Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
ΠΛΑΤΩΝ
Πολιτεία (414d-416a)
[414d] Λέγω δή —καίτοι οὐκ οἶδα ὁποίᾳ τόλμῃ ἢ ποίοις λόγοις χρώμενος ἐρῶ— καὶ ἐπιχειρήσω πρῶτον μὲν αὐτοὺς τοὺς ἄρχοντας πείθειν καὶ τοὺς στρατιώτας, ἔπειτα δὲ καὶ τὴν ἄλλην πόλιν, ὡς ἄρ᾽ ἃ ἡμεῖς αὐτοὺς ἐτρέφομέν τε καὶ ἐπαιδεύομεν, ὥσπερ ὀνείρατα ἐδόκουν ταῦτα πάντα πάσχειν τε καὶ γίγνεσθαι περὶ αὐτούς, ἦσαν δὲ τότε τῇ ἀληθείᾳ ὑπὸ γῆς ἐντὸς πλαττόμενοι καὶ τρεφόμενοι καὶ αὐτοὶ καὶ τὰ [414e] ὅπλα αὐτῶν καὶ ἡ ἄλλη σκευὴ δημιουργουμένη, ἐπειδὴ δὲ παντελῶς ἐξειργασμένοι ἦσαν, καὶ ἡ γῆ αὐτοὺς μήτηρ οὖσα ἀνῆκεν, καὶ νῦν δεῖ ὡς περὶ μητρὸς καὶ τροφοῦ τῆς χώρας ἐν ᾗ εἰσι βουλεύεσθαί τε καὶ ἀμύνειν αὐτούς, ἐάν τις ἐπ᾽ αὐτὴν ἴῃ, καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων πολιτῶν ὡς ἀδελφῶν ὄντων καὶ γηγενῶν διανοεῖσθαι. |
[414d] Το λέγω λοιπόν· αν και δεν γνωρίζω πού να βρω την τόλμη που χρειάζεται και ποιά λόγια να μεταχειριστώ· και θα προσπαθήσω να πείσω πρώτα πρώτα αυτούς τους ίδιους άρχοντες και τους στρατιώτες, έπειτα και όλους τους άλλους πολίτες, πως όλη εκείνη η ανατροφή και η εκπαίδευση, που τους δίναμε εμείς κι έπαιρναν εκείνοι, δεν ήταν τίποτ᾽ άλλο παρά όνειρα που έβλεπαν, ενώ στ᾽ αλήθεια ήτανε τότε κάτω από τη γη και εκεί, μέσα στους κόρφους της, επλάθονταν και τρέφονταν και αυτοί οι ίδιοι και τα [414e] όπλα τους και όλα τ᾽ άλλα σύνεργά τους εκεί μέσα κατασκευάζονταν, και αφού συμπληρώθηκε στην εντέλεια η επεξεργασία, τους έβγαλε η Γη, η μητέρα τους, στο φως και τώρα λοιπόν σα μητέρα τους και τροφό τους πρέπει να τη γνοιάζονται τη χώρα που κατοικούν, και να την υπερασπίζονται, αν κανείς εχθρός ερθεί να την πατήσει, και τους άλλους πολίτες να τους θεωρούν σαν αδερφούς που βγήκαν από την κοιλιά της ίδιας μάνας, της Γης. |