ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ Β᾽

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΗΡΩΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΡΑΓΑΝΤΑ

ΝΙΚΗΤΗ ΣΤΗΝ ΑΡΜΑΤΟΔΡΟΜΙΑ

Ύμνοι που με τα λόγια σας τη λύρα κυβερνάτε, [στρ. α]
ποιον θεό, ποιον ήρωα και ποιον άνθρωπο θα υμνήσουμε;
Αλήθεια, η Πίσα είναι του Διός και ο Ηρακλής
καθιέρωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες,
υπέρλαμπρο αφιέρωμα από τη λεία πολέμου.
5Τον Θήρωνα λοιπόν πρέπει να τραγουδήσουμε,
γιατί το τέθριππό του βγήκε νικηφόρο, άνδρα που δείχνει
σεβασμό στους ξένους, το έρεισμα του Ακράγαντα
και της πόλης του υπέρτατο σωτήρα που από δοξασμένους
πρόγονους κρατάει.

Εκείνων η καρδιά ετράβηξε πολλά, [αντ. α]
ώσπου να πάρουν την ιερή πλάι στο ποτάμι πόλη,
και ήταν της Σικελίας
10ο οφθαλμός. Κι η ζωή που η Μούσα τούς όρισε
έφερε στις γνήσιες αρετές τους πλούτο και δόξα.
Και συ, του Κρόνου και της Ρέας γιε, που έχεις τον Όλυμπο έδρα σου,
των αθλητικών αγώνων την κορφή και του Αλφειού το ρέμα,
άσε να σε μαγέψει το τραγούδι μου
και κάνε η γη αυτή, με την καλή σου γνώμη, η πατρική

15κληρονομιά να μένει στη γενιά τους. Καμιάς πράξης μας, [επωδ. α]
είτε άδικης είτε δίκαιης, μια κι έγινε, ούτε
ο Χρόνος, των πάντων ο πατέρας,
δεν θα μπορούσε ν᾽ ακυρώσει το αποτέλεσμα·
μόνο μια τύχη ευνοϊκή μπορεί στη λήθη να το ρίξει.
Γιατί με τις τρανές χαρές πεθαίνει η θλίψη,
20κι η μοχθηρία της νικιέται,