Ο Πτολεμαίος για σεβασμό στη μνήμη των γονιών του,
έκτισ᾽ ευωδιαστούς ναούς για δόξα και τιμή τους
και με στολίδια ολόχρυσα, στολίδια ελεφαντένια
125έχει γεμίσει τους ναούς, να ᾽ναι βοήθεια σ᾽ όλους.
Κι όλο το χρόνο, στους βωμούς που φλογοκοκκινίζουν,
κάνει θυσίες από μεριά βοδιών καλοθρεμμένων
κι εκείνος κι η γυναίκα του· ευγενικιά γυναίκα,
που σαν αυτή τον άντρα της καμιά δεν αγκαλιάζει,
130γιατί τον έχει κι αδερφό γιατί τον έχει κι άντρα·
έτσι κι ο γάμος έγινε των δυο των αθανάτων
που η Ρέα τους εγέννησε για βασιλείς του Ολύμπου·
και στρώνει το κρεβάτι τους, του Δία και της Ήρας,
παρθένα η Ίρις, πλένοντας τα χέρια της με μύρα·
135Ω Πτολεμαίε βασιλιά, χαίρε! εγώ και σένα
σε τραγουδώ όπως τραγουδώ τους άλλους ημιθέους
κι ελπίζω το τραγούδι μου παντοτινό να μείνει·
αυτήν εγώ την αρετή γυρεύω από το Δία.