[77.1] Τα περισσότερα από αυτά έχουν γραφτεί έτσι κατά λέξη στα ημερολόγια. [77.2] Υποψία για δηλητηρίαση δεν είχε κανένας τότε αμέσως, αλλά ύστερα από έξι χρόνια λένε ότι η Ολυμπιάδα κατόπιν καταγγελίας αφάνισε πολλούς, ξέθαψε και πέταξε τα οστά του νεκρού Ιόλα, γιατί αυτός τάχα τού έριξε το δηλητήριο. [77.3] Άλλοι όμως ισχυρίζονται ότι σύμβουλος του Αντίπατρου γι᾽ αυτή την ενέργεια είχε γίνει ο Αριστοτέλης και ότι γενικά μέσω εκείνου στάλθηκε το δηλητήριο. Λένε ότι το ανέφερε κάποιος Αγνόθεμις, που δήθεν το άκουσε από τον Αντίγονο τον βασιλιά. [77.4] Το δηλητήριο ήταν νερό πολύ κρύο, παγωμένο από κάποιο βράχο που βρισκόταν στη Νώνακρη, που το μάζευαν σαν λεπτή δροσιά και το απέθεταν σε οπλή γαϊδάρου· γιατί κανένα άλλο αγγείο δεν το άντεχε, αλλά τρυπούσε από την ψυχρότητα και την οξύτητά του. [77.5] Οι περισσότεροι όμως πιστεύουν ότι αυτά που λένε για τη δηλητηρίαση είναι γενικά πλαστά. Τρανή απόδειξη θεωρούν το γεγονός ότι, όταν ξέσπασε διαφωνία μεταξύ των στρατηγών, αν και η σορός έμενε άταφη σε τόπους ζεστούς και αποπνικτικούς, εντούτοις δεν είχε κανένα σύμπτωμα αλλοίωσης, αλλά παρέμεινε καθαρή και φρέσκια. [77.6] Εκείνο τον καιρό η Ρωξάνη τύχαινε να είναι έγκυος και γι᾽ αυτό οι Μακεδόνες την τιμούσαν. Επειδή όμως ζήλευε τρομερά τη Στάτειρα, την εξαπάτησε με κάποια πλαστή επιστολή ώστε να την επισκεφτεί και, αφού την έφερε μαζί με την αδερφή της, τις σκότωσε, έριξε τα πτώματα σε πηγάδι και τα σκέπασε με χώμα. Αυτά έγιναν όχι μόνο εν γνώσει του Περδίκκα αλλά και με τη σύμπραξή του. [77.7] Γιατί εκείνος, αμέσως μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου, είχε πάρα πολύ μεγάλη επιρροή, κυκλοφορώντας ως δορυφόρος της βασιλείας με τον Αρριδαίο, από μάνα μια ασήμαντη και απλή γυναίκα, τη Φιλίννη. Ο Αρριδαίος ήταν πνευματικά ανάπηρος, εξαιτίας κάποιας σωματικής ασθένειας που δεν την είχε από τη φύση ούτε και του ήρθε ξαφνικά· [77.8] αλλά λένε ότι από πολύ μικρό παιδί ακόμη διαφαινόταν ένας χαρακτήρας πρόσχαρος και ευγενικός, στη συνέχεια όμως η Ολυμπιάδα με δηλητήρια του έκανε κακό στο σώμα και τον έβλαψε διανοητικά.