Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Ὀλυμπιονίκαις (13.1-13.23)


ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΑΙΣ XIII

ΞΕΝΟΦΩΝΤΙ ΚΟΡΙΝΘΙΩΙ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΩΙ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΘΛΩΙ


Τρισολυμπιονίκαν [στρ. α]
ἐπαινέων οἶκον ἥμερον ἀστοῖς,
ξένοισι δὲ θεράποντα, γνώσομαι
τὰν ὀλβίαν Κόρινθον, Ἰσθμίου
5πρόθυρον Ποτειδᾶνος, ἀγλαόκουρον·
ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει κασι-
γνήτα τε, βάθρον πολίων ἀσφαλές,
Δίκα καὶ ὁμότροφος Εἰ-
ρήνα, τάμι᾽ ἀνδράσι πλούτου,
χρύσεαι παῖδες εὐβούλου Θέμιτος·

ἐθέλοντι δ᾽ ἀλέξειν [ἀντ. α]
10Ὕβριν, Κόρου ματέρα θρασύμυθον.
ἔχω καλά τε φράσαι, τόλμα τέ μοι
εὐθεῖα γλῶσσαν ὀρνύει λέγειν.
ἄμαχον δὲ κρύψαι τὸ συγγενὲς ἦθος,
ὔμμιν δέ, παῖδες Ἀλάτα, πολλὰ μὲν
νικαφόρον ἀγλαΐαν ὤπασαν
15ἄκραις ἀρεταῖς ὑπερελ-
θόντων ἱεροῖς ἐν ἀέθλοις,
πολλὰ δ᾽ ἐν καρδίαις ἀνδρῶν ἔβαλον

Ὧραι πολυάνθεμοι ἀρ- [ἐπῳδ. α]
χαῖα σοφίσμαθ᾽. ἅπαν δ᾽ εὑρόντος ἔργον.
ταὶ Διωνύσου πόθεν ἐξέφανεν
σὺν βοηλάτᾳ χάριτες διθυράμβῳ;
20τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα,
ἢ θεῶν ναοῖσιν οἰωνῶν βασιλέα δίδυμον
ἐπέθηκ᾽; ἐν δὲ Μοῖσ᾽ ἁδύπνοος,
ἐν δ᾽ Ἄρης ἀνθεῖ νέων οὐλίαις αἰχμαῖσιν ἀνδρῶν.


ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ ΙΓ᾽

ΓΙΑ ΤΟΝ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ

ΝΙΚΗΤΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΝΤΑΘΛΟ


Τρισολυμπιονίκης [στρ. α]
ο οίκος είναι που παινεύω και πράος για τους συμπολίτες
και για τους ξένους φροντιστικός·
αυτή ᾽ναι η όλβια Κόρινθος, την ξέρω, του Ισθμίου
5Ποσειδώνα πρόθυρο, με τα λαμπρά της παλικάρια.
Σ᾽ αυτήν η Ευνομία κατοικεί
και η αδελφή της η Δικαιοσύνη, βάθρο των πόλεων αμετακίνητο,
μαζί με την ομότροφό της
την Ειρήνη, πλούτου ταμία για τους ανθρώπους,
κόρες χρυσές της Θέμιδος με την ορθή την κρίση·

αυτές την Υπεροψία θέλουν να αποκρούσουν, [αντ. α]
10του Κόρου τη θρασύστομη μητέρα.
Έχω πολλά καλά να πω, και τόλμη
δίκαιη ωθεί τη γλώσσα να μιλήσει.
Ο χαρακτήρας ο έμφυτος με τίποτε δεν κρύβεται.
Σε σας, παιδιά του Αλήτη, συχνά
οι Ώρες οι πολύανθες χάρισαν τη λαμπερή τη νίκη,
15καθώς τους άλλους ξεπεράσατε με τ᾽ άξια κατορθώματά σας
στους ιερούς αγώνες,
και αυτές συχνά στην ψυχή των ανθρώπων έβαλαν

αρχαίες επινοήσεις. Και σ᾽ όποιον το επινόησε πάσα τιμή τού πρέπει. [επωδ. α]
Από πού του Διονύσου οι γιορτές φάνηκαν
με τον διθύραμβό του τον βοηλάτη;
20Ποιος τ᾽ άλογα κυβέρνησε με χαλινάρι;
Ποιος στων θεών τους ναούς τοποθέτησε δίδυμο των πουλιών
τον βασιλιά; Εκεί ανθεί η γλυκόπνοη Μούσα,
κι ο Άρης απ᾽ των ανδρών
τα φονικά κοντάρια.