Έτσι είπε, κι ο ωριοκέρικος απηλογήθη ταύρος:
«Θάρρος, καλή, της θάλασσας μη σκιάζεσαι το κύμα.
155Ο Δίας ο ίδιος είμ᾽ εγώ, κι ας έχω αυτή την όψη·
μπορώ και παίρνω όποιαν ειδή θελήσω. Ο έρωτάς σου
με ταύρου μ᾽ έσπρωξε μορφή να κάμω τόσο δρόμο
στη θάλασσα· και τώρα εσέ θα σε δεχτεί πια η Κρήτη·
κι εμένα αυτή μ᾽ ανάθρεψε· θα γίνει η νυφικιά σου
160κλίνη, και δοξασμένων γιων μητέρα θα σε κάμω,
που βασιλιάδες θα σταθούν με σκήπτρο αυτοί στον κόσμο.»
Είπε, κι όσα είπε γίνηκαν. Φάνηκε κιόλα η Κρήτη.
Και πήρε την αληθινή μορφή του ο Δίας· της λύνει
τη ζώνη, και τους στρώνουνε του γάμου κλίνη οι Ώρες·
165παρθένα ώς τότε, γίνηκε του Δία γυναίκα, κι όταν
ήρθε ο καιρός, μάνα παιδιών από το γιο του Κρόνου.