[35] Αν λοιπόν μπορούσε με τα λόγια να ξεκαθαριστεί και να φανερωθεί στους ακροατές η αλήθεια για τα γεγονότα, θα ήταν εύκολο να βγάλει κανείς μιαν απόφαση ύστερα απ᾽ όσα έχουν λεχθεί· επειδή όμως αυτό δεν συμβαίνει, κρατείστε με στη φυλακή, περιμένετε να περάσει περισσότερος καιρός και βγάλτε την απόφασή σας σύμφωνη με την αλήθεια. Γιατί διατρέχετε τον μεγάλο κίνδυνο, αν φανείτε άδικοι, να χάσετε τη μια φήμη και ν᾽ αποκτήσετε την άλλη. Και για τους αγαθούς άντρες είναι προτιμότερος ο θάνατος από την κακή φήμη· γιατί το ένα είναι το τέλος της ζωής ενώ η άλλη είναι αρρώστια της ζωής. [36] Αν όμως με σκοτώσετε άδικα, αυτό θα γίνει φανερό σε πολλούς· γιατί δεν είμαι κανένας άγνωστος, και η κακή σας πράξη θα είναι γνωστή και φανερή σε όλους τους Έλληνες. Και την ευθύνη για την αδικία θα την έχετε όλη εσείς, όχι ο κατήγορος, αφού η έκβαση της δίκης εξαρτάται από σας. Αλλά δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερο σφάλμα απ᾽ αυτό. Γιατί δεν θα κάνετε σφάλμα μόνον ως προς εμένα και τους γονείς μου αν άδικα με καταδικάσετε, παρά θα γνωρίζετε και οι ίδιοι ότι διαπράξατε μια φοβερή, άθεη, άδικη, άνομη πράξη με το να σκοτώσετε έναν άνθρωπο που είναι σύμμαχος, χρήσιμος σε σας, ευεργέτης της Ελλάδας, σεις Έλληνες, έναν Έλληνα, χωρίς να έχετε αποδείξει καμιά φανερή αδικία του, ούτε καμιά πειστική κατηγορία.
[37] Είπα όσα είχα να πω και σταματώ. Αφού το να θυμίσω περιληπτικά αυτά που ανέπτυξα προηγουμένως θα ταίριαζε για κακούς δικαστές· αλλά για τους πρώτους Έλληνες μεταξύ των πρώτων Ελλήνων δεν είναι σωστό, ούτε μπορεί κανείς να τους ζητήσει να δώσουν προσοχή ή να θυμηθούν όσα λέχθηκαν.