ΠΡΩΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ
Των βαθύζωνων Περσίδων χαίρε, ρήγισσα τρανή,
γηραλέα του Ξέρξη μάννα, του Δαρείου γυναίκα, εσύ,
ενός θεού ομόκοιτ᾽ ήσουν και μητέρα ενός θεού,
αν η αρχαία τύχη δεν έχει το στρατό μας αρνηστεί.
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ
Γι᾽ αυτά τώρα κι έχω αφήσει τα παλάτια τα χρυσά,
160τον κοινό με τον Δαρείο θάλαμό μας μια φορά,
κι ήρθα εδώ· και μένα η έγνοια μού χαράζει την καρδιά,
– σε σας φίλοι, δε θα κρύψω αυτό το φόβο πὄχω εγώ –
μήπως ο μεγάλος πλούτος δώσει με το πόδι μια
και στο χώμα κάτω απλώσει την ευτυχία μας την παλιά,
που όχι δίχως τη βοήθεια κάποιου αψήλωσε Θεού
ο Δαρείος· κι έτσι το νου μου μια διπλή έγνοια τυραννά
που δε λέγεται: πως μήτε δίχως άντρες θησαυροί
έχουνε τιμή στον κόσμο, μα ούτε κι άνθρωποι χωρίς
χρήματα λάμπουνε μ᾽ όσον έχει η δύναμή τους φως.
έχομε άφθονα εμείς πλούτη, μα ένας φόβος με κρατά
για τα μάτια – γιατί μάτι των σπιτιών λογιάζω εγώ
του κυρίου την παρουσία· και μια που ᾽ναι έτσι αυτά,
170σύμβουλοί μου να γενήτε, Πέρσες γηραλέοι πιστοί,
σε όσα θα μου ακούστε τώρα· γιατί μόνον από σας
έχω να προσμένω κάθε καλή κι άξια συμβουλή.
ΧΟΡΟΣ
Μα, ω βασίλισσα της χώρας, γνώριζέ το, δυο φορές
να ζητήσεις λόγο ή έργο δε χρειάζεται από μας,
σ᾽ όσα θα ᾽χε η δύναμή μας οδηγός σου να γενή·
γιατί σύμβουλος με πάσα προθυμία, εμάς, καλείς.