμήρους τε ἔλαβεν αὐτῶν, καὶ ἐν Ἀλόπῃ τοὺς βοηθήσαντας Λοκρῶν μάχῃ ἐκράτησεν.
[2.27.1] Ἀνέστησαν δὲ καὶ Αἰγινήτας τῷ αὐτῷ θέρει τούτῳ ἐξ Αἰγίνης Ἀθηναῖοι, αὐτούς τε καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας, ἐπικαλέσαντες οὐχ ἥκιστα τοῦ πολέμου σφίσιν αἰτίους εἶναι· καὶ τὴν Αἴγιναν ἀσφαλέστερον ἐφαίνετο τῇ Πελοποννήσῳ ἐπικειμένην αὑτῶν πέμψαντας ἐποίκους ἔχειν. καὶ ἐξέπεμψαν ὕστερον οὐ πολλῷ ἐς αὐτὴν τοὺς οἰκήτορας. [2.27.2] ἐκπεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις οἱ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ τὴν γῆν νέμεσθαι, κατά τε τὸ Ἀθηναίων διάφορον καὶ ὅτι σφῶν εὐεργέται ἦσαν ὑπὸ τὸν σεισμὸν καὶ τῶν Εἱλώτων τὴν ἐπανάστασιν. ἡ δὲ Θυρεᾶτις γῆ μεθορία τῆς Ἀργείας καὶ Λακωνικῆς ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ δ᾽ ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην Ἑλλάδα.
[2.28.1] Τοῦ δ᾽ αὐτοῦ θέρους νουμηνίᾳ κατὰ σελήνην, ὥσπερ καὶ μόνον δοκεῖ εἶναι γίγνεσθαι δυνατόν, ὁ ἥλιος ἐξέλιπε μετὰ μεσημβρίαν καὶ πάλιν ἀνεπληρώθη, γενόμενος μηνοειδὴς καὶ ἀστέρων τινῶν ἐκφανέντων.
[2.29.1] Καὶ ἐν τῷ αὐτῷ θέρει Νυμφόδωρον τὸν Πύθεω ἄνδρα Ἀβδηρίτην, οὗ εἶχε τὴν ἀδελφὴν Σιτάλκης, δυνάμενον παρ᾽ αὐτῷ μέγα οἱ Ἀθηναῖοι πρότερον πολέμιον νομίζοντες πρόξενον ἐποιήσαντο καὶ μετεπέμψαντο, βουλόμενοι Σιτάλκην σφίσι τὸν Τήρεω, Θρᾳκῶν βασιλέα, ξύμμαχον γενέσθαι. [2.29.2] ὁ δὲ Τήρης οὗτος ὁ τοῦ Σιτάλκου πατὴρ πρῶτος Ὀδρύσαις τὴν μεγάλην βασιλείαν ἐπὶ πλέον τῆς ἄλλης Θρᾴκης ἐποίησεν· πολὺ γὰρ μέρος καὶ αὐτόνομόν ἐστι Θρᾳκῶν. [2.29.3] Τηρεῖ δὲ τῷ Πρόκνην τὴν Πανδίονος ἀπ᾽ Ἀθηνῶν σχόντι γυναῖκα προσήκει ὁ Τήρης οὗτος οὐδέν, οὐδὲ τῆς αὐτῆς Θρᾴκης ἐγένοντο, ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἐν Δαυλίᾳ τῆς Φωκίδος νῦν καλουμένης γῆς [ὁ Τηρεὺς] ᾤκει, τότε ὑπὸ Θρᾳκῶν οἰκουμένης, καὶ τὸ ἔργον τὸ περὶ τὸν Ἴτυν αἱ γυναῖκες ἐν τῇ γῇ ταύτῃ ἔπραξαν (πολλοῖς δὲ καὶ τῶν ποιητῶν ἐν ἀηδόνος μνήμῃ Δαυλιὰς ἡ ὄρνις ἐπωνόμασται), εἰκός τε καὶ τὸ κῆδος Πανδίονα ξυνάψασθαι τῆς θυγατρὸς διὰ τοσούτου ἐπ᾽ ὠφελίᾳ τῇ πρὸς ἀλλήλους μᾶλλον ἢ διὰ πολλῶν ἡμερῶν ἐς Ὀδρύσας ὁδοῦ. Τήρης δὲ οὐδὲ τὸ αὐτὸ ὄνομα ἔχων βασιλεύς [τε] πρῶτος ἐν κράτει Ὀδρυσῶν ἐγένεο. [2.29.4] οὗ δὴ ὄντα τὸν Σιτάλκην οἱ Ἀθηναῖοι ξύμμαχον ἐποιοῦντο, βουλόμενοι σφίσι τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία καὶ Περδίκκαν ξυνεξελεῖν αὐτόν. [2.29.5] ἐλθών τε ἐς τὰς Ἀθήνας ὁ Νυμφόδωρος τήν τε τοῦ Σιτάλκου ξυμμαχίαν ἐποίησε καὶ Σάδοκον τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἀθηναῖον τόν τε ἐπὶ Θρᾴκης πόλεμον ὑπεδέχετο καταλύσειν· πείσειν γὰρ Σιτάλκην πέμπειν στρατιὰν Θρᾳκίαν Ἀθηναίοις ἱππέων τε καὶ πελταστῶν. [2.29.6] ξυνεβίβασε δὲ καὶ τὸν Περδίκκαν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ Θέρμην αὐτῷ ἔπεισεν ἀποδοῦναι· ξυνεστράτευσέ τε εὐθὺς Περδίκκας ἐπὶ Χαλκιδέας μετὰ Ἀθηναίων καὶ Φορμίωνος. [2.29.7] οὕτω μὲν Σιτάλκης τε ὁ Τήρεω Θρᾳκῶν βασιλεὺς ξύμμαχος ἐγένετο Ἀθηναίοις καὶ Περδίκκας ὁ Ἀλεξάνδρου Μακεδόνων βασιλεύς.

[2.26.1] Την ίδια εποχή, οι Αθηναίοι έστειλαν τριάντα καράβια για να περιπολούν τις ακτές της Λοκρίδος και να επιτηρούν ταυτόχρονα και την Εύβοια. [2.26.2] Στρατηγός ήταν ο Κλεόπομπος του Κλεινίου. Έκανε απόβαση σε διάφορα παραθαλάσσια μέρη, τα λεηλάτησε και κυρίεψε το Θρόνιο. Πήρε μερικούς ομήρους από τους κατοίκους και νίκησε στην Αλόπη τους Λοκρούς που είχαν προστρέξει να βοηθήσουν την πολιτεία.
[2.27.1] Το ίδιο καλοκαίρι, οι Αθηναίοι εκτόπισαν όλους τους κατοίκους της Αίγινας, άντρες, γυναίκες και παιδιά. Τους κατηγορούσαν ότι είχαν μεγάλη ευθύνη για την κήρυξη του πολέμου. Άλλωστε, ήταν ασφαλέστερο να κατέχουν με δικούς τους κατοίκους την Αίγινα που βρίσκεται τόσο κοντά στην Πελοπόννησο. Οι Αθηναίοι έποικοι δεν άργησαν να πάνε να εγκατασταθούν στην Αίγινα. [2.27.2] Οι Λακεδαιμόνιοι παραχώρησαν την Θυρέα στους Αιγινήτες πρόσφυγες. Το έκαναν και από έχθρα εναντίον των Αθηναίων και επειδή οι Αιγινήτες τούς είχαν βοηθήσει όταν είχε γίνει ο μεγάλος σεισμός και όταν οι Είλωτες είχαν επαναστατήσει. Η Θυρεάτις γη βρίσκεται στα σύνορα της Αργείας γης και της Λακωνικής και φτάνει έως την θάλασσα. Μερικοί από τους Αιγινήτες εγκαταστάθηκαν εκεί και οι άλλοι σκόρπισαν σ᾽ όλην την άλλη Ελλάδα.
[2.28.1] Το ίδιο καλοκαίρι, την πρώτη μέρα του νέου φεγγαριού (όταν και μόνο, όπως φαίνεται, μπορεί να συμβεί αυτό) έγινε έκλειψη ηλίου, το μεσημέρι. Ο ήλιος έγινε μισοφέγγαρο και φάνηκαν μερικά άστρα. Ύστερα πάλι ξανάλαμψε ο ήλιος.
[2.29.1] Το ίδιο καλοκαίρι, οι Αθηναίοι διόρισαν πρόξενό τους, ενώ πριν τον θεωρούσαν εχθρό τους, τον Αβδηρίτη Νυμφόδωρο του Πύθεω και τον προσκάλεσαν στη Αθήνα επειδή ήταν γυναικάδελφος του Σιτάλκη και ασκούσε απάνω του μεγάλη επιρροή. Σκοπός τους ήταν να κάνουν σύμμαχό τους τον Σιτάλκη του Τήρεω, βασιλέα των Θρακών. [2.29.2] Ο Τήρης, πατέρας του Σιτάλκη, ήταν ο ιδρυτής του μεγάλου βασιλείου των Οδρυσών και το είχε εκτείνει στο μεγαλύτερο μέρος της Θράκης, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν αυτόνομα. [2.29.3] Ο Τήρης αυτός δεν είχε καμιά σχέση με τον Τηρέα που είχε πάρει γυναίκα του την Πρόκνη του Πανδίονος, την Αθηναία, ούτε καταγόταν απ᾽ το ίδιο μέρος της Θράκης. Ο Τηρεύς εκείνος κατοικούσε στην Δαύλια της σημερινής Φωκίδος, την οποία κατοικούσαν, τότε, Θράκες. Εκεί διαπράξαν οι δυο γυναίκες, Πρόκνη και Φιλομήλα, το έγκλημα εναντίον του Ίτη. Πολλοί, μάλιστα, ποιητές, όταν μνημονεύουν το αηδόνι τ᾽ ονομάζουν το πουλί της Δαύλιας. Άλλωστε ήταν φυσικό ο Πανδίων να δώσει την κόρη του σε άρχοντα γείτονά του, ώστε να μπορούν ν᾽ αλληλοβοηθιούνται, παρά να συγγενέψει με Οδρύσες, που βρίσκονται σε απόσταση πολλών ημερών δρόμου. Ενώ ο Τήρης, που έγινε πρώτος βασιλεύς των Οδρυσών, ούτε το ίδιο όνομα είχε. [2.29.4] Με του Τήρεω τον γιο, λοιπόν, τον Σιτάλκη, ήθελαν οι Αθηναίοι να κάνουν συμμαχία για να τους βοηθήσει να υποτάξουν τα παράλια της Θράκης και να νικήσουν τον Περδίκκα. [2.29.5] Ο Νυμφόδωρος πήγε στην Αθήνα κι εξασφάλισε την συμμαχία του Σιτάλκη. Κατάφερε επίσης να πολιτογραφήσει Αθηναίο τον γιο του Σιτάλκη, Σάδοκο. Υποσχέθηκε να τερματίσει τον πόλεμο εναντίον της υπόλοιπης Θράκης και να πείσει τον Σιτάλκη να στείλει στους Αθηναίους θρακικό στρατό, ιππικό και πελταστές. [2.29.6] Κατόρθωσε, επίσης, να συμβιβάσει τον Περδίκκα με τους Αθηναίους, πείθοντάς τους να του αποδώσουν την Θέρμη. Τότε ο Περδίκκας ενώθηκε αμέσως με τους Αθηναίους που ήσαν υπό τις διαταγές του Φορμίωνος και έκανε εκστρατεία εναντίον των Χαλκιδέων. Έτσι έγιναν σύμμαχοι των Αθηναίων ο βασιλεύς της Θράκης Σιτάλκης του Τήρεω και ο βασιλεύς της Μακεδονίας Περδίκκας του Αλεξάνδρου.